اگر حزب موتلفه اسلامی که موثرترین، با سابقه‌ترین، گسترده‌ترین و مطمئن‌ترین سامان حزبی را دارد، بنا به ورود با این رویکرد را داشته باشد، باز هم با محدودیت‌های متعددی مواجه است.
از طرفی فعال شدن جریان اصلاح‌طلب اگر با رویکرد تداوم استحکام پایه‌های مردمی و حاکمیتی نظام باشد و از اشکالات گذشته در دوره‌های متوالی آسیب‌زدایی نماید، به فال نیک گرفته می‌شود.
یکی از تحرکات اصلاح‌طلبان در ماههای اخیر با فرصت‌یابی از شرایط ایجاد شده در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و سبد رأی آقای دکتر حسن روحانی، بحث و تبادل نظر و نوعی گمانه‌زنی‌ها برای انتخابات پیش روی مجلس و حتی مجلس خبرگان رهبری می‌باشد که ماهیت چنین تحرکی خیز برای مصادره مطلوب و فراموش‌سازی عوامل وعناصر مفتون و یا فتنه‌ساز در دوره گذشته خواهد بود. به گمان برخی از دست‌اندرکاران آنها گرفتن مسئولیتهای اجرایی و سکانداری امور و بهره‌برداری از امکانات در راستای تاثیرگذاری بر انتخابات آینده، یکی از کارکردهایی است که تا کنون مورد بحث و بررسی و تبادل نظر و تحلیل بوده است.
البته نفی تلاش و تحرک و ارتباط و فعالیت برای انتخاباتی که در چارچوب قوانین و ارزشهای دینی و اسلامی و انقلابی و خواست مردم باشد، نه تنها مورد نظر نبوده، بلکه برای ا‌عتبار داخلی و بین‌المللی نظام و رخ‌نمایی به دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی بسیار مفید است ولی نگرانی از خط نفوذی است که با ایجاد زاویه انحرافی و فضاسازی و هماهنگی با دشمنان به دنبال تأثیرگذاری بر نوع انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان خواهد بود. و این اتفاق ناگوار یک بار در شکل‌گیری مجلس ششم و ورود عناصر نامحرم از این جریان، آن هم هزینه‌ها و مشکلات و عقب‌گردها را در دستگاه اجرایی و تقنینی کشور بوجود آورد. با این توصیف مطلوب اصولگرایان این است که با چند رویکرد زیر به وظیفه مهم خویش در این مقطع زمانی که حساسیت‌های خاص خود را دارد، به شرح زیر بپردازد:
1-اصولگرایان باید با نگاه به شرایط دهه چهارم انقلاب و دهه پیشرفت و عدالت و سرعت رو به رشد و تاثیرگذاری جمهوری اسلامی در مراودات و مناسبات منطقه‌ای و بین‌المللی و سطح توقعات و انتظارات مردم، انسجام جریانی خود را بازسازی و در حوزه کارکردهای جمعی، ضمن آسیب شناسی دسته‌بندی شده، اشکال‌زدایی و با هدف‌گذاری‌های مورد نیاز تقسیم کار و هر گروه یا شخص اثرگذار مسئولیت عینی و عملی خویش را ایفا نماید.
2- به طور طبیعی با انسجامی که قطعاً باید ناشی از یک سامان تشکیلاتی و سلسله مراتبی و پذیرفتن اصول کار دسته جمعی و سعه صدر اجتماعی و سیاسی و اخلاقی لازم است، باید از تکرار اشکالات گذشته که هزینه‌هایش برای جامعه و نظام و مردم خواهد بود، پرهیز و با حذف فروع دیدگاههای متفاوت و یا اختلافی، با میثاقی دینی و اخلاقی، تمرکز اصلی روی نقاط اشتراکی برای رسیدن به منظور و مقصود مطلوب بود.
3- اصولگرایان ادعا دارند که حافظ و نگهبان اصولی هستند که چهار پایه آن در کلید واژه تفکیک‌پذیر خودی از غیرخودی، یعنی اعتقاد و پایبندی به اسلام و انقلاب اسلامی و رهبری جامع الشرایط و بدون تفسیر و نورانی امام خمینی و اصل ولایت فقیه، راهبرد و مسیر کار سیاسی را مشخص می‌سازد. حال که مطالعه چنین کتاب نورانی و نورافشانی سیاسی را نه تنها برای جریان خود، بلکه برای جریان اصلاح‌طلب فرض می‌دانند، هیچ اشکالی ندارد که قاعده‌ای هم برای رقابت درونی خود ایجاد نمایند ولی شرایط این رقابت و کارآیی آن و چرایی آن و مفید فایده بودنش حد و مرز دارد. مهم این است که اولاً این حدود و مرزها به درستی تشخیص داده شوند و در مرحله بعدی رقابت درونی به باخت مسابقه اصلی و شکل‌گیری دوم خرداد دیگری منجر نشود که یادمان باشد هر روز یک گوشه از کشتی انقلاب را سوراخ می‌کردند و به محض ترمیم آن نقطه‌ای دیگر را سوراخ و آن همه وقت عزیز و گرانبها از رهبری و مردم که باید برای جهان اسلام صرف می‌شد، با مداخله و نفوذ دشمن در درون هزینه می‌گردید.
4- ساز و کار این رسالت مهم و اثرگذار، هم‌اندیشی بزرگان اصولگرا و همگرایی با روحانیت فعال و متعهد و کارآزموده می‌باشد که باید در اسرع وقت با تقید به کار جمعی و تعارف ایثارگرانه به دیگران و اعتماد به برادران و خواهران دینی خود و پرهیز از سم مهلک سهم‌خواهی و تأسی به سیره نورانی و الگویی مرحوم مجاهد مخلص حبیب اله عسکراولادی این اقدام هر چه زودتر عملی گردد. در این رابطه رهنمودهای رهبری جای هیچ ابهامی را باقی نگذاشته است.
