امروز نیاز مبرم جامعه به تربیت نیروی نخبه، متخصص و متعهد احساس می‌شود. برای رفع خلاء فقدان شخصیت‌های برجسته‌ای همچون علامه مطهری که جان خود را فدا کردند و یا عمرشان آن‌قدر طولانی نبوده تا جامعه از وجود ارزشمندشان بهره ببرند، جامعه دانشگاهی باید برای تربیت شخصیت‌های برجسته علمی و فرهنگی کشور همت کند. ما نسلی می‌خواهیم که در کنار تخصص و تعهد، ایمان به اهداف نظام جمهوری اسلامی داشته و این امکان پذیر نیست مگر این‌که نسل آینده را با تربیت و پرورش و با تقویت در ابعاد انسانی و ایمانی آماده کنیم. یک مرکز علمی و دانشگاهی تنها زمانی موفق به پیشرفت می‌شود که از نیروی انسانی متخصص و متعهد برخوردار باشد و شاکله اصلی نیروی انسانی در دانشگاه‌ها را هم استادان و اعضاء هیئت علمی تشکیل می‌دهند. اساتید باید بیش از پیش در تحقق یک مرکز علمی پیشرفته در این دانشگاه کوشا باشند؛ در ایجاد یک مرکز علمی پیشرفته علاوه بر تخصص، تعهد نیز لازم است. امکانات فیزیکی، فضا و تجهیزات مقدمات یک فعالیت را تشکیل می‌دهند ولی حرکت اصلی تنها به دست توانای استادان صورت می‌گیرد. دانشجویان از رفتار و نحوه برخورد اساتید الگوبردار هستند. رفتار و منش استادان در زمینه‌های علمی و اخلاقی، الگویی مناسب برای نسل جوان کشور خواهد بود که در آینده مدیریت‌های کلان کشور را به دست خواهند گرفت و کشور را در دنیای پر تلاطم سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هدایت می‌کنند. از این رو استادان دانشگاه الگوی اخلاق هستند و می‌توانند در پیشرفت اخلاق و فرهنگ اسلامی بسیار تاثیر گذار باشند.
اساتید دانشگاه‌ها تنها به ارائه درس و یا راهنمایی چندین پروژه و رساله دانشجویان اکتفاء نکنند، بلکه تلاش کنند در جمع پویای دانشجویان حضور فعال داشته و اندوخته‌های گسترده علمی، تجربی و ایمانی خود را در اختیار نسل‌های آینده کشور قرار دهند.
همچنین باید در نظر داشت که استادان بسیار ارزنده‌ای در مراکز تحقیقاتی کشور و در خارج از محیط دانشگاه فعال فعالیت دارند. می‌توان از این ظرفیت‌ها به نحو احسن بهره برد و بستر‌های لازم برای فعالیت این افراد در محیط دانشگاهی کشور فراهم کرد.
