پایگاه خبری الانتقاد همزمان با سفر نوری المالکی نخست وزیر عراق به تهران، اهداف و اهمیت این سفر در شرایط کنونی منطقه را تشریح کرد. پایگاه خبری الانتقاد در گزارشی به بیان اهداف این دیدار و جزئیات برنامه کاری مالکی در این سفر پرداخت و نوشت برداشت های اولیه از این دیدار را می توان از درز اطلاعات مختلف و واقعیت های موجود در عرصه میدانی در ابعاد داخلی و خارجی به دست آورد.الانتقاد بنا بر همین اطلاعات می نویسد این دیدار در شرایطی است که منطقه با چالش ها و تحولاتی مواجه شده است و طبیعی است که این دیدار در راستای مناسبات دوجانبه از اهمیت زیادی برخوردار باشد و در سطحی وسیعتر برای تهیه مواضع و رویکردها در مورد مسایل منطقه ای مهم برای تهران و بغداد مورد استفاده قرار گیرد.
برخی محافل سیاسی تاکید دارند که این دیدار می تواند علاوه بر گسترش مناسبات میان دو کشور به برداشته شدن برخی مشکلات طبیعی در این مسیر طولانی که مملو از جنگ ها و مشکلات و بحران ها بوده است، کمک کند.
درست است که این موضوعات در گذشته نیز با اهمیت تلقی می شدند، اما الان این دیدگاه در میان دو طرف وجود دارد که باید در روند حل مشکلات فیمابین تسریع شود و سختی ها و مشکلات در این مسیر کنار گذاشته شود، بویژه اینکه دوره اول اشغال نظامی آمریکا در عراق به پایان رسیده و افق جدیدی به وجود آمده تا واقعیت های جدید را رقم بزند.
از سوی دیگر مواضع ایران و عراق اگر مطابق هم نباشد در مورد مسایل منطقه ای بسیاری نظیر اتفاقات سوریه و بحرین به هم نزدیک است، این در حالی است که این مواضع با برخی کشورهای عربی و جهانی مانند عربستان سعودی، قطر، ترکیه، آمریکا، فرانسه و انگلیس مخالف و متضاد است. همین مواضع بود که مطرح کردن آنها در نشست سران اتحادیه عرب در بغداد باعث خشم ریاض و دوحه از آن شد.
به این ترتیب شکی نیست که هماهنگی میان تهران و بغداد عاملی مهم و اساسی در تقویت مناسبات استراتژیک میان دو کشور بر پایه قواعد مشترک و منافع متبادل و دیدگاه های مطابق میان دو کشور است و نقش مهمی نیز در تدوین معادله ها و موازنه های منطقه ای ایفا می کند.
این مقاله در پایان تاکید می کند که این سفر در شرایطی مثبت انجام می شود و البته بحران نه چندان اندکی نیز در عرصه داخلی عراق در این مورد وجود دارد که شاید در این راستا عراق روی حمایت و کمک های تهران برای تقویت مواضع خود و کاستن از شدت فشارها بر خود حساب کرده است، این در حالی است که برخی مخالفان آن، رویکرد خود را به سوی آنکارا و ریاض و دوحه و سایر کشورهای اینچنینی تغییر داده اند، اما طبیعی است که در این فضا ایران قادر خواهد بود تا با وجود مناسبات متوازن خود با عراق و نیروهای سیاسی جدید در این کشور شدت فشارها و درگیری ها را از دوش دولت عراق کم کرده و رویکردها را در این کشور به هم نزدیک کند.