احمد جان نثاری -  انتخابات آمریکا برای همه مردم دنیا اهمیت دارد چرا که این کشور با قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی خود از طریق زورگویی، ستمگری و جنگ افروزی بر زندگی بخش قابل توجهی از مردم جهان تاثیرگذار است و به همین دلیل انتخابات این کشور استکباری را پیگیری می کنند، اگرچه آمریکایی ها اسم این اقدامات خود را رواج دموکراسی گذاشته اند، اما حقیقت این است که دموکراسی با طعم گلوله خیلی به مزاج مردمان آزاده نمی‌نشیند.
اصولا رقابتهای انتخاباتی در آمریکا بین دو حزب جمهوری خواه و دموکرات شکل می گیرد و البته احزاب و کاندیداهای دیگری هم هستند که با توجه به سیاستهای کلی این کشور هیچ گاه نمی توانند به حدی برسند که به رقابت واقعی با کاندیداهای این دو حزب بپردازند.لازم به ذکر است جمعیت این دو حزب درصد بسیار کمی از جامعه بیش از 300 میلیونی آمریکا را تشکیل می دهند.
دو حزب مورد نظر با ایجاد یک فضای رقابتی مصنوعی و حمایتهای مالی لابی صهیونیستی تا کنون قدرت را در این کشور در قبضه دست خود نگاه داشته اند و تا به امروز جریانی موفق نشده بتواند حتی نیم نگاهی به قدرت در این کشور داشته باشد، این یکی از دلایل تشکیل جریان مخالف در وال استریت و جنبش 99 درصدی در این کشور بود که با سرکوب شدید حاکمیت روبرو شد.
متاسفانه برخی کارشناسان به اشتباه ایران را در اولویت دوازدهم در موضوعات مطرح در نظر سنجی های داخلی این کشور دانسته اند، اگرچه ظاهر این موضوع کاملا صحیح است اما اگر موضوعات مطرح در این نظر سنجی ها و حتی در مناظره های انتخاباتی را به دو بخش داخلی و خارجی تقسیم کنیم، خواهیم دید که اولویت اول در تمام مباحث مطرح موضوعات داخلی، اولویت دوم سیاست خارجی و تروریسم و اولویت سوم موضوع ایران است که با توجه به اهمیت بالایی که برای آمریکا داشته و دارد از دسته سیاست خارجی خارج و خود به عنوان یک موضوع مهم مطرح می شود.
نام ایران در تمام مناظره های انتخابات اخیر ریاست جمهوری در آمریکا بین کاندیداهای مطرح دو حزب می درخشید و ایران جایگاه بالایی در مسایل سیاست خارجی این کشور پیدا کرده تا جایی که شعار مقابله با ایران اگرچه با سیاست های متفاوت از هر دو طرف شنیده می شود.
پس هنوز سیاست آمریکا در قبال ایران تئوری مهار است که تا به امروز چه جمهوری خواهان و چه دموکرات ها موفق به اجرای چنین سیاستی در ایران نبوده اند. سیاست کلی آمریکا در مواجهه با ایران کاملا مشخص و طرح ریزی شده است و هر حزب و کاندیدایی هم که موفق به پیروزی در انتخابات این کشور شود موظف به اجرای این سیاستها است، به راستی برای ایران چه تفاوتی دارد که رامنی رییس جمهور باشد یا اوباما؟
خبرگزاری رویترز در گزارشی می آورد: برنامه‌های رامنی و اوباما در خصوص ایران هیچ تفاوت ماهوی ندارد، به نظر تحلیلگران، تفاوت سیاست‌های رامنی و اوباما بیش از آنکه بر سر محتوا باشد بر سر شکل است و وقتی صحبت از ایران و فلسطین در میان باشد، رامنی نیز همان راهی را خواهد رفت که توسط اوباما پی‌ریزی شده است.
باراک اوباما و میت رامنی دو کاندیدای مطرح در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در مورد مسائل اسرائیل و خاورمیانه و به ویژه ایران نه تنها اختلاف و تفاوت دیدگاه چندانی ندارند بلکه برای اثبات وفاداری به رژیم صهیونیستی با هم رقابت تنگاتنگی دارند.
