گلف نیوز در تحلیلی به وقایع اخیر سوریه اشاره کرده و طی آن کوشیده که هدف واقعی مدعیان نقض حقوق بشر در سوریه را عیان کند که در ادامه به گوشه هایی از آن اشاره می شود:
اگر چه ماجرای سوریه از ابتدای آغاز آن دو لبه داشت: داخلی و بین المللی اما در لایه های زیرین تقلای غرب و آمریکا برای پایان دادن به حکومت بشار اسد، ترس از ایران نهفته است. جرم ایران این است که نمی خواهد بله قربان گوی سیاست های امریکا در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس باشد. علاوه بر این اسرائیلی ها برنامه هسته ای ایران را بهانه کرده و این کشور را خطری برای امنیت خود می خوانند. در
سه دهه گذشته ایران، سوریه و حزب الله لبنان سه عضو مثلث مقاومتی بودند که مانع از سلطه طلبی های تل آویو در منطقه شدند. اسرائیل سالهاست که با علم کردن پرونده هسته ای ایران، امریکا و غرب را دوشادوش خود و مقابل تهدید فرضی اش نگاه داشته است. همین حرکت های اسرائیل بود که منجر به تشدید تحریم های غرب علیه ایران در حوزه نفت و محدود کردن فعالیت بانک مرکزی شد.
اما حقیقت دعوا بر سر سلطه کشورها بر منطقه خاورمیانه نهفته است. برنامه هسته ای ایران کوچک ترین خطری برای امنیت رژیم صهیونیستی و دوستان غربی اش نیست. رژیم اسرائیل پیشرفته ترین تسلیحات هسته ای را در اختیار دارد و می تواند هر زمان از آنها استفاده کند. علاوه بر این ایران نیز خود را درگیر هیچ گونه مجادله و مناقشه هسته ای نمی کند. البته که ایران مجهز به سیستم هسته ای می تواند آزادی رژیم اسرائیل در منطقه را محدود کند. با این ایران، اسرائیل نمی تواند به هر همسایه ای که اراده کند حمله کرده و استقلال و امنیت آن را زیر سئوال ببرد.
رژیم اسرائیل به دنبال احیای قدرت کمرنگ شده خود در منطقه است. امریکا در منطقه خاورمیانه هم شاهد عقب گردهای جدی بوده است: جنگ فاجعه بارعراق ، نبرد بی پایان در افغانستان ، افزایش انزجار مسلمانان از آمریکا بخصوص در یمن، پاکستان و شاخ آفریقا. برخی تندروهای امریکایی گمان می کنند که مهار ایران یا تغییر نظام در این کشور می تواند آبرو و اعتبار از دست رفته آمریکا را احیا کند اما این باور نیز خیالی بیش نیست.
اعراب حاشیه خلیج فارس با غولی که از ایران برای خود ساخته اند پای خود را به این مناقشه باز کردند. آنها از تسلط شیعیان بر منطقه به رهبری ایران واهمه دارند. قطر در حال حاضر رهبری این کمپین عربی را که به غرب و آمریکا برای مواجهه با سوریه پیوسته، بر عهده دارد. اما گویا اعراب فراموش کرده اند که آتش این جنگ در مرحله نخست به چشم خود آنها خواهند رفت.