به نظر شما ازدواج و تشکیل خانواده، تا چه میزان در کاهش آسیب‌های اجتماعی می تواند مؤثر باشد؟
ازدواج یک امر فطری و دین مبین اسلام هم اهمیت خاصی برای ازدواج و تشکیل خانواده قائل شده است. قوانین و مقررات بسیاری هم در این خصوص چه در قرآن مجید و چه در سیره و کلام بزرگان دینی و ائمه معصوم علیهم‌السلام وجود دارد.
اگر ازدواج به موقع و با لحاظ کردن شرایط لازم انجام بشود، از بسیاری از ناهنجاری های خانوادگی و اجتماعی جلوگیری می کند؛ اما عوامل متعددی وجود دارد که از تحقق این مسئله مهم جلوگیری می کند. مسئله خارج شدن جوانان از سبک زندگی سنتی و روی آوردن به سبک زندگی مدرن تبعات زیادی را بوجود آورده است؛ ازجمله اینکه جوانان روش های زندگی های مختلف را از سراسر دنیا دریافت می کنند و نقش زنان و مردان را در شکل‌های متفاوتی می بینند و همه اینها را با سبک زندگی ایرانی و اسلامی تلفیق می کنند و به نتایج مختلفی می رسند که آثار سوئی را بر روی اندیشه آنان ایجاد می کند. به عنوان مثال، یکی از این تصورات این است که پدر و مادر باید از آرمانهای آنان تبعیت کنند و نباید در تصمیم گیری های آنان دخالت کنند. در مورد ازدواج نیز همین نظر را دارند؛ در حالی که در مورد ازدواج، نقش پدر و مادر به عنوان افراد دارای تجربه، بسیار حائز اهمیت است؛ ولی جوانان معمولا جایگاه پدر و مادر را از مقام تصمیم گیری و راهنمایی به نقش حامی- مخصوصا حمایت مالی- تقلیل داده اند و این باعث ناکامی در ازدواج جوانان می شود.
در ارتباط با ازدواج و مسائل مرتبط با خانواده، در حال حاضر مشکلات زیادی در جامعه ما وجود دارد؛ از جمله بالا رفتن سن ازدواج، بالا رفتن آمار طلاق، میل به تجرد و تک زیستی در جوانان و... که همه اینها از پدیده های جامعه مدرن و دور شدن از سنت های الهی است.
دختران و پسران جوان، با آرمان های بسیاری که دارند و برنامه ریزی های طلایی و شیرینی که برای خود انجام می دهند، به علت پیدا نکردن راه صحیح و روشن برای رسیدن به این اهداف، دچار سرگردانی می شوند. آمیخته شدن سبک زندگی مدرن و سنتی، به این سرگردانی دامن می زند چنانچه بعضا زن‌ها را دچار بحران در بینش نسبت به نقش آفرینی خود می‌کند. مثلا زن ها تردید می کنند که همسر و مادر خوبی باشند و به تربیت فرزند و خانه داری روی بیاورند یا اینکه به دنبال یک شغل خوب با درآمد بالا و با موقعیت اجتماعی مناسب باشند.
با توجه به گسترش فضای مجازی، بفرمایید که شبکه های اجتماعی و به طور کلی فضای مجازی، چه اثری بر روی میل جوانان نسبت به ازدواج بر جای می گذارد؟
فضای مجازی در بسیاری از مواقع، به علت غیرمنطقی بودن و اینکه شخص با مخاطب خاصی روبرو نیست، در ذهن افراد تأثیرات منفی ایجاد می کند که بیشتر این تأثیرات غیر منطقی است. جوانان به دلیل آرامان‌گرایی زیاد، علاقه مند هستند که چیزهای جدید و تازه ای را ببینند و بشنوند و چون این تصاویر و پیشنهادهایی که ارائه می شود، غیرمنطقی است، جوانان را به وادی غیرمنطقی سوق می دهد و این باعث می شود که جوانان در امر ازدواج دچار تردید شوند و آمار ازدواج کاهش یابد.
با توجه به اینکه در سالروز ازدواج آسمانی حضرت امیر علیه‌السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیه قرار داریم، به نظر شما جامعه ما، چه نیازی به الگوسازی ازدواج آن دو بزرگوار دارد؟
این نیاز بسیار بالا است؛ به خاطر اینکه جوانان ما، بواسطه ارتباط با رسانه‌های مختلف از جمله ماهواره و امثالهم، دیدگاه های مختلفی را کسب می کنند و همین دیدگاه ها، بخش عمده ای از تصورات آنها را نسبت به امر ازدواج تشکیل می دهد که نهایتا آنها را به داشتن یک زندگی آرمانی همراه با رفاه و فردیت دعوت می کند.
هر کدام از این مسائل، موانعی بر سر راه ازدواج محسوب می شوند. باید از سن نوجوانی، الگوسازی مناسب را برای دانش آموزان و دانشجویان در مقاطع مختلف مطرح کرد و آنها را به راه درستی هدایت کرد که منجر به این بشود که آنها را به سعادت برساند.
از جمله الگوسازی هایی که می تواند انجام داد، بهره گیری از زندگی حضرت زهرا سلام الله علیه و حضرت علی علیه السلام است و ضروری است که این الگوسازی به شکلی صورت بپذیرد که برای جوانان و نوجوانان قابل فهم باشد و اینگونه القا نشود که زندگی و منش آن بزرگواران، مخصوص آنها و زمان خاصی بوده است و ما نمی توانیم از زندگی آنها الگوبرداری کنیم.
اگر بتوانیم زندگی حضرت فاطمه و حضرت علی را به شکل مناسب تصویرسازی کنیم، می توانیم پسرانی نه مثل حضرت علی، بلکه در راه حضرت علی بسازیم؛ همچنین می توانیم دخترانی نه مثل حضرت زهرا بلکه در راه حضرت زهرا بسازیم.
لازمه این کار هم یک فرهنگسازی بسیار قوی است که دست اندرکاران فرهنگی باید به این مسئله بپردازند و برای آن وقت بگذارند.
