هنگامی که جان کری، وزیر خارجه آمریکا گفت آمریکا در صدد است «مادورو» را به رسمیت نشناسد؛ او بلافاصله پاسخ داد: «به رسمیت شناختن شما، اهمیتی برای ما ندارد. ما تصمیم گرفته ایم آزاد و مستقل باشیم و این چیزی است که با شما یا بدون شما به آن دست خواهیم یافت.»
با انتخابات ریاست جمهوری در ونزوئلا، مردم این کشور نه تنها جانشین هوگو چاوز در این کشور را تعیین کردند، بلکه سیاست دوران پس از چاوز نیز مشخص شد. پیروزی نیکولاس مادورو در انتخابات روز یکشنبه ونزوئلا ادامۀ سوسیالیسم را در این کشور تضمین کرد و به گمانه زنیها درباره اینکه با انتخاب انریکه کاپریلس ونزوئلا به آنچه انقلاب سوسیالیستی نام گرفته خواهد شد، خاتمه داد.
نیکلاس مادورو در این انتخابات فقط 234 هزار و 935 رأی بیشتر از کاپریلس کسب کرد و رییسجمهور شد. 6 ماه پیش در انتخابات ریاست جمهوری 16 مهر 91، میزان آرای چاوز حدود 55 درصد و میزان آرای کاپریلس حدود 45 درصد بود.
نیکولاس مادورو، در تمام روزهای مبارزات انتخاباتی، با تمرکز بر شخصیت هوگو چاوز و محبوبیتی که در میان مردم ونزوئلا دارد، توانست احساسات هواداران را برانگیزد. امری که مخالفان وی آن را نمایشی میدانستند.
در نقطۀ مقابل مادورو، رقیب جوان وی در مبارزات انتخاباتی خود، تا جایی که توانست از اسطورهسازی هوگو چاوز و استفاده از این شخصیت خودداری کرد.
وی در سخنرانی های خود مدام تکرار می کرد: این مبارزۀ انتخاباتی میان نیکولاس و من برقرار است، رئیسجمهور هوگو چاوز را راحت بگذارید. با این حال، خشم خود را نیز از رفتار رقیب انتخاباتی خود ابراز کرد. وی نیکولاس مادورو را یک نسخۀ بد از هوگو چاوز می نامد که برنامه های درستی برای کشور ندارد.
ونزوئلا که یکی از مهمترین کشورهای تولید کنندۀ نفت است، با مشکلات اقتصادی زیادی دست به گریبان است. تورم بالای 20 درصد و ناامنی و خشونت از دیگر معضلاتی است که میراث 14 سال گذشته است. ونزوئلا یکی از ناامن ترین کشورهای آمریکای لاتین است. میزان قتل در این کشور تقریبا هشت برابر استاندارد جهانی است. در دوران ریاست جمهوری 14 سالۀ هوگو چاوز، طرح های اجتماعی موجب کاهش نسبی فقر در این کشور شد. ادامۀ اجرای این طرح های اجتماعی، نقطۀ مشترک برنامه های دو کاندیدای این انتخابات برای دوران پس از هوگو چاوز بود.
دوم اینکه انقلاب بولیواری ریشه در باورهای مردم آمریکای لاتین دارد. این مسئله از آنجا حائز اهمیت است که وفاداری و عشق به رهبری در ونزوئلا برخلاف تصور آمریکاییان از بین نخواهد رفت. تحلیل آمریکاییان این بود که با مرگ چاوز و سرمایه گذاری بر روی نیروهای غربگرا میتوان زمینه های ورود مجدد به ونزوئلا را فراهم نمود. حمایت از کاپریلس در راستای همین مسئله انجام گرفت.
سوم اینکه با بحران در نظام سرمایه داری دخالت های آن در کشورهای رو به توسعه آمریکای لاتین تضعیف شد. حمایت چاوز از اقشار کم درآمد و انجام اصلاحات اقتصادی راهی است که مادورو هم آن را ادامه خواهد داد و با توجه به بحران در نظام سرمایهداری این حمایت ها بیشتر خواهد شد.
براساس برخی گزارشها معترضان با کوبیدن بر قابلمهها فریاد میزدند: تقلب، تقلب. آنها سطلهای زباله را آتش میزدند و به سوی پلیس سنگ پرتاب میکردند. یکی از معترضان به خبرنگاران گفت: ما به این دلیل به خیابانها آمدیم که آرای ما را دزدیدهاند. آنها ما را فریب دادهاند.
