جوانانی که درصدد تشکیل خانواده هستند، باید بدانند که زندگی بر اصول و قواعد علمی و اخلاقی مبتنی است و چنانچه زندگی با شناخت آن‌ها بنا شود، آینده‌ای سرشار از شادکامی و سعادت را تجربه خواهند کرد. از آن‌جایی که علوم روانشناسی و تربیتی منطبق بر تعالیم اسلامی و معنویت است، لذا با نادیده گرفتن افکار خرافی نظیر بخت و اقبال با تکیه بر دانش و ارزش و توکل بر خدا و امید به آینده به استقبال زندگی مشترک بروند و در جهت تکامل حیات روانی و معنوی راهی مصمم و پرتلاش را طی کنند.
ازدواج، صرف هزینه‌های گزاف و یا صرفاً نمایش تجملات نیست، بلکه در ازدواج شاخص‌هایی نظیر؛ صداقت، شناخت، آزادی، آگاهی، اعتماد، انعطاف، عشق بی‌انتها، وفاداری، تعهد و... بدون تقلید از افکار بد را باید درنظر داشت. بسیاری از زوج‌های جوان در مسیر رسیدن به معیارهای ذکر شده تمام تلاش خود را انجام می‌هند، اما راه حصول آن‌ها را نمی‌دانند و در چنان جهل مرکبی به‌سر می‌برند که اصلاً نمی‌دانند چطور باید از تحکیم بنیان خانواده حفاظت کنند؟
در ادامه می‌پردازیم به عواملی که امید است در جهت رسیدن به اهداف والای ازدواج راهنما و راهگشا باشد.
به عقیده کارشناسان علوم خانواده، حق و وظیفه از هم جدا نیستند، یعنی جز خداوند متعال که حقوقی دارد و وظیفه‌ای بر او نیست، هر صاحب حقی در مقابل، وظیفه‌ای متوجه اوست. و این حقیقت در مورد تمام افراد بشر ثابت است. در این بین حقوق و وظایف همسران نسبت به یکدیگر از اهمیت خاصی برخوردار است. به‌طوری که خداوند در قرآن در سوره بقره آیه 228 می‌فرماید: «همان‌طور که مرد بر زن حقوقی دارد، زن نیز بر مرد حقوقی خواهد داشت».
«دکتر لاله افتخاری» عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی و نماینده پیشین مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و کارشناس و صاحب‌نظر در امور فرهنگی در گفت‌وگو با گزارشگر روزنامه کیهان می‌گوید: «اعضای خانواده باید با مسئولیت‌های خود از نگاه اسلام آشنا شوند و بدانند چه حقوق و وظایفی دارند. از جمله عواملی که براساس آموزه‌های دینی سبب تحکیم بنیان خانواده است، اقدام به یکدیگر است. به‌عنوان مثال در دین مبین اسلام تأکید دارد که یک لیوان آب به دست همسر دادن بی‌اندازه پاداش دارد و همچنین مسائلی از این قبیل که از مهرورزی و اقدام متقابل نشأت می‌گیرد اعضای خانواده را به یکدیگر نزدیک می‌کند.»
وی ادامه می‌دهد: «رعایت حجاب و عفاف از دیگر عواملی است که سبب تحکیم بنیان خانواده می‌شود. متأسفانه گاهی شاهد هستیم که افراد بهترین ساعات، زیباترین لباس‌ها و ظاهر خود را برای دیگران نمایش می‌دهند و بدترین و خشک‌ترین ظاهر و رفتار و خشن‌ترین برخوردها را با اعضای خانواده خودشان دارند که این‌گونه نباید باشد.»
دکتر افتخاری می‌افزاید: «از طرفی هم با توجه به اینکه شبکه‌های اجتماعی پیش از فرهنگ‌سازی درخصوص آن وارد کشور شده است متأسفانه به شکل اشتباه مورد استفاده قرار می‌گیرد. در و اقع شبکه‌های اجتماعی می‌توانند یک تیغ دولبه باشند به‌طوری که با انتقال تجربیات سفید و با درنظر گرفتن ملاحظات و عبرت‌گرفتن از بعضی مسائل و اتفاقات به تحکیم بنیان خانواده کمک کند و از طرف دیگر با انتقال تجربیات نامناسب و استفاده نابجا از آن به‌گونه‌ای که افراد فکر کنند از طریق فضای مجازی قوانین شرعی صدق نمی‌کند و نامحرم، نامحرم نیست و به‌راحتی مکاتبه می‌کنند که این مکاتبات کم‌کم سیرش از بحث اصلی منحرف شده و منجر به یک سری مشکلات و اقداماتی می‌شود که به خانواده و روابط درون خانواده آسیب می‌رساند.»
عضو سابق کمیسیون فرهنگی مجلس‌های هشتم و نهم در ادامه تأکید می‌کند: «حتی اگر این گفت‌وگوها و مکاتبات در فضای مجازی با نامحرم هم نباشد، لحظات مفیدی را که اعضای خانواده باید در کنار هم باشند و جویای حال و کار هم باشند و تبادل اطلاعات داشته باشند و از تجربیات بزرگترها استفاده کنند، هرکدام به‌نوعی سرگرم فضای مجازی هستند و نهایتاً نه بزرگترها مجال پیدا می‌کنند که تجربیاتشان را انتقال دهند و نه گوش شنوا برای آن‌هاست و فقط حضور جسمی دارند و حضور عاطفی و دلی ندارند. این مشکلات باعث می‌شود که زندگی روز به روز به سردی بگراید و در حقیقت خانواده کارکرد خودش را از دست بدهد و آن رحمت، رأفت و سکینه‌ای که در قرآن بیان شده است به‌عنوان هدف، کارکرد و دستاورد خانواده، جای خود را به سردی، بی‌تفاوتی و بی‌توجهی می‌دهد و به این ترتیب افراد خانواده دچار طلاق عاطفی می‌شوند.»
این کارشناس امور فرهنگی با اشاره به تأثیر مشکلات درون خانواده روی فرزندان، تأکید می‌کند «در این‌چنین خانواده‌هایی، فرزندان هم تحت‌تأثیر محیط بیرونی و افراد سودجو قرار می‌گیرند و سرخورده و افسرده شده و احساس پوچی می‌کنند. این افراد در خانواده هیچ برنامه‌ریزی رویشان انجام نشده و کم‌کم از همین والدین الگو می‌گیرند.»
دکتر افتخاری تصریح می‌کند: «در درجه اول استفاده از آموزه‌های دینی و پیاده‌کردن آن در زندگی راهکاری است جهت جلوگیری از طلاق عاطفی و تحکیم بنیان خانواده و همچنین مدیریت صحیح زمان و امکانات و استفاده بهینه از شبکه‌های مجازی است، اما متاسفانه امروز شبکه‌های اجتماعی، افراد را مدیریت می‌کنند. بنابراین شبکه‌های اجتماعی باید در خدمت افراد باشند و با آموزش مهارت‌های ارتباطی از جمله؛ ارتباط با خدا، ارتباط با اعضای خانواده، ارتباط با افراد جامعه و... کمترین آسیب را ببینند. درحقیقت شبکه‌های اجتماعی چنانچه درست استفاده شوند، بسیار ارزشمند است و می‌تواند در تحکیم بنیان خانواده افراد را یاری دهد در ارتباط زوجین در تبادل عواطف، عقاید و نظرات خود از راه دور.»
