رای ما سازوکار جامعتین فصل الخطاب است و مطمئناً اولین کسی که در برابر تصمیم جامعتین تمکین کند بنده و حزب مؤتلفه اسلامی خواهد بود

اشاره: دکتر یحیی آلاسحاق نامزد معرفیشده توسط حزب مؤتلفه اسلامی برای یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری است. وی در حال حاضر رئیس اتاق بازرگانی تهران است و شاید بتوان گفت که آلاسحاق بهعنوان نماینده بخش خصوصی در صنعت و تجارت با یک برنامه مدون اقتصادی پا به عرصه رقابتهای سیاسی گذاشته است. در ادامه گفتوگوی خبرنگار آدینه تهران را در خصوص علل نامزدی و برنامههای وی میخوانید.
حزب مؤتلفه اسلامی از شش ماه پیش اعلام کرد که در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم یک نامزد حزبی معرفی میکند. انگیزه اصلی شما از حضور در رقابتهای سیاسی انتخابات آینده چیست؟
نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران هر 4 سال یک بار نقاط قوت و ضعف قوه اجرایی کشور را در معرض قضاوت و ارزیابی عمومی قرار میدهد و این اختیار را به آحاد مردم داده است که با انتخاب یک رئیسجمهور مشخص کنند که میخواهند وضع موجود ادامه پیدا کند ویا اینکه ضرورت دارد تغییراتی در عرصههای مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایجاد شود. در انتخابات اخیر جریانات سیاسی مختلفی مدعی هستند که برای اداره کشور دارای برنامه و تیم اجرایی میباشند که البته یکی از الزامات این ادعا شناخت دقیق و ارائه یک جمعبندی از وضعیت موجود است. تا شناخت جامعی از وضع موجود به دست نیاید نمیتوان برنامه برای حرکت بهسوی وضعیت مطلوب ارائه کرد. وضعیت موجود نیز برآیندی از نقاط قوت و ضعف، فرصتها و تهدیدها و در نهایت چالشها و مسائل اصلی است. ادعای مجموعه اصولگرایان این است که آنها توانستهاند شرایط و وضعیت موجود را شناسایی کنند و برنامه و تیم برای حرکت بهسوی نقطه مطلوب دارند. تفاوت برنامه اصولگرایان برای اداره کشور با سایر گروهها رویکرد واقعبینی آرمانگرایانه این برنامه است. ما باید واقعیتهای داخل کشور، منطقه و جهان را بشناسیم و ناظر به آرمانها و گفتمان انقلاب برنامهای عملیاتی و مدون ارائه دهیم. برنامه واقعنگر و آرمانگرا در سیاست خارجی مولد یک نگاه تعاملی با دنیا در عین رعایت خطوط قرمز است. در عرصه اقتصادی این برنامه بازتولید واقعی اقتصاد مقاومتی است. اقتصادی که هم بتوان گرههای کلان اقتصادی را در صنعت و تجارت بگشاید و هم قادر باشد معیشت مردم را تأمین کند. در حوزه اجتماعی یکی از الزامات این برنامه برخورد ریشهای با ناهنجاریهای اجتماعی نظیر اعتیاد، اراذل و اوباش، طلاق، بدحجابی و ... است و نه اکتفا به برخورد سطحی و روبنایی.
با توجه به تخصص و تجربه شما در حوزههای اقتصادی این برنامه بهطور مشخص چگونه میتواند مشکلات اقتصادی را حل کند؟
ببینید! امروز اصلیترین تهدید دشمن در حوزه اقتصاد و معیشت مردم است. ما شاهد یک جنگ تمامعیار اقتصادی در حوزههای خرد و کلان هستیم. برنامه اصولگرایان مبتنی بر اهداف، آرمانها و چشمانداز بیستساله نظیر رشد 8درصدی لوکوموتیو طراحی یک الگوی بومی برای پیشرفت در کشور است. در واقع تا زمانی که الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت طراحی نشود و به مرحله اجرا درنیاید کشور در معرض تهدیدات دشمن قرار دارد.
بهعلاوه اینکه این نیروی پیشبرنده در حوزه اقتصاد میتواند حوزههای فرهنگی و اجتماعی ما را نیز فعال کند. اصولگرایان علاوه بر اینکه این برنامه را طراحی کردهاند دارای یک تیم منسجم و واحد هستند که قادر است همه ظرفیتها و پتانسیلهای موجود در کشور را به منصه ظهور برساند. بهنظر ما حماسه سیاسی و اقتصادی تنها در این صورت خلق خواهد شد و حماسهسازی سیاسی بدون حماسهسازان اقتصادی ممکن نیست، همانطور که استقلال سیاسی در امتزاج با استقلال اقتصادی است.