کاپریلس نیز در اظهاراتی اعلام کرد که عوامل حزبش موفق شدهاند تا 3200 مورد تخلف را گزارش دهند. منابع مخالف نیز اعلام کردند که براساس شمارش آرا از سوی آنها، کاپریلس بیش از 300هزار رأی بیش از رأی اعلام شده کسب کرده است و برای همین خواستار شمارش مجدد آرا شدند. آنها مدعی شدند که حامیان مادورو با استفاده از هویتهای جعلی اقدام به رأی دادن کردهاند. کاپریلس همچنین دولت را متهم کرده که کارمندان دولتی را برای رأی دادن به مادورو تحت فشار گذاشته است.دادستان ارشد ونزوئلا روز سهشنبه اعلام کرد که دستکم 7 نفر در خشونتهای بعد از انتخابات ونزوئلا کشته شدند و بیش از 61 نفر دیگر نیز زخمی شدند. خبرگزاری دولتی ونزوئلا گزارش داد که مقامات این کشور 135 نفر را در ارتباط با خشونتهای سیاسی دستگیر کردهاند.
به رغم آغاز بازشمارش آرا به نظر نمیرسد چالش شمارش آرای انتخابات ریاست جمهوری این کشور به آسانی پایان یابد. برخی از ناظران نیز بزرگترین چالش مادورو را جلب اعتماد نیمی از مردمی میدانند که در انتخابات به او رأی ندادند. هرچند جانشین چاوز نشان داده از همین ابتدا قصد عقب نشینی در برابر اعتراضها را ندارد؛ هنگامی که جان کری، وزیر خارجه آمریکا گفت آمریکا در صدد است «مادورو» را به رسمیت نشناسد؛ او بلافاصله پاسخ داد: «به رسمیت شناختن شما، اهمیتی برای ما ندارد. ما تصمیم گرفتهایم آزاد و مستقل باشیم و این چیزی است که با شما یا بدون شما به آن دست خواهیم یافت.» اما در عین حال در مراسم تحلیف خواستار گفت و گو با جناح مخالف به منظور ساختن « کشوری بهتر» برای کمک به همه مردم شد.
نیکلاس مادورو در این انتخابات فقط 234 هزار و 935 رأی بیشتر از کاپریلس کسب کرد و رییسجمهور شد. 6 ماه پیش در انتخابات ریاست جمهوری 16 مهر 91، میزان آرای چاوز حدود 55 درصد و میزان آرای کاپریلس حدود 45 درصد بود.
نیکولاس مادورو، در تمام روزهای مبارزات انتخاباتی، با تمرکز بر شخصیت هوگو چاوز و محبوبیتی که در میان مردم ونزوئلا دارد، توانست احساسات هواداران را برانگیزد. امری که مخالفان وی آن را نمایشی میدانستند.
در نقطۀ مقابل مادورو، رقیب جوان وی در مبارزات انتخاباتی خود، تا جایی که توانست از اسطورهسازی هوگو چاوز و استفاده از این شخصیت خودداری کرد.
وی در سخنرانی های خود مدام تکرار می کرد: این مبارزۀ انتخاباتی میان نیکولاس و من برقرار است، رئیسجمهور هوگو چاوز را راحت بگذارید. با این حال، خشم خود را نیز از رفتار رقیب انتخاباتی خود ابراز کرد. وی نیکولاس مادورو را یک نسخۀ بد از هوگو چاوز می نامد که برنامه های درستی برای کشور ندارد.
ونزوئلا که یکی از مهمترین کشورهای تولید کنندۀ نفت است، با مشکلات اقتصادی زیادی دست به گریبان است. تورم بالای 20 درصد و ناامنی و خشونت از دیگر معضلاتی است که میراث 14 سال گذشته است. ونزوئلا یکی از ناامن ترین کشورهای آمریکای لاتین است. میزان قتل در این کشور تقریبا هشت برابر استاندارد جهانی است. در دوران ریاست جمهوری 14 سالۀ هوگو چاوز، طرح های اجتماعی موجب کاهش نسبی فقر در این کشور شد. ادامۀ اجرای این طرح های اجتماعی، نقطۀ مشترک برنامه های دو کاندیدای این انتخابات برای دوران پس از هوگو چاوز بود.
