راحت آدم می‌کشند. بدون عذاب وجدان سر می‌برند. کاری هم ندارند که مخالف آن‌ها سنی باشد یا شیعه. هر کسی که مواضع آن‌ها را در اصول و فروع نپذیرد، از نظر آن‌ها از دین خارج شده است. در اینکه این گروه از دل القاعده بیرون آمده، شبهه‌ای وجود ندارد، منتهی از بس در روند اقدامات خود قساوت به خرج می‌دهد، حتی کمتر مجموعه‌ای از افراطی‌های سلفی مایل به هواداری از این جریان است. براساس گزارش‌های موجود، دولت اسلامی در عراق و شام (داعش) سال ۲۰۱۳ از ادغام دو گروه جبهه النصره و دولت اسلامی در عراق به وجود آمد. این گروه زیر نظر ابوعمرو بغدادی فعالیت می‌کرد که بعد‌ها در درگیری کشته شد و ابوبکر بغدادی، رهبری آن را به عهده گرفت.
اما در مواجه با داعش که حتی آمریکا رویکردی به ظاهر تهاجمی علیه این گروهک درپیش گرفته، اما ترکیه بازهم در خصوص بحران همسایه جنوبی خود همان مسیری را در پیش گرفته که در طول سه سال گذشته در خصوص سوریه اتخاذ کرده بود. بر اساس اخبار و گزارش‌های منتشر شده در رسانه‌های غربی و عربی عربستان و ترکیه از حامیان اصلی داعش محسوب می‌شوند. البته این گروه ارتباط تنگاتنگی نیز با حزب بعث عراق و شخص «عزت الدوری» معاون سابق نخست وزیر این کشور دارد.
نکته‌ای که در این میان عجیب به نظر می‌رسد حمایت ترکیه از این گروه است. ترکیه از مدت‌ها قبل برای افزایش حوزه قدرت خود در خارومیانه تلاش می‌کند و در این راه ابتدا با تکیه بر منشور «احمد داوداوغلو» وزیر خارجه خود، سیاست به صفر رساندن تنش‌ها با کشورهای همسابه را در پیش گرفت اما با آغاز بحران سوریه، آنکارا به یکی از حامیان اصلی گروه‌های خواهان براندازی بشار اسد تبدیل گشت.
در سه سال گذشته گزارش‌های تائید شده متعددی در باره حمایت ترکیه از گروه‌های شورشی فعال در سوریه منتشر شد و حتی روزنامه نیویورک تایمز نیز اسنادی را ارائه کرد که بر اساس این اسناد نیرو‌ها و تسلیحات ارسالی برای گروه‌های تروریستی سوریه ابتدا به ترکیه منتقل شده و سپس از مرزهای ترکیه وارد سوریه می‌شوند. اکنون در مورد عراق نیز به نظر می‌رسد ترکیه همان رویکرد سوریه را در پیش گرفته باشد؛ چون اقدامات آنکارا به هیچ وجه همسو با اقدامات دولت «نوری المالکی» نخست وزیر عراق، نیست. ترک‌ها از یک سو از بحران موجود در عراق برای افزایش خرید نفت از اقلیم کردستان استفاده می‌کنند -موضوعی که بغداد به شدت از آن ناخشنود است و پیش از آغاز بحران نیز اعلام کرده بود که قصد شکایت از آنکارا در مجامع
بین المللی به واسطه معامله مستقیم با اقلیم کردستان را دارد- از سوی دیگر نیز گزارش‌هایی در مورد حمایت ترک‌ها از داعش منتشر می‌شود.
بدون شک قدرت گرفتن داعش درعراق با توجه به افکار خاص این گروه، خطرات زیادی را برای کشورهای همسایه عراق به دنبال خواهد داشت و هیچ یک از کشورهای منطقه نمی‌توانند مدعی باشند که آن‌ها از خطر داعش در امان هستند. اما اگر اوضاع تغییر کرده و دولت و ارتش عراق بتوانند بر داعش غلبه کنند، بدون شک رویکرد آتی بغداد در خصوص حامیان داعش رویکردی خشن خواهد بود و ترک‌ها باید حساب این روز‌ها را نیز بکنند.
بدون شک رویکرد آنکارا در خصوص سوریه در سه سال گذشته، یکی از اشتباهات تاریخی سیاستمداران ترک محسوب می‌شود اما اینکه چرا سیاستگذاران آنکارا با وجود مشاهده پیامدهای سیاست‌های خود در قبال دمشق، باز هم همان رویکرد را در خصوص عراق در پیش گرفته‌اند خود جای سوال دارد.