بود و ما مشهد. من در مشهد اطلاع پیدا کردم که در اصفهان یک آقایی به نام پرورش به خاطر مبارزه، به خاطر امام خمینی، با انجمن حجتیه قطع رابطه کرده است و این مسئله بر انجمن حجتیه تاثیر داشته است، یعنی بگو مگو و اختلاف ایجاد کرده است. معظم له افزودند: آن وقت‌ها در مشهد، انجمن حجتیه با جلسات ما خیلی مخالفت می‌کردند و آن‌ها را ممنوع و نسبت به ما خیلی بدی می‌کردند. من در مسجد بعد از نماز صحبت می‌کردم و جوان‌ها هم جمع می‌شدند، اما این‌ها سعی می‌کردند که جوان‌هایشان در آنجا نباشند. آن وقت جالب این بود که ممنوع کرده بودند که جوان‌هایشان بیایند، اما مدیران جلساتشان، پنهان از همدیگر در جلسه شرکت می‌کردند. یک شب فردی که خود او هم آن زمان از همین انجمن جدا شده بود به من گفت امشب 9 یا 10 نفر از مدیران انجمن را اینجا دیدم که هر کدام سعی می‌کردند آن دیگری آن‌ها را نبیند. خب خیلی خوشحال شدیم که در اصفهان، یک آقایی به نام پرورش که جزء مدرسین فعال انجمن بوده به خاطر مبارزه و به خاطر امام خمینی با آن‌ها قطع رابطه کرده است. من از آنجا آشنا شدم با اسم آقای پرورش.
رهبر معظم انقلاب خاطر نشان کردند: در جریان انقلاب و مبارزه و فعالیتهای انقلابی در تهران و مانند این‌ها، با ایشان انس پیدا کردیم ما هم مدتی در مجلس و هم شورای عالی دفاع با هم بودیم. آقای پرورش را من به چند خصوصیت می‌شناختم. یکی به صفا، آدم با صفایی بود. یعنی انسان می‌توانست وقتی پهلوی او می‌نشست، خاطر جمع باشد که در کارش فریب و کلک و مانند این‌ها نیست، انسان با صفا و صادق، در رفاقت و در جهت‌گیری و در انقلاب و در هر کاری که بود، انسان باصفایی بود؛ این یکی از خصوصیات آقای پرورش بود. انسان با معرفتی بود.
ایشان با اشاره به اشعاری که مرحوم پرورش حفظ بودند، فرمودند: این آشنایی با ادبیات و شعر و مانند این‌ها یک بخشی از نگاه با معرفت افراد است که نسبت به مسائل گوناگون دارای معرفت‌اند، دارای مدیریت‌اند، این هم یک خصوصیت دیگر ایشان بود.
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای یادآور شدند: انسان مؤمن پایبند و پایداری بود، یعنی ایشان عمیقاً به مبانی انقلاب اعتقاد داشت، در دوره‌ای که ایشان وزیر آموزش و پرورش بودند، خب بسیار با ایشان کلنجار می‌رفتند و بعضی‌ها آقای پرورش را اذیت می‌کردند. اما ایشان قرص و محکم می‌ایستاد. انسان صریحی هم بود، یعنی یک فرد صادق و مومن و صریح، یعنی اگر چنانچه ایشان به یک نتیجه‌ای می‌رسید که فکر می‌کرد وظیفه‌اش این است که این کار را بکند یا این حرف را بزند، هیچ ملاحظه‌ای نمی‌کرد.
ایشان در ادامه فرمودند: ایشان اهل گذشت بود؛ سختی‌هایی را بر خودش تحمیل می‌کرد به خاطر گذشت از بعضی از چیزهایی که افراد دیگر خیلی اوقات ملاحظه نمی‌کنند و خب دل متذکری هم داشت. این خصوصیات، خصوصیات برجسته‌ای است.
ایشان با تبیین معنای کلمه «تمحیص» که خلاص کردن طلا از ناخالصی‌ها است؛ با قرائت آیه «و امحص‌الله الذین آمنوا» خاطرنشان کردند: خدای متعال هم در این آخر یک تمحیصی ایشان را کرد؛ این بیماری سخت و مانند این‌ها، تمحیص الهی است دیگر؛ این‌ها فشارهای الهی است و برای این است که انسان‌ها را دیگر به کلی خالص و پاکیزه ببرد آن طرف و این در واقع لطف خداست، این عنایت ویژه خدا نسبت به بندگان خوب است که این جور این‌ها را تمحیص کند. خداوند ان‌شاءالله درجات ایشان راعالی کند.