پیروزی مادورو و ادامه رویکرد چاویسم
پیروزی مادورو در ونزئولا از چندین منظر قابل توجه است:
اول اینکه مردم ونزوئلا همچنان در ردیف کشورهای ضدامپریالیستی قراردارند و آمریکاستیزی چاوز ادامه خواهد داشت. ونزوئلا در ۱۰ سال گذشته توانسته است ائتلافی از کشورهای منتقد آمریکا را سازماندهی کند. این ائتلاف یک نیروی محرکه قوی در نیمکره غربی علیه آمریکا محسوب میشود. با پیروزی مادورو در انتخابات، او اکنون میتواند جایگاه محوریت ونزوئلا با کوبا و نیکاراگوئه، بولیوی و نیز آرژانتین، برزیل، اوروگوئه و دیگر کشورها در منطقه که کمی از آمریکا استقلال بیشتری دارند را مستحکم کند.پیروزی مادورو در ونزئولا از چندین منظر قابل توجه است:
دوم اینکه انقلاب بولیواری ریشه در باورهای مردم آمریکای لاتین دارد. این مسئله از آنجا حائز اهمیت است که وفاداری و عشق به رهبری در ونزوئلا برخلاف تصور آمریکاییان از بین نخواهد رفت. تحلیل آمریکاییان این بود که با مرگ چاوز و سرمایه گذاری بر روی نیروهای غربگرا میتوان زمینه های ورود مجدد به ونزوئلا را فراهم نمود. حمایت از کاپریلس در راستای همین مسئله انجام گرفت.
سوم اینکه با بحران در نظام سرمایه داری دخالت های آن در کشورهای رو به توسعه آمریکای لاتین تضعیف شد. حمایت چاوز از اقشار کم درآمد و انجام اصلاحات اقتصادی راهی است که مادورو هم آن را ادامه خواهد داد و با توجه به بحران در نظام سرمایهداری این حمایت ها بیشتر خواهد شد.
اعتراض در خیابانهای کاراکاس
اعتراض ها پس از اعلام نتایج انتخابات زمانی آغاز شد که انریکه کاپریلس، کاندیدای حزب مخالف ونزوئلا پیروزی نیکولاس مادورو را در انتخابات رد کرد و خواستار یک تظاهرات صلح آمیز به همراه شمارش مجدد آرا در این کشور شد. رد درخواست مخالفان ونزوئلایی برایشمارش مجدد آرای انتخابات، خیابانهای کاراکاس، پایتخت این کشور را ناآرام کرد.براساس برخی گزارشها معترضان با کوبیدن بر قابلمهها فریاد میزدند: تقلب، تقلب. آنها سطلهای زباله را آتش میزدند و به سوی پلیس سنگ پرتاب میکردند. یکی از معترضان به خبرنگاران گفت: ما به این دلیل به خیابانها آمدیم که آرای ما را دزدیدهاند. آنها ما را فریب دادهاند.
کاپریلس نیز در اظهاراتی اعلام کرد که عوامل حزبش موفق شدهاند تا 3200 مورد تخلف را گزارش دهند. منابع مخالف نیز اعلام کردند که براساس شمارش آرا از سوی آنها، کاپریلس بیش از 300هزار رأی بیش از رأی اعلام شده کسب کرده است و برای همین خواستار شمارش مجدد آرا شدند. آنها مدعی شدند که حامیان مادورو با استفاده از هویتهای جعلی اقدام به رأی دادن کردهاند. کاپریلس همچنین دولت را متهم کرده که کارمندان دولتی را برای رأی دادن به مادورو تحت فشار گذاشته است.دادستان ارشد ونزوئلا روز سهشنبه اعلام کرد که دستکم 7 نفر در خشونتهای بعد از انتخابات ونزوئلا کشته شدند و بیش از 61 نفر دیگر نیز زخمی شدند. خبرگزاری دولتی ونزوئلا گزارش داد که مقامات این کشور 135 نفر را در ارتباط با خشونتهای سیاسی دستگیر کردهاند.
به رغم آغاز بازشمارش آرا به نظر نمیرسد چالش شمارش آرای انتخابات ریاست جمهوری این کشور به آسانی پایان یابد. برخی از ناظران نیز بزرگترین چالش مادورو را جلب اعتماد نیمی از مردمی میدانند که در انتخابات به او رأی ندادند. هرچند جانشین چاوز نشان داده از همین ابتدا قصد عقب نشینی در برابر اعتراضها را ندارد؛ هنگامی که جان کری، وزیر خارجه آمریکا گفت آمریکا در صدد است «مادورو» را به رسمیت نشناسد؛ او بلافاصله پاسخ داد: «به رسمیت شناختن شما، اهمیتی برای ما ندارد. ما تصمیم گرفتهایم آزاد و مستقل باشیم و این چیزی است که با شما یا بدون شما به آن دست خواهیم یافت.» اما در عین حال در مراسم تحلیف خواستار گفت و گو با جناح مخالف به منظور ساختن « کشوری بهتر» برای کمک به همه مردم شد.