آقای حاج حبیب‌الله عسگراولادی مرد میدان و لیدر مبارزه بود و حداقل سیزده سال در زندان آرامش خود را حفظ کرد. در آنجا هم استفاده‌های معنوی کرد، هم درس روحانیت خواند، و حتی تفسیر یاد گرفت. ایشان 81 سال سن داشت و همسن بنده بود، ولی خیلی در زندان مقاومت و ایستادگی کرد و شکنجه شد. دوستانش را تیرباران کردند. ایشان عنصر بسیار مطلوبی بود. در سراسر ایران به محرومان کمک بسیاری کرد. نماینده امام در کمیته امداد بود. خوب یادم هست حتی در لبنان به فقرا و مستحقین خدمت می‌کرد. الان از تمام دنیا زنگ می‌زنند و تسلیت می‌گویند. شخصیت ایشان بر همه آشکار است. الان هم آن قدر مقام ایشان بالاست که دستور داده شده است در قطعه شهدا به خاک سپرده شوند. من هم مثل همه ملت ایران جز خوبی، پاکی، طهارت و قداست از آقای عسگراولادی ندیدم. یک عده چشم بسته به ایشان اشکال و خیال می‌کردند ایشان تاجر است و حال این که ایشان کسب و کاری نداشت و نماینده رهبری بود. بله، برادر ایشان آقای حاج اسدالله عسگراولادی تاجر و کاسب و در اتاق بازرگانی است و واقعاً هم آدم متدین، اهل قرآن و عبادت و خیر است. من بارها و بارها شاهد بوده‌ام که به مساجد و حسینیه‌های ایران کمک کرده است. یادم هست از دوره اول که در مجلس بودم، بعضی‌ها همین طور حرف‌های نسنجیده می‌زدند. علت این که این مطلب را مطرح می‌کنم این است که آنها هم حتماً بروند و توبه کنند و برای شادی روح این خدا بیامرز قرآن و نماز بخوانند تا خودشان از گرفتاری آخرتی نجات پیدا کنند. ایشان نماینده امام و رهبری بود، جوانان را تشویق می‌کرد اهل ولایت باشند و معتقد بود بدون اعتقاد به ولایت، نماز و روزه باطل است. اگر ولایت فقیه نبود، ما آسیب‌های فراوانی می‌دیدیم و خدا را شکر می‌کنیم در رأس هرم پاک نظام جمهوری اسلامی مقام معظم رهبری تشریف دارند و ما تابع ایشان هستیم.