اگرچه آل‌سعود خود را دوستدار مصری‌ها و دارای روابطی صمیمانه با مصر نشان می‌دهد اما خصومت سعودی‌ها نسبت به مصری‌ها همچنان به قوت خود باقی است، به ویژه که هم اکنون عربستان خود را به شدت در برابر انقلاب‌های عربی محصور می‌بیند.
پایگاه خبری عربی پرس در مقاله‌ای با اشاره به بیم و هراس‌های عربستان سعودی از به قدرت رسیدن اسلامگرایان در مصر به بازنگری تاریخ جماعت اخوان المسلمین و جریان وهابی می‌پردازد و تاکید می‌کند که این دو جریان هیچ‌گاه دوستدار یکدیگر نبوده‌اند.این پایگاه خبری در این ارتباط می‌نویسد:
آیا رژیم عربستان سعودی به دنبال به قدرت رسیدن اسلامگرایان در مصر احساس تنگنا و گرفتاری می‌کند؟ چگونه اندک هواداران بازمانده رژیم سعودی در این کشور می‌توانند خود را قانع کنند، اسلامی‌که اسلامگرایان مصری را از طریق صندوق‌های رای انتخابات ریاست جمهوری به قدرت رساند، با نسخه سعودی آن تفاوت دارد که آل سعود آن را ارائه کرده و برای ده‌ها سال حکومت را در قبضه خود نگهداشته است.
خبرگزاری رویترز در این ارتباط می‌گوید: با وجودی که "محمد مرسی"، رئیس جمهوری جدید مصر در سیاست خارجی در حال حاضر تجربه چندانی ندارد و بسان شخصیت‌های دیگر مصر از جمله حسنی مبارک، رئیس جمهوری مخلوع مصر یا افرادی چون محمد البرادعی، مدیر سازمان انرژی اتمی و یا عمرو موسی، دبیرکل سابق اتحادیه عرب چهره‌ای شناخته شده در عرصه بین المللی نیست، اما واقعیت امر این است که وی یکی از اعضای جماعت اخوان المسلمین است که هم اکنون قدرت را در مصر، بزرگ‌ترین و قدرتمندترین کشور عربی در دست دارد و این اسلامگرایان دیگر کشورهای عربی را نیز تشویق می‌کند تا بپاخاسته و برای ایجاد تغییر و تحولات انقلابی و ریشه‌ای در خاورمیانه تلاش کنند.
"عبد الغنی عماد"، پژوهشگر جنبش‌های اسلامی در این‌باره تاکید می‌کند که بی‌تردید رژیم‌های عربی حوزه خلیج فارس از به قدرت رسیدن جماعت اخوان المسلمین در مصر خشنود نیستند.
وی می‌گوید: این جریان، جریانی فرامرزی است به این معنا که بازتاب‌های خود را در دیگر کشورهای عربی نیز خواهد گذاشت و این برای تمام کشورهای عربی منطقه از جمله رژیم‌های عرب حاکم بر کشورهای حوزه خلیج فارس نگران کننده و آزاد دهنده است.
در این ارتباط "قاسم قصیر"، روزنامه‌نگار جهان عرب توضیح می‌دهد که ما شاهد شکل گیری شعبه‌های مختلف جماعت اخوان المسلمین در بسیاری از کشورهای عرب حوزه خلیج فارس هستیم.
همچنین یادآوری می‌کند که شیوخ وهابی سعودی در طول سال‌های گذشته جنگ مذهبی سختی را با حمایت حاکمان سعودی علیه جماعت اخوان المسلمین راه انداخته بودند.
اما "مضاوی الرشید"، نویسنده و استاد دانشگاه عربستانی در یکی از مقالات که به رشته تحریر درآورده بود به تاریخ روابط بحرانی و پرتنش جماعت اخوان المسلمین و رژیم سعودی می‌پردازد و از نگرانی آل سعود از دمکراسی اسلامی که هم اکنون در مصر برقرار شده پرده برمی‌دارد.
در واقع عربستان سعودی تلاش کرد، وجه دیگری از اسلام ارائه دهد و اسلام را در خدمت طرح آرام کردن و حتی در نطفه خفه کردن جنبش‌های انقلابی عربی به خدمت گرفت، اما به زودی دریافت که این موج اسلامی سازمان یافته در سراسر جهان عربی و حتی غربی گسترش یافته‌تر و با نفوذتر از آن است که آل سعود تصور آن را می‌کرد و این جنبش‌ها دارای گروه‌ها و شاخه‌های بسیاری در کشورهای دیگر هستند و این خطری بزرگ برای موجویت این کشور به شمار می‌آید که مشروعیت خود را از اسلام گرفته و بر خطابه‌هایی همچون وفاداری به حاکمان و عدم تعرض به شریعت تکیه می‌کند.
طرح‌های اسلامی که عربستان سعودی مدعی به اجرا گذاشتن آن از طریق موسسات و سازمان‌های بین المللی خویش با هدف گسترش و توسعه نظام و حکومت اسلامی است، تنها درصدد تحکیم پایه‌های حاکمیت و سلطه آل سعود بر مسلمانان جهان و نه یاری دین است و این جاست که اصطلاح خوارج بیش از هر چیز دیگری بر آل سعود مصداقیت پیدا می‌کند که از ایجاد هرگونه چالشی و مانعی برسر راه گروه‌ها و جماعت‌های اسلامی دریغ نکرده است.