از نظر ارزیابی کمیتی، دو هدف مهم در سند چشم‌انداز در نظر گرفته شده است. یکی جایگاه اول علمی و دیگری جایگاه اول اقتصادی در منطقه. البته بهبود شاخص‌های فرهنگی، تربیتی، رفاه اجتماعی و... مقولاتی بوده است که نهایتاً حرکت به سمت یک جامعه اسلامی با معیارهای اسلامی در سند چشم‌انداز دیده شده است.
به عقیده برخی از کارشناسان، بیشتر عقب ماندگی ما در تحقق سند چشم انداز در حوزه فرهنگی است. دکتر علی عباسپور تهرانی در گپ و گفت کوتاهی با ما به دلایل مختلف این مساله پرداخته است.
چه تمهید ویژه‌ای باید برای دوازده سال پیش رو که نقطه نهایی تحقق سند چشم‌انداز است، بیندیشیم؟ به صورت تخصصی جنبه‌های فرهنگی مورد سئوال هست، چون به جنبه‌های تکنولوژیک قضیه توجه شده است، ولی به نظر می‌رسد در جنبه‌های فرهنگی و آموزشی غفلت بیشتر بوده است.
از نظر ارزیابی کمیتی، دو هدف مهم در سند چشم‌انداز در نظر گرفته شده است. یکی جایگاه اول علمی و دیگری جایگاه اول اقتصادی در منطقه. البته بهبود شاخص‌های فرهنگی، تربیتی، رفاه اجتماعی و... مقولاتی بوده است که نهایتاً حرکت به سمت یک جامعه اسلامی با معیارهای اسلامی در سند چشم‌انداز دیده شده است.
در بعد حرکت‌های علمی و جایگاه اول علمی، اقدامات خوبی صورت گرفته است. در شورای انقلاب فرهنگی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش تصویب شد. قبل از آن نقشه جامع کشور به تصویب رسید و اقداماتی در جهت ارتقای جایگاه علمی با انتشار مقالات، گسترش تحصیلات تکمیلی در دانشگاه‌ها صورت گرفت که در مجموع بسیار امیدوارکننده است که در ظرف دوازده سال آینده بتوانیم جایگاه خودمان را تثبیت کنیم. نشانه‌هایی از رسیدن به این جایگاه هم الان دارد که خود را در بعضی از فناوری‌ها از جمله نانو و سلول‌های بنیادی نشان می‌دهد و ما نه‌تنها در سطح منطقه، بلکه در دنیا هم جایگاه رفیعی داریم.
مثلاً در فناوری نانو رتبه هشتم را به دست آورده‌ایم که نشان می‌دهد در این زمینه اقدامات خوبی صورت گرفته است. البته معتقدم این اقدامات بیشتر به همت دانشگاهیان بوده و بحث‌هایی که به صورت سندهای بنیادین شده است و سفارشاتی که شخص مقام معظم رهبری در مورد پیشرفت علمی داشته‌اند. اگر دولت‌های نهم و دهم هماهنگی‌های مطلوبی را به عمل می‌آورد، شاید پیشرفتمان مطلوب‌تر بود، اما در کل وضعیت خوبی داریم.
به نظر می رسد ارتباط دانشگاه و صنعت از موارد مغفول مانده در راستای تحقق سند چشم انداز بوده است؟
دولت یازدهم باید به علم و فناوری به‌خصوص مدیریت علمی، مدیریت پژوهشی، رسیدگی به دانشگاه‌ها، ارتباط صنعت با دانشگاه و شرکت‌های دانش‌بنیان توجه بیشتری کند تا این حرکت تسریع شود و به فراتر از آنچه که مقام معظم رهبری از نظر علمی در چشم‌انداز دیده‌اند، برسیم.
در مسائل فرهنگی معضل اساسی داریم. نقشه مهندسی فرهنگی با سند چشم‌انداز در شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح شده است. عنوان می‌شود که محورهایی از آن به تصویب نهایی رسیده است، اما دارد ده سال می‌گذرد و ما هنوز به نتیجه‌ای به عنوان مهندسی فرهنگی برای کشورمان نرسیده‌ایم. ضمن این که معتقدم در دولت‌های نهم و دهم عزمی برای این که به سمت فرهنگ اسلامی حرکت کنیم، وجود نداشت.
