وی افزود: اگر بخواهیم خانواده‌های خود را با الگوهای دینی مقایسه کنیم باید ببینیم که آیا این درک مشترک و عشق و محبت در زندگی ایشان وجود دارد یا صرفا براساس حق و تکلیف و مرزگذاری عمل می‌کنیم؛ اگر این مرزبندی باشد زن در صورت داشتن درآمد خط کشی می‌کند و آن را صرف منزل نمی‌کند و یک سری وظایف را برای خود قائل نیست و مرد هم به فراهم کردن اولیات بسنده می‌کند؛ وقتی این خط کشی‌ها مطرح شد صفا و انس و الفت از بین می‌رود و رابطه صرفا حساب‌گرانه خواهد بود و وفاداری و الفت با حسابگری صرف همخوان نیست.
معیار کفویت
افتخاری با بیان اینکه حضرت محمد(ص) از جهت پایگاه اجتماعی ظاهری و ثروت به اصطلاح امروز کفو حضرت خدیجه(س) نبود ولی چرا باز آن حضرت ازدواج با ایشان را پذیرفتند؟ تصریح کرد: برای کفویت باید معیار را بسنجیم، آیا معیار مثلا ثروت و شغل آنچنانی و ظاهر زیباست؟ اینها ارزش‌های جاهلیت است؛ کفویت و درک مشترک زمانی مطرح است که هر دو طرف بر سر ارزش‌ها تفاهم داشته باشند، بر سر اعتقادات و ویژگی‌های انسانی و الهی و این چیزی است که شرط مقام و ثروت و مال را به حاشیه می‌راند و جای همه اینها را پر کرده و همبستگی میان زوجین ایجاد می‌کند.
وی افزود: بنابراین آنچه امروز در جامعه مطرح است که یا ازدواج صورت نمی‌گیرد و یا به طلاق منجر می‌شود عمدتا به خاطر ارزشگزاری براساس معیارهای جاهلی است و باید شاخصه‌های فرهنگی و ایمانی در ازدواج و روابط اجتماعی وجود داشته باشد.
