رژیم صهیونیستی از چهارشنبه هفته گذشته، غزه را آماج حملات خود قرار داد و جنبش حماس نیز در واکنش به آن پاسخ مناسب را داد اما آنچه که مهم است اینکه واشنگتن و تل آویو برای این اقدامات بار دیگر از تعبیر و واژه دهان پر کن "دفاع از خود" استفاده کرده اند.
رژیم صهیونیستی از چهارشنبه هفته گذشته، غزه را آماج حملات خود قرار داد و جنبش حماس نیز در واکنش به آن پاسخ مناسب را داد اما آنچه که مهم است اینکه واشنگتن و تل آویو برای این اقدامات بار دیگر از تعبیر و واژه دهان پر کن "دفاع از خود" استفاده کرده اند.
حملات رژیم اسرائیل به غزه که از چهارشنبه هفته گذشته آغاز شد. یکی از تدابیر تازه تل آویو برای ایجاد تنش در خاورمیانه به شمار می رود.
حملات اسراییل زمانی شدت یافت که یکی از فرماندهان حماس را ترور کرد.
الجعبری کسی بوده که اسرائیل برای آزادی سرباز به گروگان گرفته خود با او مذاکره کرده بود. ضمنا مردی که در حقیقت باعث شده بود تا آتش بس مورد توافق بین فلسطین و اسرائیل مدتها دوام بیاورد. حتی فردی که از سوی رژیم اسرائیل مامور مذاکره با الجعبری برای آزادی نظامی صهیونیست بود از سوی وی پیشنهادی را دریافت کرده بود که چگونه بتوان آتش بین دو طرف را طولانی تر کرد. همین مسئول اسرائیلی اینک می گوید که مسلما الجعبری یک فرشته و مرد صلح نبود ولی اینک با کشتن وی همه امیدها برای آتش بس از بین رفته است.
حال در اینجا این پرسش مطرح است که چرا نتانیاهو در این شرایط زمانی دست به این اقدامات تروریستی زده است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری مهر نوام چامسکی کارشناس ارشد مسائل خاورمیانه در این باره می گوید: زمانی که اسرائیل در سرزمینهای اشغالی به سر می برد نمی تواند ادعا کند که از خود دفاع می کند. آنها به شیوه ای از خود دفاع می کنند که هر اشغالگر نظامی باید در برابر مردمی که آنها را سرکوب می کند چنین کند.
وی می گوید: شما نمی توانید سرزمین کسی را که اشغال کرده ای، بهانه دفاع از خود را بیاورید. این دفاع نیست، شما می توانید آن را آنچه که خود دوست دارید، بنامید، نه دفاع از خود.
حال با این توجیه می توان به این یقین دست یافت که اسرائیل قصد دفاع از خود نداشته است. اولا اینکه فردی را مورد حمله قرار داده که طرف گفتگو بوده، دوم اینکه به عنوان اشغالگر نمی تواند چنین اقدامی را برای دفاع از خود داشته باشد.
پس در اینجا این پرسش مطرح است که هدف رژیم صهیونیستی از حمله به غزه چه بوده است؟
یکی از دلایلی که برای حمله به غزه در این شرایط زمانی عنوان می شود استفاده تبلیغاتی از آن برای مصارف داخلی اسرائیل است.نتانیاهو چند روز پیش در کنیست(پارلمان)، ایهود اولمرت نخست وزیر سابق را متهم می کرد که سبب بروز دو جنگ شده بود ولی او در زمان نخست وزیری خود هرگز اعلان جنگی نکرده است، اینک نتانیاهو نیز می تواند در غزه آن هم دو ماه و نیم پیش از انتخابات در اراضی اشغالی جنگ خود را داشته باشد.
دیگر هرگز قابل تصور نیست که نتانیاهو درکی از تفاوت خاورمیانه امروز با خاورمیانه سال 2008 که اولمرت جنگ علیه غزه را انجام داد، ندارد. شاید انتخابات پیش رو بتواند روشن کند که چرا نتانیاهو اینک دست به ریسک زده و می خواهد جنگ جدیدی بر پا کند.
