البرادعی گفت که شاید همه ما پیش از انقلاب‌هایی که رخ داد بیش از اندازه امیدوار و خوشبین بودیم، مشکل بزرگ همه بعد از انقلاب این بود که «چه می‌خواهیم انجام دهیم»؛ زیرا نمی‌توان از هیچ شروع کرد. اخوان المسلمین در مصر بسیار منظم بودند، ۸۰ سال به‌صورت منظم و متعهد به دور از قدرت فعالیت کردند؛ در حالی که ارتشی که ۶۰ سال حاکمیت را در مصر در دست داشت، حاضر نشده امتیازاتی که در طول این مدت به‌دست‌آورده را ترک کند. رسیدن به دموکراسی آسان نیست، در اروپا سه قرن جنگ‌های خونین ادامه پیدا کرد؛ اما در مصر این پایان داستان نیست، تغییرات اجتماعی در خط مستقیم صورت نمیگیرد؛ بلکه به‌صورت سیکل و گردشی اتفاق می‌افتد و انقلاب‌ها با انقلاب‌های معکوس رو‌به‌رو می‌شوند.
البرادعی یادآور شد: جوانان مصری که انقلاب ۲۵ ژانویه را رقم زدند اکنون نا‌امیدند؛ زیرا به‌دنبال آزادی، عدالت، برابری اجتماعی و جنسیتی، مبارزه با فساد و قوانین سرکوب‌گرانه بودند. وی تأکید کرد: دیگر زمان فرهنگ ترس از بین رفته و روشنفکران امروزی طی ۲۰ سال آینده جای خود را به جوانان خواهند داد و مهم‌ترین سؤال اینجا به‌میان می‌آید که آیا این جوانان این بار آماده خواهند بود؟ زیرا در سال ۲۰۱۱ مشکل مصر کمبود تجربه در زمینه دموکراسی و میل به مشارکت بود و این تجربه در محیط استبدادی ایجاد نمی‌شود.
البرادعی گفت: جامعه مصر خشمگین و دچار چند دسته‌گی شدید شده است. اسلام‌گرا‌ها قرار نیست تبخیر شوند. تلاش برای از‌بین‌بردن اخوان المسلمین اشتباه است و براساس اعتدال باید اسلام‌گرا‌ها به آغوش جامعه بازگردانده شوند؛ زیرا طرد این گروه از جامعه منجر به ایجاد خشونت و افراط‌گرایی خواهد شد، باید الگوی تونس در مصر نیز پیاده شود که به اسلام‌گرا‌ها اجازه حضور در پارلمان نیز داده شده است.
وی در پایان با اشاره به تحولات ۳۰ ژوئن که به برکناری «محمد مرسی» رئیس‌جمهور وقت در ۳ جولای براساس کودتای نظامی «عبدالفتاح السیسی» وزیر دفاع دولت مرسی منجر شده بود گفت: من از انتخابات ریاست جمهوری زود هنگام حمایت کردم، مرسی توان اداره کشور را نداشت؛ اما او دوباره می‌تواند برای انتخابات ریاست جمهوری کاندید شود.