ایشان ازهمان جوانی دغدغه دین داشت و انسان مبارزی بود. فردی است که نمی‌خواهد به مانند مردم عادی بی طرف باشد و مسائل را به خوبی درک می‌کند. ایشان کاملاً به ظلم و ستمگری و ضددین بودن رژیم شاهنشاهی آگاه بود، از زندان نمی‌ترسید و چند سالی را نیز در زندان به سر برد. ایشان اهل قم بود و این امر پوششی برای رفت و آمد ایشان بود و می‌توانستند اخبار را از امام دریافت کند. از مسئولیتهای ایشان نیز دو یا سه سال ریاست سازمان حج و اوقاف بود. پس از آن نیز در سمت مشاور روسای جمهور کشور به دولتهای مختلف خدمت کرد و مدت زمانی را نیز در بنیاد مستضعفین بوده‌است. خدمات مثبتی برای نظام داشته‌است.
جواد مقصودی- لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی پس از رحلت آقای بروجردی مطرح شد. زیرا تا زمانی که ایشان در قید حیات بودن شاه جرأت انجام چنین کارهایی را نداشت چرا که شاه حس می‌کرد که مرجع جهانی بزرگی چون آقای بروجردی از دنیا رفته است و دیگر کسی برای جایگیزینی ایشان وجود ندارد.
هنگامی که سرکوبگری حکومت پلیسی شاه تشدید شد بیشتر مبارزان کنار کشیدند. اما در این میان شاید امام خمینی(ره) تنها کسی بود که دست از مبارزه نکشید. گروه شیعیان یکی از جمعیت‌های اسلامی بود که برای مبارزه با رژیم و همکاری با مراجع آمادگی داشت و در خدمت امام قرار گرفت. مبارزات ما در آن زمان با همراهی حاج صادق امانی و صادق اسلامی درحوالی سال 1329 آغاز شد. همین گروه شیعیان در سالهای 41 و 42 به امر امام یکی از ارکان مؤتلفه اسلامی شد و رهبر مؤتلفه نیز امام(ره) بودند.
پس از تشکیل هیئت‌های مؤتلفه اسلامی با آقای توکلی‌بینا آشا شدم. در هنگام تشکیل مؤتلفه آقای توکلی‌بینا عضو شورای مرکزی مؤتلفه بودند ما هم در چند حوزه سخنرانی و آنها را اداره می‌کردیم.
آقای توکلی‌بینا به همراه سایرین یکی از بازوان امام(ره) و مقام معظم رهبری بوده‌اند. من و ایشان از نظر سنی تقریبا یک سال با یکدیگر تفاوت داریم و هم سن و سال هستیم.
ایشان ازهمان جوانی دغدغه دین داشت و انسان مبارزی بود. فردی است که نمی‌خواهد به مانند مردم عادی بی طرف باشد و مسائل را به خوبی درک می‌کند. ایشان کاملاً به ظلم و ستمگری و ضددین بودن رژیم شاهنشاهی آگاه بود، از زندان نمی‌ترسید و چند سالی را نیز در زندان به سر برد. ایشان اهل قم بود و این امر پوششی برای رفت و آمد ایشان بود و می‌توانستند اخبار را از امام دریافت کند. از مسئولیتهای ایشان نیز دو یا سه سال ریاست سازمان حج و اوقاف بود. پس از آن نیز در سمت مشاور روسای جمهور کشور به دولتهای مختلف خدمت کرد و مدت زمانی را نیز در بنیاد مستضعفین بوده‌است. خدمات مثبتی برای نظام داشته‌است.
فعالیت مشترک من با آقای توکلی‌بینا به سازمان حج باز می‌گردد. زمانی که آقای توکلی‌بینا رئیس شورای سازمان حج بودند، من هم عضو شورا بودم و گاهی 150 هزار زائر را به حج می‌بردیم. تغییر مدیر گروه‌ها و برنامه‌‌ریزی‌های بهتر برای بهینه سازی حج انجام شد و ناظرانی را برای کاروانان تعیین کردیم و اینها از جمله تغییراتی است که در سازمان حج صورت گرفت.