مهدی مطهرنیا استاد دانشگاه و تحلیل گر سیاسی در این باره گفت: در آمریکا اتاق های فکر و کانون های تفکر عظیمی وجود دارد که استراتژیست های متفاوتی در آن با رویکردهای جمهوری خواه و دموکرات در همکاری و همدلی با یکدیگر به همپوشانی سیاست ها می پردازند و تصمیم سازها در این همپوشانی در اختیار روسای جمهور جمهوری خواه یا دموکرات قرار می گیرد.
وی ادامه داد: این همپوشانی ها و هماهنگی های به عمل آمده توسط اتاق های فکر، در نهایت تصمیم گیریهای روسای جمهور (اعم از جمهوری خواه یا دموکرات) در دوره های مختلف در باب مسائل مهم، کلیدی و حیاتی را به هم نزدیک ساخته و آنها را در هم تنیده می کند؛ به گونه ای که نزدیکی و قرابت بسیار زیادی میان آنها به وجود می آید.
این استاد دانشگاه گفت: «در این چارچوب اول آیین ها مشخص می شود، سپس دکترین ها و سیاست های کلان و آنگاه استراتژی ها، تاکتیک ها و حتی تکنیک ها مشخص می شوند.
وی با بیان اینکه آیین ها، دکترین ها و استراتژی های متفاوتی که در این کانون ها شکل می گیرد توسط یک اندیشمند جمهوری خواه و یک اندیشمند دموکرات مدیریت می شود خاطرنشان کرد: در این راستا است که میان روسای جمهور آمریکا چه جمهوری خواه و چه دموکرات در عرصه عمل، سیاست های حاکم و آیین ها و دکترین هایی که این استراتژی ها را تحت الشعاع قرار می دهند چندان تفاوت و تمایزی نمی توان یافت.
وی تصریح کرد: آنچه که بین آنها تمایز ایجاد می کند بیشتر در سطح تاکتیک و تعریف عملیاتی از آن استراتژی ها بر مبنای تجارب، روش ها و گرایش های اجرایی دو حزب دموکرات و جمهوری خواه است.
وی افزود: از این جهت باید بگویم من بر این باورم میان جمهوری خواهان و دموکرات ها تا سطح استراتژی چندان تفاوت و تمایزی وجود ندارد؛ ولی از سطح استراتژی به تاکتیک و از سطح تاکتیک به تکنیک این دو با یکدیگر تفاوت و تمایز پیدا می کنند.
مطهرنیا گفت: مثال بارز این معنا را می توان در مناظره نهایی اوباما و رامنی مشاهده کرد.
وی ادامه داد: اوباما در این مناظره اعلام می کند دشمن اصلی آمریکا تروریسم است که من معتقدم این موضع او بسیار زیرکانه است؛ چرا که نمی خواهد توجهات را به ایران جلب کند و استراتژی آمریکا را به صورت تقلیل گرایانه، در عرصه ای که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی هیچگاه یک کشور به معنای یک ملت - دولت رقیب استراتژیک آمریکا شناخته نشده است، ایران را به عنوان رقیب استراتژیک آمریکا (بر خلاف دکترین حاکم بر تنظیم سیاست خارجی و امنیتی آمریکا پس از فروپاشی شوروی) معرفی کند.
وی افزود: این در حالی است که رامنی با توجه به تجربه کمتر، این اصل را می شکند و ایران را به عنوان دشمن اصلی آمریکا معرفی می کند.
در حقیقت اوباما و رامنی یا بهتر بگوییم دموکرات ها و جمهوری خواهان در دشمنی با ایران و مقابله با کشورمان و اجرای سیاست کلی مهار ایران با هم اختلافی ندارند اما اینکه این موضوع را چگونه مطرح و یا این سیاستها را چطور اجرایی کنند، نقطه رقابت و اختلاف نظر آنها است.
آنچه اهمیت دارد این است که اجرای سیاستهای تحریم ایران با جابه جایی رییس جمهور در آمریکا هیچ گونه تغییری نخواهد داشت و موضوع حمله به ایران با توجه به شرایط موجود اقتصادی آمریکا و غرب در حال حاضر ممکن نیست که این موضوع در مناظره های انتخاباتی کاندیداها مشهود بود و هیچ کدام از خط قرمزی که نتانیاهو مطرح کرده بود صحبتی به میان نیاوردند و از این منظر هم تفاوتی ندارد که اوباما یا رامنی رییس جمهور باشد.