حمیدرضا ترقی- حمایت مقام معظم رهبری از حرکت‌های دیپلماسی دولت یازدهم، دلیل بر این نیست که در داخل کشور، مخالفت‌هایی نسبت به دیپلماسی دولت روحانی وجود ندارد. رهبر انقلاب از کلیات سفر تیم دیپلماسی دولت تدبیر حمایت کردند و این به آن معنا نیست که با جزئیات آن و برخی ملاقات‌ها، دیدار‌ها و گفت‌وگوها موافق هستند. شاید اگر ایشان وارد جزئیات شوند، انتقادهایی بر برخی مواضع دولت داشته باشند، با این حال حمایت کلی رهبری مهر تاییدی بر حرکت جدید دیپلماسی ایران است. قطعا با حمایت ایشان از دولت، راه برای انتقاد کردن از روش‌ها و تاکتیک‌های دولت تدبیر برای پیشبرد اهداف و تنش‌زدایی در روابط بین‌الملل بسته نمی‌شود. انتقاد  آن هم از نوع سازنده، لازمه هر کاری است.شاید برخی از این انتقادها برداشت کنند افرادی مخالف دولت هستند، با این حال اعتقاد دارم تا کنون  گروه یا شخص خاصی در مخالفت با سیاست‌های خارجی روحانی اعلام نظر نکرده است.

 همه جناح‌های سیاسی با سلایق متفاوت با کلیات تنش‌زدایی، برقراری ارتباط با کشورهای قدرتمند جهان و منطقه موافق هستند، تنها اختلاف آنان در روش‌هاست که نمی‌توان از آن تفسیر مخالفت داشت بلکه این اختلاف نظرها، نقدی بر تاکتیک‌‌ها یا عدم رعایت اصول وسیاستهای کلی دراین مناسبات به شمار می‌رود. با این حال در روز بازگشت روحانی از سفر به نیویورک شاهد تندروی برخی گروه‌های خودجوش و پرتاب کفش به سمت رئیس‌جمهور بودیم که از سوی تمام جناح‌های سیاسی این حرکت ردو تقبیح شد و هیچ نگاه سیاسی موافق اعلام انتقاد با این روش نبوده و نیست. این مسائل نشان داد که در کشور با وجود تبلیغات برای داشتن روحیه نقدپذیری گامی برای قانونمندکردن انتقاد درست و اصولی برداشته نشده است. البته قانون اساسی راهکاری برای انتقاد کردن پیش پای ما گذاشته است.

در اصل 8 این قانون آمده که در جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ دعوت‏ به‏ خیر، امر به‏ معروف‏ و نهی‏ از منکر وظیفه‏ای‏ است‏ همگانی‏ که هم مردم نسبت به هم باید داشته باشند، هم مردم به دولت و هم دولت به مردم. اما متاسفانه تا کنون برای شفاف شدن این اصل قانون اساسی در هیچ دولتی گامی برداشت نشده است. به نظر می‌رسد در دوره‌ای که شخصی ریاست‌جمهوری را بر عهده دارد که انتقاد را حق همه مردم می‌داند لازم است برای تعریف دقیق‌تر از انتقاد کردن و راه‌های قانونی آن لایحه ی نظارت همگانی راتهیه و برای تصویب نهایی آن را به مجلس ارائه دهد. در نهایت با قانونی شدن، راه‌های انتقاد، هم گروه‌های منتقد می‌توانند اعلام نظر کنند هم اگر اتفاق‌های مشابه فرودگاه مهرآباد رخ داد، بتوان با متخلف برخورد قضایی کرد. با تعریف دقیق از انتقاد در کشور می‌توان به صورت غیر مستقیم باعث تقویت احزاب و ایجاد نقش برای گروه‌های سیاسی در نقد مسئولان شد.