متأسفانه دولت دهم یک فرهنگ التقاطی را به نمایش گذاشت که فاصله بسیار داشت؛ لذا می‌خواهم بگویم در بعد مسائل فرهنگی در ابتدای کاریم و شاید بار ده سال گذشته به دوش ده سال آینده می‌افتد و لذا دولت یازدهم باید خیلی در این مسئله دقت و امکانات لازم برای این منظور را تهیه کند. به‌خصوص وظیفه شورای انقلاب فرهنگی این است که بتواند هم سند را سریع‌تر نهایی کند و هم در اجرایی کردن سند مهندسی فرهنگی کشور اقدامات اساسی را انجام بدهد و پیگیری کند و هماهنگی بین دستگاه‌ها را به عمل آورد.
در حوزه اقتصادی، پیشرفت کار تا کجا بوده و چه کم کاریهایی شده است؟
در بعد اقتصادی هم متأسفانه با دو مقوله روبه‌رو بودیم، یکی تحریم‌ها و دیگری سوء مدیریت اقتصادی‌ای که در دولت‌های نهم و دهم شاهد آن بودیم و همین امر باعث شد شاخص‌های اقتصادی در کشور ما نه‌تنها رشد خوبی را نداشته باشند، بلکه از بسیاری از کشورهای منطقه عقب بیفتیم و نمی‌توانیم همه این پسرفت‌ها را به گردن تحریم‌ها بیندازیم. معتقدم توجه به نیروی جوان، امکانات خدادادی و از همه مهم‌تر عقیده‌ای که مردم ما به مکتب اسلام و تفکر اسلامی دارند و مقاومت در مقابل دشمنان را می‌پذیرند و سختی‌ها را تحمل می‌کنند و تمسک به اصل ولایت مطلقه فقیه می‌توانست ما را در پیشبرد اهدافمان و گریز از تحریم‌ها نه به‌طور کامل بلکه با درصد بسیار بالایی یاری کند، اما در اینجا باز هم متأسفانه با سوء مدیریت روبه‌رو شدیم و فاصله داریم. در ده سال باقیمانده باید دو برابر فعالیت کنیم تا پسرفت سالهای گذشته جبران شود.
چه تمهید ویژه‌ای باید برای دوازده سال پیش رو که نقطه نهایی تحقق سند چشم‌انداز است، بیندیشیم؟ به صورت تخصصی جنبه‌های فرهنگی مورد سئوال هست، چون به جنبه‌های تکنولوژیک قضیه توجه شده است، ولی به نظر می‌رسد در جنبه‌های فرهنگی و آموزشی غفلت بیشتر بوده است.
از نظر ارزیابی کمیتی، دو هدف مهم در سند چشم‌انداز در نظر گرفته شده است. یکی جایگاه اول علمی و دیگری جایگاه اول اقتصادی در منطقه. البته بهبود شاخص‌های فرهنگی، تربیتی، رفاه اجتماعی و... مقولاتی بوده است که نهایتاً حرکت به سمت یک جامعه اسلامی با معیارهای اسلامی در سند چشم‌انداز دیده شده است.
در بعد حرکت‌های علمی و جایگاه اول علمی، اقدامات خوبی صورت گرفته است. در شورای انقلاب فرهنگی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش تصویب شد. قبل از آن نقشه جامع کشور به تصویب رسید و اقداماتی در جهت ارتقای جایگاه علمی با انتشار مقالات، گسترش تحصیلات تکمیلی در دانشگاه‌ها صورت گرفت که در مجموع بسیار امیدوارکننده است که در ظرف دوازده سال آینده بتوانیم جایگاه خودمان را تثبیت کنیم. نشانه‌هایی از رسیدن به این جایگاه هم الان دارد که خود را در بعضی از فناوری‌ها از جمله نانو و سلول‌های بنیادی نشان می‌دهد و ما نه‌تنها در سطح منطقه، بلکه در دنیا هم جایگاه رفیعی داریم.
