وی افزود: حاج‌آقا روزهای پنجشنبه و جمعه را به ملاقات با مردم اختصاص می‌داد و این دو روز خانواده‌های مستمندان به خدمت حاج آقا در امداد می‌رسیدند و مشکلاتشان را تا جایی که می‌توانست رفع می‌کرد، سفرهای استانی هم برای رسیدگی به محرومین در دستور کار ایشان بود و معمولاً این سفرها را که مسیر سخت و دور و طول سفر پانزده تا بیست روز بود با مینی‌بوس می‌رفتیم این موضوع مربوط به سال‌های اواخر دهه شصت و سال‌های هفتاد بود.
محمدی با بیان اینکه دایره کاری مرحوم عسگراولادی بسیار گسترده و درعین‌حال منظم بود خاطرنشان کرد: کار ایشان فقط به تهران منحصر نبود پیش می‌آمد که در اوج گرمای تابستان ناگهان می‌گفت باید به بشاگرد برویم و تا دیروقت در آن شرایط نامناسب آب و هوایی فعالیت می‌کردند.
محافظ مرحوم عسگراولادی اظهار داشت: حاج‌آقا برای کارهای خود همواره برنامه داشت وقتی به استان‌هایی مثل مشهد یا گیلان مسافرت می‌کرد با تمام کارمندان و مدیران ارشد جلسه داشت و اسناد آن موجود است حتی در تعطیلات و با خانواده خود نیز که بودند به دنبال انجام کار بود.
وی در پایان افزود: سفر به شهرهای حاشیه‌ای استان‌ها و دیدار با مدیران کل در مناطق کم برخوردار آن‌هم در ساعات پایانی شب از دیگر ویژگی‌های بارز حاج‌آقا در سال‌هایی بود که بنده توفیق داشتم از ایشان محافظت کنم در مجموع باید گفت تعطیلات برای ایشان معنی نداشت.
