رضا اسماعیلی
میگویند از شخصی که تمام قرص و شربت هایش را روی تلویزیون گذاشته بود، علت این کار را پرسیدند و او پاسخ داد برای آنکه رویش نوشته شده در جای خشک و خنک نگهداری شود اما دلیل این مزاح آن بود که چند وقتی است که شاهدیم در تهران – کمتر – و شهرستانها – بیشتر – نامزدهای انتخابات اقدام به تبلیغ برای خود یا دسته و گروهشان میکنند.
تبلیغات قطعاً بر پر شور شدن انتخابات و تاثیر بر افکار عمومی اثرگذار است اما در عین حال همین ماده قوی و مؤثر اگر در خارج از وقت خود باشد چیزی میشود شبیه همان «خشک و خنک» که در ابتدا آمد.
اما اینکه چرا این بحث مطرح شد؟ ابتدا این مجال اندک را مزین میکنیم به بخشهایی از سخنان رهبر فرزانه انقلاب...» انتخابات باید سالم باشد، رقابتی باشد، رقابت غیر از خصومت است، رقابت غیر از تهمتزنی متقابل است، اینها را همه باید مواظب باشیم» این روزها در برخی مناطق کشور و بخصوص در شهرهای کوچک با بافت اجتماعی چند خانواده یا قوم، اقداماتی از سوی برخی داوطلبان مجلس و هوادارانشان انجام میشود که هر چند تبلیغات رسمی انتخاباتی نیست اما دست کمی هم از آن ندارد، از نصب پلاکارد یا «بنر تشکر مردم از فلان کار یک مسئول تا جلسات سخنرانی وقت و بی وقت و حضور راه به هراه در مراسم عروسی و عزای اهالی و...
واقعیت آن است که شروع زود هنگام تبلیغات هیچگاه برای مردم و کشور ما خوشایند نبوده است، نمونه تام و تمامش هم انتخابات ریاست جمهوری 88 موضوعی که چند ماه بعد از آن و در میانه فتنه سبز آمریکایی – صهیونیستی، حضرت آقا از این رویه انتقاد کردند...» در همین قضیه انتخابات، خب تبلیغات باید یک ماه یا بیست روز مانده به انتخابات انجام بگیرد؛ از پیش از عید نوروز تبلیغات انتخاباتی شروع شد».
در واقع داوطلبانی که مسئولیتی داشته یا تریبونی در اختیار دارند، طبیعتاً از امکان بیشتری هم برای «گل درشت» شدن چهره و نامشان برخوردارند. بدون آنکه توجه داشته باشند که نابرابری در استفاده ازموقعیتهای اجتماعی موجب ناعادلانه شدن رقابت انتخابات شده و در این میان آن عده که الحق والانصاف صرفاً از سر وظیفهشناسی و خدمت وارد جرگه انتخاب شده و به واسطه همین حس، هیچگاه حاضر به کاری خلاف قانون نیستند متضرر شده و پرواضح است که از مجلسی که برخی نمایندگانش ناعادلانه وارد آن شدهاند نمیتوان انتظار قوانین عادلانه یا اجرای عدالت داشت؛ تازه این در خوشبینانهترین حالتش است والا هیچ بعید نیست که این تبلیغات ناعادلانه سبب شود که چشیدن شیرینی حضور دشمنشکن مردم جای خود را به تلخی دلخوریها و احیاناً اختلافات بدهد.
برگردیم به همان فرمایشات حضرت آقا در سال 88 ... «از همین من راضی نبودم که از سه ماه قبل از انتخابات – انتخابات 22 خرداد بود، از اسفند بلکه قبلتر از آن – بعضی سفرهای تبلیغاتی و حرفهایی که زده شد و تظاهراتی که شد و مجادلاتی که انجام گرفت متأسفانه در تلویزیون هم پخش میشد به خاطر همین که ما آزاد اندیشیم و...»
حال اجازه دهید که این مجال را با یک سئوال از اعضای محترم شورای نگهبان خاتمه بدهیم؛ اینکه پس از تأیید صلاحیت یک نامزد، او باید به امان خدا رها شود یا اگر در روند و روال تبلیغات به گونهای عمل نمود که خود شرایط نمایندگی را از خودش سلب کرد، این شورا میتواند مجدداً صلاحیت وی را بازبررسی و حکم به عدم صلاحیت بدهد؟
ش