عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی ادامه داد: ایشان امسال را هم سالی اقتصادی نامگذاری کردند منتها با یک ظرافت عملیاتی بیشتر که غیراقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل را هم در کنار آن ذکر کردند. البته واقعیت های سیاسی و اجتماعی امسال روی آنها تاکید است یک شبه به وجود نیامده اند یعنی تصور اینکه دلیل نامگذاری امسال رفتار های اقتصادی دولت یازدهم است که باعث نامگذاری این نام شده است، چنین نیست.

رئیس مرکز مطالعات ژرفا با بیان اینکه، مقام معظم رهبری اولین بار در سال 1389 این "لفظ اقتصاد مقاومتی" را در دیدار با کارآفرینان به کار بردند، افزود: سال 89 سالی بود که دولت قبل در اوج اجرای طرح تحول اقتصادی بود و زمزمه تحریم ها هم روز به روز در حال شدت گرفتن بود و مقام معظم رهبری با نظارت به واقعیت های داخلی و خارجی در آن سال بحث مقاومت اقتصادی را مطرح کردند. لذا این واقعیت های سیاسی اجتماعی یک شبه به وجود نیامده و ناظر به فعالیت های یک دولت و دو دولت نیست و نمی شود به این شکل راجع به این موضوع قضاوت کرد. بلکه این نامگذاری سالها منوط به شرایط کشوری گذارده می شود نه شرایطی دیگر.

وی افزود: بخشی از آن واقعیت های اجتماعی و سیاسی که مطرح شد و منتهی شد به نامگذاری امسال، ناظر بر واقعیت های خارجی- بین المللی بود که یکی از این واقعیت ها مسئله تحریم است، البته تحریم ها برای ایران از اول انقلاب مسبوق بالسابقه است ولی جنس تحریم های این سالهای اخیر متفاوت و از نوع هوشمند بود. در تعریف این نوع تحریم ها بعضی اندیشمندان و استراتژیست های غربی مخصوصا آقای جوزف نای عنوان می کنند: "ما باید قدرت سخت و قدرت نرم خودمان را در مقابله با کشورهای متخاصم از جمله ایران یک کاسه کنیم و به یک قدرت هوشمند دست پیدا کنیم". و این قدرت هوشمند مولد همین تحریم های هوشمند شد.

این فعال سیاسی ادامه داد: به طور خاص در خصوص تحریم های اقتصاد ایران عنوان می کنند که قدرت سخت آنها همین تحریم هاست و قدرت نرم آنها نارضایتی‌هایشان درباره این تحریم هاست که امتزاج این قدرت سخت و این قدرت نرم مولد تحریم هایی می شود که این تحریم های هوشمند به زعم خودشان در نهایت جمهوری اسلامی ایران را وادار می کند که با زانوان خونی پای میز مذاکرات وارد شود و از بخشی از اهداف و ارمان ها و دستاورد ها و نقاط قوتش دست بکشد. حال این موضوع به ضعم آنها چقدر محقق شده یا نشده است منتهی شده به بحث برجام و توافقی که بین دولت یازدهم و 5+1 منعقد شد.

صالح اسکندری با بیان اینکه موضوع اینجاست که بعد از برجام عیلرغم پایبندی جمهوری ایران به تمام تعهداتی که داده بود طرف غربی به تعهدات خود وفادار نبود و داده ها و ستانده های ما در برجام به لحاظ وزنی با یکدیگر برابری نمی کندگفت: همین اتفاق موجب این مسئله شد که حتی شکافی در دولت یازدهم به وحود بیاید و یک عده ایی از دولت مردان صراحتا اعلام کنند: "که دست آورد برجام برای کشور هیچ بود! و برجام برای کشور هیچ نتیجه ایی نداشته است." این شکاف بین کابینه اصلا به صلاح و مصلحت کشور نیست. البته خود آقای رئیس جمهور هم اصرار می کنند به این مسئله که برجام پیروزی بوده و ما در مسئله برجام پیروز شدیم اما این را باید به قضاوت افکار عمومی گذاشت که آیا این توافق توانست درخواست های ملت ایران را برآورده کند یا خیر این تنها یک توافق شکست خورده است؟