علیرضایزدانی- این روزها در بزرگ ترین پایتخت های اروپایی و آمریکا سروصدای سیاستمدارن درآمده به طوری که دولتمردان و پارلمانی ها را به شکلی نادر رو در روی یکدیگر قرار داده است. اولین حرکت در انگلیس بود. پارلمان انگلیس در حرکتی غیر منتظره برای دولت، پیشنهاد دخالت نظامی کامرون در سوریه را رد می کند. اقدامی که خشم

رئیس جمهور انگلیس را به دنبال داشت. کامرون در واکنش به این اقدام پنج نفر از اعضای پارلمان که عضو مشترک دولت نیز بوده اند را اخراج می کند.

بعد نوبت به فرانسه رسید. پارلمان فرانسه نیز همان حرکت پارلمان انگلیس را تکرار کرد. اگرچه پیش از اقدام پارلمان نیز سیاستمداران فرانسوی در دو گروه مخالف و موافق با حمله به سوریه در اظهار نظرها با یکدیگر بحث و جدل می کردند.

نوبت به آمریکا رسید. کاخ سفید که بدون اجازه سازمان ملل دو هفته ای است بر طبل جنگ در سوریه می کوبد، برای مشروعیت بخشیدن به این اقدامش تلاش کرد تا از راه دیگری وارد شود که همان اجازه از کنگره بود. در این راستا چاک هیگل، وزیر دفاع و جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا تلاش های بسیاری کردند تا نظر سناتورهای آمریکایی را به سمت حمله قاطعانه به سوریه چرخش دهند. اگرچه برخی از اعضای سنا از همان اول هم معتقد به حمله به سوریه
 بوده اند. شاید یکی از اصلی ترین دلایلی که باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده جنگ علیه سوریه را منوط به اجازه از کنگره دانست، پاسخی قانع کننده برای جمهوریخواهان بود. جمهوریخواهانی که در فواصل مختلف زمانی به ویژه دو هفته اخیر در خصوص اقدام نظامی علیه سوریه به اوباما هشدار داده اند.

بخش هشت ماده یک قانون اساسی آمریکا می گوید: « کنگره ....قدرت اعلام جنگ دارد.» اعطای قدرت اعلان جنگ به کنگره آمریکا باعث شده که بحث درباره اختیارات رئیس جمهور در این باره بلندایی به قدمت تاریخ آمریکا داشته باشد. این بحث که کنگره آمریکا باید برای اعلان جنگ چه مصوبه ای با چه محتوایی تهیه و تصویب کند و آیا رئیس جمهور برای ورود به هرگونه مداخله نظامی نیازمند تصویب کنگره است یا نه، مبنای بحث های زیادی در داخل آمریکا شده است.

در کل تاریخ آمریکا، کنگره فقط در 5 مقطع زمانی، یعنی در «جنگ 1812 علیه بریتانیا»؛ «جنگ 1846 علیه مکزیک»؛ «جنگ 1917 علیه اسپانیا»؛ «جنگ 1917 علیه آلمان و اتریش- مجارستان (جنگ اول جهانی)» و «جنگ علیه ژاپن، آلمان، ایتالیان، مجارستان ، بلغارستان و رومانی (در جریان جنگ دوم جهانی)» اعلان جنگ را تصویب کرده است.

تردید در کنگره اما دیده می شود. پس از رای مخالف پارلمان انگلیس و فرانسه به جنگ علیه سوریه حالا نوبت کنگره آمریکاست که در این تصمیم قاطع نباشد. نماینده پیتر کینگ که موافق اقدام نظامی است، درباره رای کنگره مردد است. وی به فاکس نیوز می گوید «در حال حاضر اگر رای گیری شود، احتمالاً این رای منفی خواهد بود. اما امیدوارم هفته آینده که جلسه خواهیم داشت، بتوانیم رای اکثریت را به دست بیاوریم»

این در حالی است که «مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل» آمریکا در گزارشی به شدت از عملکرد دولت اوباما در مواجهه با سوریه و تهدید به دخالت نظامی در این کشور انتقاد کرد و آن را مبهم، بدون برنامه و متکی بر اطلاعات منابع غیرقابل اعتماد توصیف کرد. این گزارش با تشبیه تغییر مواضع سریع رئیس‌جمهور آمریکا به یک «تراژدی – کمدی» می‌نویسد: رئیس‌جمهور اوباما ناگهان فریاد عجولانه‌اش برای اقدام فوری علیه سوریه را به یک بازی انتظار تبدیل کرد که اصلا مشخص نیست که او یا ایالات متحده انتظار چه چیزی را می کشند.