مثلاً در فناوری نانو رتبه هشتم را به دست آورده‌ایم که نشان می‌دهد در این زمینه اقدامات خوبی صورت گرفته است. البته معتقدم این اقدامات بیشتر به همت دانشگاهیان بوده و بحث‌هایی که به صورت سندهای بنیادین شده است و سفارشاتی که شخص مقام معظم رهبری در مورد پیشرفت علمی داشته‌اند. اگر دولت‌های نهم و دهم هماهنگی‌های مطلوبی را به عمل می‌آورد، شاید پیشرفتمان مطلوب‌تر بود، اما در کل وضعیت خوبی داریم.
به نظر می رسد ارتباط دانشگاه و صنعت از موارد مغفول مانده در راستای تحقق سند چشم انداز بوده است؟
دولت یازدهم باید به علم و فناوری به‌خصوص مدیریت علمی، مدیریت پژوهشی، رسیدگی به دانشگاه‌ها، ارتباط صنعت با دانشگاه و شرکت‌های دانش‌بنیان توجه بیشتری کند تا این حرکت تسریع شود و به فراتر از آنچه که مقام معظم رهبری از نظر علمی در چشم‌انداز دیده‌اند، برسیم.
در مسائل فرهنگی معضل اساسی داریم. نقشه مهندسی فرهنگی با سند چشم‌انداز در شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح شده است. عنوان می‌شود که محورهایی از آن به تصویب نهایی رسیده است، اما دارد ده سال می‌گذرد و ما هنوز به نتیجه‌ای به عنوان مهندسی فرهنگی برای کشورمان نرسیده‌ایم. ضمن این که معتقدم در دولت‌های نهم و دهم عزمی برای این که به سمت فرهنگ اسلامی حرکت کنیم، وجود نداشت.
متأسفانه دولت دهم یک فرهنگ التقاطی را به نمایش گذاشت که فاصله بسیار داشت؛ لذا می‌خواهم بگویم در بعد مسائل فرهنگی در ابتدای کاریم و شاید بار ده سال گذشته به دوش ده سال آینده می‌افتد و لذا دولت یازدهم باید خیلی در این مسئله دقت و امکانات لازم برای این منظور را تهیه کند. به‌خصوص وظیفه شورای انقلاب فرهنگی این است که بتواند هم سند را سریع‌تر نهایی کند و هم در اجرایی کردن سند مهندسی فرهنگی کشور اقدامات اساسی را انجام بدهد و پیگیری کند و هماهنگی بین دستگاه‌ها را به عمل آورد.
در حوزه اقتصادی، پیشرفت کار تا کجا بوده و چه کم کاریهایی شده است؟
در بعد اقتصادی هم متأسفانه با دو مقوله روبه‌رو بودیم، یکی تحریم‌ها و دیگری سوء مدیریت اقتصادی‌ای که در دولت‌های نهم و دهم شاهد آن بودیم و همین امر باعث شد شاخص‌های اقتصادی در کشور ما نه‌تنها رشد خوبی را نداشته باشند، بلکه از بسیاری از کشورهای منطقه عقب بیفتیم و نمی‌توانیم همه این پسرفت‌ها را به گردن تحریم‌ها بیندازیم. معتقدم توجه به نیروی جوان، امکانات خدادادی و از همه مهم‌تر عقیده‌ای که مردم ما به مکتب اسلام و تفکر اسلامی دارند و مقاومت در مقابل دشمنان را می‌پذیرند و سختی‌ها را تحمل می‌کنند و تمسک به اصل ولایت مطلقه فقیه می‌توانست ما را در پیشبرد اهدافمان و گریز از تحریم‌ها نه به‌طور کامل بلکه با درصد بسیار بالایی یاری کند، اما در اینجا باز هم متأسفانه با سوء مدیریت روبه‌رو شدیم و فاصله داریم. در ده سال باقیمانده باید دو برابر فعالیت کنیم تا پسرفت سالهای گذشته جبران شود.
