عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی افزود: دیپلماسی عمومی، هرگونه تلاش برای ارتباط با افکار عمومی و تاثیر گذاری بر آن و دادن اطلاعات خاص و موجه کردن اقدامات و ارائه مستمر فرهنگ و ارزش تعریف می شود.

وی خاطر نشان کرد: هدف دیپلماسی عمومی ارتقاء وجهه، تامین منافع ملی خود و در مواردی تخریب رقیب می باشد. تامین منافع ملی نقطه اشتراک انواع دیپلماسی عمومی است.

لاسجردی اظهار داشت: بازیگران دیپلماسی عمومی را می توان به رسمی و غیر رسمی تقسیم کرد. فرآیند تمایل بخشی به افراد، پروسه ای 5 مرحله ای شامل: آگاهی، توجه به منافع، خلق دانش، حس طرفداری و اقدام عملی می باشد.

وی با تأکید بر اینکه تاکتیک و روش استفاده از دیپلماسی عمومی در حوزه ی سیاست خارجی شامل 4 اقدام: برجسته سازی، چارچوب سازی، محیط سازی و مدیریت افکار عمومی است؛ به عنوان نمونه رفتار ترکیه در دیپلماسی عمومی را مورد اشاره قرار داد و افزود: در ترکیه رسانه های بسیاری بر افکار عمومی و تاثیر گذاری بر سیاست خارجی فعال هستند. هم اکنون حزب حاکم عدالت و توسعه دارای 18 کانال سراسری می باشد. گروه های رسانه ای رقیب شامل گروه رسانه ای گولن، حزب حرکت ملی، حزب جمهوری خلق و احزاب وابسته به کردها مشغول فعالیت هستند. سه هلدینگ بزرگ رسانه ای در ترکیه شامل: هلدینگ TRT، لوگان و صبا است.

لاسجردی به بیش از یکصد سال سابقه انتشار روزنامه در ترکیه اشاره کرد و افزود:‌در ترکیه قانون مدون مطبوعاتی برای تعیین خطوط قرمز وجود ندارد. پنج خط قرمزی که به صورت عرفی وجود دارد عبارتند از: توهین به آتاتورک، مخالفت با لائیسم، انتشار خبر نسل کشی ارامنه، تجاوز به حقوق مدنی افراد و هرگونه تجزیه طلبی. البته حزب حاکم بعد از ناکامی های اخیر فشار زیادی بر رسانه های منتقد و مخالف وارد کرده است.