امروز کاملاً مشخص است که حقوق بشر به یک ابزار سیاسی برای غربی‌ها جهت سوء استفاده کردن تبدیل شده، ما شاهدیم که بیشترین نقض حقوق بشر در خود آمریکا انجام می‌شود، آن‌ها به حقوق بشر هیچ اعتقادی ندارند و دیگران را به عنوان برده قبول دارند.
آن چیزی که امروز برای ما اهمیت دارد ایستادگی بر اصول و اعتقاداتمان است و رهبری هم به این موضوع تأکید داشتند که مرزبندی با دیگران باید مشخص شود، انتقادی که به دولت و به ویژه دستگاه دیپلماسی داریم این است که چرا وزارت خارجه در برابر این اظهارات منفعل اقدام می‌کند و رئیس‌جمهور و وزارت خارجه هیچ موضعی در برابر آن‌ها ندارند.
ما مذاکرات را ترک نمی‌کنیم و به تعهدمان پایبندیم اما کاملاً مشخص است که دشمن به مفاد تعهدنامه پایبند نیست و ما باید مرزبندی فکری، اعتقادی و مسائل سیاسی را با آن‌ها مشخص کنیم.
شاید استنباط این باشد که دشمن با این اظهارات قصد به نتیجه نرسیدن مذاکرات را دارد، اما دولت تلاش می‌کند که این مذاکرات به نتیجه برسد ولی این موضوع قابل پذیرش نیست، انتظار می‌رود مسئولین سیاسی و دیپلماسی نیز همانند مردم که در راهپیمایی ۲۲ بهمن مواضع خود را اعلام کردند با صراحت و شفافیت موضع‌گیری کنند.
نباید به مذاکرات و وعده غربی‌ها دل خوش کرد، وقتی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا برخلاف اصول دیپلماتیک و دزدانه در سفارتخانه‌ای با یک فرد فتنه گر دیدار می‌کند این موضوع نشان از ضعف آن‌ها دارد. ما در مذاکرات حرفمان را با منطق می‌زنیم اما در عین حال به مذاکرات نیز خوشبین نیستیم. دشمن مذاکره را برای برتری‌جویی و استکبارستیزی خود می‌خواهد اما ملت ما زیر بار این حرف‌ها نخواهد رفت.