یادم است در آن زمان هنگامی که ماشینی برای رفت و آمد از سوی عربستان در اختیارمان قرار نگرفت ما نیز اعلام کردیم که مسیر به سمت منا و عرفه را پیاده با همراه داشتن نشان‌های «مرگ بر آمریکا» می‌پیماییم. هنگامی که ثابت قدمی ما را در این تصمیم دیدند، تسلیم شدند.
آقای ابوالفضل توکلی‌بینا در تمام دوران زندگی‌اش انسانی دین‌دار بوده است و هیچ گاه هم زیر بار حرف زور نرفته است.
هنگامی که سرکوبگری حکومت پلیسی شاه تشدید شد بیشتر مبارزان کنار کشیدند. اما در این میان شاید امام خمینی(ره) تنها کسی بود که دست از مبارزه نکشید. گروه شیعیان یکی از جمعیت‌های اسلامی بود که برای مبارزه با رژیم و همکاری با مراجع آمادگی داشت و در خدمت امام قرار گرفت. مبارزات ما در آن زمان با همراهی حاج صادق امانی و صادق اسلامی درحوالی سال 1329 آغاز شد. همین گروه شیعیان در سالهای 41 و 42 به امر امام یکی از ارکان مؤتلفه اسلامی شد و رهبر مؤتلفه نیز امام(ره) بودند.
پس از تشکیل هیئت‌های مؤتلفه اسلامی با آقای توکلی‌بینا آشا شدم. در هنگام تشکیل مؤتلفه آقای توکلی‌بینا عضو شورای مرکزی مؤتلفه بودند ما هم در چند حوزه سخنرانی و آنها را اداره می‌کردیم.
آقای توکلی‌بینا به همراه سایرین یکی از بازوان امام(ره) و مقام معظم رهبری بوده‌اند. من و ایشان از نظر سنی تقریبا یک سال با یکدیگر تفاوت داریم و هم سن و سال هستیم.
ایشان ازهمان جوانی دغدغه دین داشت و انسان مبارزی بود. فردی است که نمی‌خواهد به مانند مردم عادی بی طرف باشد و مسائل را به خوبی درک می‌کند. ایشان کاملاً به ظلم و ستمگری و ضددین بودن رژیم شاهنشاهی آگاه بود، از زندان نمی‌ترسید و چند سالی را نیز در زندان به سر برد. ایشان اهل قم بود و این امر پوششی برای رفت و آمد ایشان بود و می‌توانستند اخبار را از امام دریافت کند. از مسئولیتهای ایشان نیز دو یا سه سال ریاست سازمان حج و اوقاف بود. پس از آن نیز در سمت مشاور روسای جمهور کشور به دولتهای مختلف خدمت کرد و مدت زمانی را نیز در بنیاد مستضعفین بوده‌است. خدمات مثبتی برای نظام داشته‌است.
فعالیت مشترک من با آقای توکلی‌بینا به سازمان حج باز می‌گردد. زمانی که آقای توکلی‌بینا رئیس شورای سازمان حج بودند، من هم عضو شورا بودم و گاهی 150 هزار زائر را به حج می‌بردیم. تغییر مدیر گروه‌ها و برنامه‌‌ریزی‌های بهتر برای بهینه سازی حج انجام شد و ناظرانی را برای کاروانان تعیین کردیم و اینها از جمله تغییراتی است که در سازمان حج صورت گرفت.
یادم است در آن زمان هنگامی که ماشینی برای رفت و آمد از سوی عربستان در اختیارمان قرار نگرفت ما نیز اعلام کردیم که مسیر به سمت منا و عرفه را پیاده با همراه داشتن نشان‌های «مرگ بر آمریکا» می‌پیماییم. هنگامی که ثابت قدمی ما را در این تصمیم دیدند، تسلیم شدند.
آقای ابوالفضل توکلی‌بینا در تمام دوران زندگی‌اش انسانی دین‌دار بوده است و هیچ گاه هم زیر بار حرف زور نرفته است.
