کمی از سجایای اخلاقی و ابعاد شخصیتی مرحوم پرورش برای ما بگویید.
مرحوم پرورش یک عارف وارسته بود. در مبارزات انقلابی همواره سعی داشت به مبانی اخلاق اسلامی کاملاً متعهد باشد و در بخش های مختلفی که ایشان حضور داشتند این رویکرد اخلاقی را رعایت می کردند. آن مرحوم مردی آرام و ساده زیست بود و در تهران اجاره نشین بود. ایشان در بیشتر مسئولیت هایی که داشت با خضوع و تعهد کاری وظایف محوله را به خوبی و به نحو احسن انجام می داد. استاد پرورش نسبت به مصرف بیت المال حساسیت خاصی داشتند. به پست و مقام اصلا اهمیت نمی دادند و در برخود با دیگران احترام و حسن ادب را رعایت می کردند. در شورای مرکزی حزب موتلفه کامل به اخلاق اسلامی مقید بودند. معنویت خاصی در وجود ایشان نهفته بود و همیشه به خدای بزرگ در کارها توسل می جست و همه چیز را در کارهایش از الطاف خداوند می دانست. با وجود اینکه ایشان هفته ای چند بار دیالیز می شدند اما هیچ موقع بنده مشاهده نکردم که در امور محوله یا مسئولیت هایشان کوتاهی کنند. در کل مرحوم پرورش فردی متدین، بااخلاق، ساده زیست و با خدا بودند.
آیا شما خاطره خاصی را از مرحوم پرورش در ذهن دارید که برای ما بیان کنید؟
یکی از خاطرات بنده در رابطه با شهید بهشتی و ایشان است. زمانی که به مرحوم شهید بهشتی خیلی تهاجم می کردند استاد پروش به ایشان گفتند که آقای بهشتی شما این همه بلندگو در اختیارتان است، چرا از خودتان دفاع نمی کنید. شهید بهشتی گفتند آقای پرورش شما می گوید که من با استفاده از امکانات بیت المال از خودم دفاع شخصی بکنم. اینها متعلق به بیت المال است. مرحوم پرورش در پاسخ گفتند این تهاجم ها و دعواها فقط به شخص شما صورت نمی گیرد بلکه این تهاجم ها بهشتی را که متعلق به نظام، مردم و انقلاب است هدف گرفته و شما می توانید دفاع کنید. اما شهید بهشتی گفتند که ما اجازه استفاده از بیت المال برای امور شخصی خود را نداریم. ما باید حرکت کنیم، اگر بر اساس ایمان حرکت کنیم خداوند حامی و مدافع ما در این راه هست.
منبع:آدینه
