بین الملل

تهدید‌های یک انتخابات سرنوشت ساز

انتخابات ریاست جمهوری افغانستان اکنون بیش از پیش با اعلام رسمی آغاز مبارزات انتخاباتی ۱۱ نامزد از گروه‌های مختلف مورد توجه جامعه بین المللی قرار گرفته است. انتخاباتی که به باور بسیاری اگر به صورت دموکراتیک و شفاف برگزار نشود، به بستری برای ادامه ناامنی‌ها و بحران سیاسی در این کشور تبدیل خواهد شد.
  امیر صابری- انتخابات ریاست جمهوری افغانستان اکنون بیش از پیش با اعلام رسمی آغاز مبارزات انتخاباتی ۱۱ نامزد از گروههای مختلف مورد توجه جامعه بین المللی قرار گرفته است. انتخاباتی که به باور بسیاری اگر به صورت دموکراتیک و شفاف برگزار نشود، به بستری برای ادامه ناامنیها و بحران سیاسی در این کشور تبدیل خواهد شد.

طبق قانون انتخابات، برای نامزدان انتخابات
ریاست
جمهوری دو ماه و برای نامزدان انتخابات شوراهای ولایتی یک ماه برای مبارزات انتخاباتی مهلت تعیین شده است.

انتخاباتی که با توجه به اوضاع امنیتی و خشونتهای این کشور درکنار خروج نظامیان آمریکایی سالی
سرنوشت
‌‌ساز را برای افغانستان کلید خواهد زد. هرچه به انتخابات بهار سال آینده نزدیکتر میشویم، از یک سو صف بندیهای گروهی و جناحی در این کشور پررنگتر میشود و از سوی دیگر تهدیدهای امنیتی طالبان بیشتر آنها مخالف برگزاری انتخابات است، اما پیشتر حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار، دیگر گروه مسلح مخالف دولت، به اعضا و هواداران خود گفته که در انتخابات شرکت کنند.

اجرای قواعد دموکراسی که در بستر انتخابات شکل میگیرد، در سایه تهدیداتی طالبان و وجود جامعهای سنتی و قبیلهای به شدت با یکدیگر در پارادوکس سیاسی قرار میگیرد. ارزشها و فرهنگهایی مانند حقوق بشر، برابری زن و مرد، در کنار آزادی بیان و مذهب مواردی است که هنوز در جامعه به شدت سنت گرای افغانستان شکل نگرفته است.

از همین رو، نگرانی بسیاری از انتخابات سال آینده، این موضوع است. آنها معتقدند این نوع نگرش باعث میشود رای دادن به شایسته سالاری و تکیه بر لیاقت افراد جای خود را به معیارهای قومیتی دهد. کما اینکه این عصبیتهای قومیتی خود را در انتخابات قبلی افغانستان نشان داده است. صف بندیهای احزاب سیاسی یک کارزار قومی را برای انتخابات پیش رو ظاهر میکند.

اگرچه که افراد روشنفکری در این جامعه تلاش میکنند بدون برانگیختن، این تابوهای فکری را از طریق فضای باز و آزاد سیاسی تبدیل به گردش قدرت در حاکمیت افغانستان نمایند.

کمیسیون مستقل انتخابات در افغانستان به شدت وجه خود را در میان مردم و در جریان انتخابات قبلی ریاست جمهوری و پارلمانی از دست داده است. آنجایی که میلیونها رای در انتخابات ریاست جمهوری باطل اعلام شد. از سوی دیگر خبر توزیع بیش از حد کارتهای انتخاباتی برای آمار نامشخص از تعداد رای دهندگان خود به یک مشکل اساسی در اجرای انتخاباتی شفاف تبدیل شده است.

از هم اکنون، عبدالله، نامزد انتخابات ریاست جمهوری افغانستان هشدار داده که به هیچ وجه تقلب و نتایج ساختگی در انتخابات ریاست جمهوری آینده این کشور را نخواهد پذیرفت. وی طی سخنانی خطاب به صدها تن از حامیان خود طی نخستین روز تبلیغات انتخاباتی در این باره هشدار داد: ما میخواهیم انتخابات آینده به صورت عادلانه و شفاف برگزار شود. ما نتایج انتخابات ساختگی و غیر عادلانه را نخواهیم پذیرفت. عبدالله در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ افغانستان نیز با حامد کرزای رئیس جمهور کنونی این کشور رقابت کرد. او پیشتر کرزای را به تقلب در انتخابات دور قبل متهم کرده بود.

اما شاید مهمترین موضوع را نبود امنیتی پایدار و فراگیر در این کشور برای برگزاری انتخابات دانست. بحث امنیت انتخابات افغانستان از محوریترین مسائل روند برگزاری انتخابات این کشور به حساب میآید.

اگرچه این انتخابات، محکی مهم برای نیروهای امنیتی و پلیس این کشور باشد تا خود را از زیر نهادهای امنیتی بین المللی به صورت عملی کاملا خارج کنند، اما همزمانی عدم امضای توافقنامه امنیتی کابل واشنگتن و خروج نیروهای ناتو، فرصتی را برای مخالفان کنونی دولت افغانستان فراهم کرده است تا از این فرصت برای ناامن کردن ولایتهای افغانستان بهره ببرند و فضای برگزاری انتخابات را مختل نمایند.

درصورت برگزاری این انتخابات به صورت مسالمتآمیز اولین انتخاباتی در تاریخ افغانستان خواهد بود که به دنبال آن قدرت به صورت مسالمت آمیز تحویل رئیس جمهور منتخب بعدی خواهد شد.

https://shoma-weekly.ir/A2Cc13