
هیچکس با آزادی بیان مخالف نیست، آزادی بیان باید در راه حفظ حرمتها و قداستها و در راه پیشرفت فرهنگ، علم و معارف باشد نه اینکه هرکس هرچه دلش بخواهد بگوید که این ولنگاری است و آزادی نیست. ادعای حذف ممیزی و برداشتن نظارتها دروغی بیش نیست، مگر میشود اجازه داد که هر اغذیهفروشی هر چیزی را به خورد مردم دهد، بالاخره هرچیزی نظم و قانون خودش را دارد و در عرصه فرهنگ و اندیشه نیز نظارتهای قانونمند و محدودیتهای قانونمند لازم است.
تا وارد حوزه و اندیشه فکری مطبوعات میشویم عدهای میگویند اصلا نباید نظارت باشد و مردم خود باید نظارت کنند، این نه منطقی است و نه عقلی، اینجا مراجع به عنوان پاسداران حقیقی دین وظیفه دارند موضع بگیرند و گرفتهاند و وظیفه ذاتی آنها است و مؤمنان و متدینین هم حمایت میکنند.
برخی جریانهای مسألهدار فکر میکنند فضای سیاسی کشور تغییر کرده است سرشان را از زیر برف بیرون آورده و فکر میکنند نفس تازهای میتوانند بکشند، امیدواریم اینها از گذشتهها درس عبرت بگیرند و از راه صحیح، قانونی و منطقی خود را مطرح کنند.جریانهای مسألهدار بدانند که اگر از راه تخریب مقدسات و اعتقادات به اسم آزادی بیان، نقد و اندیشه بخواهند وارد شوند، قطعا مقدسات چراغ قرمز است و حریم دارد و اجازه داده نمیشود که حریم آن شکسته شود، هرچیزی یک نگهبانی دارد و دین هم نگهبان دارد.