جناب آلاسحاق! چرا حزب مؤتلفه اسلامی با سابقه بیش از نیم قرن فعالیت سیاسی مستمر در کشور و پرچمدار بودن ایده ائتلاف و وحدت بین اصولگرایان در این دوره تصمیم گرفته است نامزد مستقل معرفی کند؟ آیا این سیاست منجر به تفرق بیشتر اصولگرایان نخواهد شد؟
من فکر میکنم حزب مؤتلفه اسلامی در این انتخابات بیش از برد و باخت سیاسی با یک راهبرد بلندمدت وارد عرصه شده است. پس از کنگره اخیر حزب مؤتلفه اسلامی یک پویش جدی برای نوسازی نظام سیاسی در مؤتلفه شکل گرفته است. این هدفگذاری پس از رهنمود رهبر معظم انقلاب در سفر به کرمانشاه مطرح شد که ما نباید اجازه بدهیم که نظام پیر شود. انقلاب اسلامی هرروز جوانتر میشود و موجهای دوم و سوم آن منطقه و جهان را بهلرزه درآورده است. این انقلاب جوان به یک ساختار سیاسی جوان و بانشاط نیاز دارد. رهبر معظم انقلاب در آن سفر مثالی را مطرح کردند که مثلاً میتوان روی گذار نظام سیاسی از شیوه ریاستی به پارلمانی تأمل کرد. نظام پارلمانی ویا هر الگوی سیاسی دیگر بدون تردید نیازمند تشکیل یک تحزب جاندار و قدرتمند در کشور است. احزاب و تشکلهای سیاسی اصیل و قدرتمند در کشور مبتنی بر طرازهای دهه چهارم انقلاب و آرمانها و شعارهای اولیه باید شکل بگیرد. در یک تعریف بومی احزاب اسلامی که کلوپ قدرت نیستند میتوانند کانالکشی برای هدایت فکری و سیاسی جامعه باشند. هدف حزب مؤتلفه از معرفی نامزد اختصاصی این است که بگوید احزاب میتوانند برای اداره کشور برنامه و تیم داشته باشند. این رویکرد درست مقابل تفکری است که قائل به پدیدهمحوری در انتخابات و مطرح کردن نامزدهای خلقالساعه است. ما اگر واقعاً میخواهیم زمینه را برای قضاوت منطقی رأیدهندگان فراهم کنیم باید اجازه بدهیم که آنها برنامهها و تیم ما را بهطور شفاف ارزیابی کنند نهاینکه در بحبوحه تصمیم گیری نهایی رأیدهندگان بخواهیم با موجسازی و خلق پدیدههای انتخاباتی آرا را بهسمت خودمان معطوف کنیم. مؤتلفه بهطور جدی وارد گود رقابتهای انتخاباتی شده است تا بگوید میتوان با مردم شفاف بود. میتوان به قضاوت واقعی مردم اعتماد کرد. میتوان احزاب شناسنامهداری در کشور بنیانگذاری کرد که نامزد آنها دارای یک تیم قوی و یک برنامه مشخص باشد نهاینکه پدیدهای رأی بیاورد و در یک دولت حداقل 4 وزیر کشور عوض کند ویا بهتعداد انگشتان یک دست در دوره خود وزیر آموزش و پرورش داشته باشد. آیا با پدیدهمحوری میتوان بسترهای عقلانیت در کشورداری را فراهم کرد؟ مطمئناً اینطور نیست.
بااینحال نمیتوان داعیه مؤتلفه اسلامی را در ایجاد وحدت بین اصولگرایان نادیده گرفت، آیا واقعاً این دغدغه از بین رفته است؟
اصلاً اینطور نیست. ما قول دادیم و عهد بستیم که در مکانیسم 3+2 به یک نفر برسیم. ما اختلاف اصولگرایان را بهخصوص در شرایط کنونی بههیچوجه بهمصلحت نمیدانیم و حتی تفرقه را خلاف شرع میدانیم. بزرگان دینی ما هم فرمودند که اختلاف اصولگرایان بهصلاح نیست حتی حضرت آیتالله مکارم شیرازی تأکید کردند که تفرقه اصولگرایان خلاف تقوا و خلاف شرع است. در نهایت باید تأکید کنم که برای ما سازوکار جامعتین فصل الخطاب است و مطمئناً اولین کسی که در برابر تصمیم جامعتین تمکین کند بنده و حزب مؤتلفه اسلامی خواهد بود.