به مناسبت دومین سالگرد درگذشت مرحوم محمدنبی حبیبی دبیرکل سابق حزب مؤتلفه اسلامی خبرنگار هفته‌نامه شما با محمدجواد حبیبی فرزند آخر آن مرحوم گفتگو کرد که متن آن در ادامه آمده است.

در باره ویژگی‌های مرحوم حبیبی در قامت پدر برایمان بگویید.

حاج‌آقا به لحاظ دینی و رفتاری و منش انسانی برایم الگوی اجتماعی و انسانی خوب و تمام عیار و تکیه‌گاه مطمئنی بود. ایشان تعمق و تحلیل کردن و مشورت کردن را در آموزه‌هایم نهادینه کرده است. از نظر عاطفی لازم است به خاطره‌ای اشاره کنم. من سیزده سالی هست معلم هستم. یک سال بیکار شدم. در آن مدت یک شب همراهشان بودم و ایشان را به چند جلسه بردم. در ماشین به من گفت آقا جواد! شما مدیون من هستی که اگر نیاز داشته باشی و به من نگویی.

شما چه گفتید؟

هیچی! سکوت کردم. خیلی تحت تأثیر محبتشان قرار گرفتم و واقعاً از شدت عاطفه و مهربانی ایشان دگرگون شدم. یکی از نکات برجسته ایشان این بود که در عین اقتدار با خانواده و فامیل و افرادی که به ایشان رجوع می‌کردند به‌شدت برخورد عاطفی و احساسی داشت. رفتار عاطفی ایشان در خانواده بی‌نظیر بود. مثلاً مرحوم حبیبی با راننده خودش به‌قدری با محبت و احترام برخورد می‌کرد که هم خود راننده تعجب می‌کرد و هم همکاران آن فرد متعجب می‌شدند.

از شیوه‌های تربیتی ایشان بگویید.

بارها با ایشان گپ و گفت‌هایی در باره موضوعاتی داشتیم که یا اشتباهی از طرف من بود یا از نظر اعتقادی و سیاسی سؤال داشتم. می‌نشستیم و گاهی سه ساعت با هم بحث می‌کردیم و نکته این بود که این بحث‌ها به نتیجه می‌رسید و 99/99 درصد موارد ایشان مرا قانع می‌کرد. حاج‌آقا فوق‌العاده اهل گفتگو و مشورت بود. خاطرم هست یک خبرگزاری ایشان را مدیرعامل جایی معرفی کرده بود که خبر صحت نداشت. حاج‌آقا در باره اینکه چه جوابی بدهیم و چه واکنشی نشان بدهیم با ما مشورت می‌کرد. حاج‌آقا در عین حال که قاطعانه برخورد می‌کرد اهل تحکم کردن نبود.

به خاطره‌ای از ایشان اشاره کنید.