حال نتانیاهو می تواند خود را به عنوان قهرمان معرفی کند که یک دشمن سرسخت اسرائیل را از طریق هوا به قتل رسانده و سپس با حملات تلافی جویانه حماس نسبت به این امر نیز صهیونیستها آن وقت به دنبال فردی می روند که سرسختی نشان دهد و ضمنا معضلات عدیده اقتصادی که دولت نتانیاهو با آن دست به گریبان است نیز به فراموشی سپرده می شود.
حملات رژیم اسرائیل به غزه که از چهارشنبه هفته گذشته آغاز شد. یکی از تدابیر تازه تل آویو برای ایجاد تنش در خاورمیانه به شمار می رود.
حملات اسراییل زمانی شدت یافت که یکی از فرماندهان حماس را ترور کرد.
الجعبری کسی بوده که اسرائیل برای آزادی سرباز به گروگان گرفته خود با او مذاکره کرده بود. ضمنا مردی که در حقیقت باعث شده بود تا آتش بس مورد توافق بین فلسطین و اسرائیل مدتها دوام بیاورد. حتی فردی که از سوی رژیم اسرائیل مامور مذاکره با الجعبری برای آزادی نظامی صهیونیست بود از سوی وی پیشنهادی را دریافت کرده بود که چگونه بتوان آتش بین دو طرف را طولانی تر کرد. همین مسئول اسرائیلی اینک می گوید که مسلما الجعبری یک فرشته و مرد صلح نبود ولی اینک با کشتن وی همه امیدها برای آتش بس از بین رفته است.
حال در اینجا این پرسش مطرح است که چرا نتانیاهو در این شرایط زمانی دست به این اقدامات تروریستی زده است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری مهر نوام چامسکی کارشناس ارشد مسائل خاورمیانه در این باره می گوید: زمانی که اسرائیل در سرزمینهای اشغالی به سر می برد نمی تواند ادعا کند که از خود دفاع می کند. آنها به شیوه ای از خود دفاع می کنند که هر اشغالگر نظامی باید در برابر مردمی که آنها را سرکوب می کند چنین کند.
وی می گوید: شما نمی توانید سرزمین کسی را که اشغال کرده ای، بهانه دفاع از خود را بیاورید. این دفاع نیست، شما می توانید آن را آنچه که خود دوست دارید، بنامید، نه دفاع از خود.
حال با این توجیه می توان به این یقین دست یافت که اسرائیل قصد دفاع از خود نداشته است. اولا اینکه فردی را مورد حمله قرار داده که طرف گفتگو بوده، دوم اینکه به عنوان اشغالگر نمی تواند چنین اقدامی را برای دفاع از خود داشته باشد.
پس در اینجا این پرسش مطرح است که هدف رژیم صهیونیستی از حمله به غزه چه بوده است؟
یکی از دلایلی که برای حمله به غزه در این شرایط زمانی عنوان می شود استفاده تبلیغاتی از آن برای مصارف داخلی اسرائیل است.نتانیاهو چند روز پیش در کنیست(پارلمان)، ایهود اولمرت نخست وزیر سابق را متهم می کرد که سبب بروز دو جنگ شده بود ولی او در زمان نخست وزیری خود هرگز اعلان جنگی نکرده است، اینک نتانیاهو نیز می تواند در غزه آن هم دو ماه و نیم پیش از انتخابات در اراضی اشغالی جنگ خود را داشته باشد.
دیگر هرگز قابل تصور نیست که نتانیاهو درکی از تفاوت خاورمیانه امروز با خاورمیانه سال 2008 که اولمرت جنگ علیه غزه را انجام داد، ندارد. شاید انتخابات پیش رو بتواند روشن کند که چرا نتانیاهو اینک دست به ریسک زده و می خواهد جنگ جدیدی بر پا کند.
حال نتانیاهو می تواند خود را به عنوان قهرمان معرفی کند که یک دشمن سرسخت اسرائیل را از طریق هوا به قتل رسانده و سپس با حملات تلافی جویانه حماس نسبت به این امر نیز صهیونیستها آن وقت به دنبال فردی می روند که سرسختی نشان دهد و ضمنا معضلات عدیده اقتصادی که دولت نتانیاهو با آن دست به گریبان است نیز به فراموشی سپرده می شود.