در چند روز اخیر اظهار نظر جنجالی دیگری از اسفندیار رحیم مشایی و البته به صورت محدود منتشر شد. این مطلب را یک فعال رسانه ای به نقل از روزنامه "جوان" در صفحه اش نوشت: مشایی در بخشی از سخنرانی خود که یکی از حاضران در جلسه آن را نقل می کند، با اشاره به حدیثی که به ثواب گریه کردن برای امام حسین (ع)، گریاندن دیگران و یا حتی خود را به حالت گریه زدن برای امام حسین (ع) دارد، می گوید: وقتی این احادیث را می بینیم که اگر کسی برای امام حسین (ع) گریه کند، دیگری را بگریاند یا اگر نتوانست خود را به گریه بزند، بهشت بر او واجب می شود، این خیلی شاید قابل باور نباشد!
فواد مدنی- گزارش این هفته را با خبر شهادت یک جانباز که نام و یادش در چند روز اخیر در صفحات مختلف آمده بود آغاز می کنیم؛ شهید دکتر حسن رجایی. این مطالب در صفحه فرزند شهید منتشر شدند: ... قرار بود بعد از صفر برای من عروسی بگیره ولی خودش طاقت نیاورد و با رفقاش عروسی گرفتن. بعد از افطار سی و سوم از چله روزه اش؛ نماز مغرب را خواند و رفت.
هربار به جهت جانبازی اش زمین خورد صدا زد "یاحسین".. حسین(ع) دست بابام رو گرفت .. .بابام آروم خوابیده؛ این جیگر منه که آروم نمیشه. عروسی اونه و عزای من.. بابام جوونه؛ 48 سالش هنوز تموم نشده . دیشب سری جدید قرصاش رو خریدم. بابام جانباز مغز و اعصاب بود. 30 سال رنج کشید. از شب سوم خرداد 61 تا امشب .. تا امشب که آروم شد .. دیگه روزی 42 تا قرص نمیخوره که تشنج نکنه. دیگه سرش تو در و دیوار نمیخوره. من میدونم سر بابام امشب روی دامن ملائک است. من میدونم که بابام دیگه راحت آب میخوره و لیوان آب از دستش پرت نمیشه. دیگه دست و پاش نمیپره. اما این من بدبختم که دیگه بابا ندارم که براش آب بریزم تا وضو بگیره. این من بدبختم که دیگه بابام بهم بگه نماز شب بخون و منم نخونم. بابام اینقدر گفت "یا الله برحمتک اثتغیث" خدا با رحمتش بردش پیش دوستاش.. همیشه میگفت ما از کاروان جا موندیم؛ دعا کن بریم. دعا کن بریم .. گریه میکردم و باهاش دعوا میکردم که زوده بابا زوده یتیمی .. حالا بیام خونه و ببینم بابام خوابیده تو اتاقی که نمازخونه و حسینیه و خواب و خوراکش همونجا بود ...
یک نفر هم این سخنان رهبر معظم انقلاب را در صفحه اش منتشر کرد: بارها عرض کردیم؛ شهادت مرگ تاجرانه است، مرگ پرسود است، این روغنِ ریخته را نذر امامزاده کردن است. بالاخره این روغن که خواهد ریخت؛ «کلّ نفس ذائقه الموت». پروردگارا ! ما هم مشتاق این سعادتیم «انّ اللَّه اشترى من المؤمنین انفسهم»؛ خدا جان را میخرد، خدا مشترى است. (20/7/1390)
گزارشمان را با مقایسه یک روزنامه نگار از حوادث غیر مترقبه در ایران و آمریکا ادامه می دهیم: تا به حال دقت کردید که ما هیچ تصویری از اجساد قربانیان حوادث جنایت بار با عامل انسانی و تلفات حوادث غیر مترقبه نظیر طوفان و سیل و .. رخ داده در آمریکا نداریم ؟!
اما در حوادث مشابه در ایران بلافاصله شاهد انتشار گسترده و لحظه به لحظه تصاویر مصدومان و اجساد قربانیان حادثه در بدترین و تهییج کننده ترین وضعیت هستیم ؟! چرا ؟!
برای مثال :طوفان سندی در آمریکا و زلزله ورزقان در ایران و تصاویری که از این دو حادثه منتشر شدند. یا در مدرسه ای در آمریکا جوانی 20 ساله 26 نفر از جمله 20 کودک را سلاخی می کند . اما ما هیچ تصویری از صحنه جنایت و حادثه دیدگان مجروهان و کشته شدگان نداریم . فقط تصاویری از اشک های اوباما , پلیس و نیروهای امدادی در کادر آن موجود هستند ! و البته معدود عکس های پرسنلی از کودکان که توسط والدینشان منتشر شده . ..اما در آتش سوزی غیر عمد در مدرسه پیرانشهر ایران . بلافاصله تصاویر صورت های سوخته دختران مظلوم در رسانه های ایران توسط جریانی خاص منتشر می شود . سوال این است که :چه می شود که در ایران هیچ مدیریتی بر تصاویر بحران ها وجود ندارد ؟
یک روزنامه نگار هم گزارشی با عنوان کدام نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری بیشتر در تلویزیون دیده می شوند؟ را در صفحه خود منتشر کرد.او نوشت: میان همه کاندیداهای ریاست جمهوری، کدام یک را بیشتر در قاب تلویزیون ایران میبینید؟ این سوال ممکن است کمی غریب باشد. پاییز 91 کجا و بهار 92 کجا؟ و صدا و سیما کجا و تبلیغات برای یک فرد کجا؟ اما آنان که به فضای سیاسی ایران آشناترند برای هر سه این سوالات جواب دارند.
در میان کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، حضور حداد عادل، علی اکبر ولایتی و محمد باقر قالیباف؛ در صدا و سیما کمی آشکارتر بوده است. هر یک به مناسبتی و دلیلی. گاهی به شخصیت حقوقی و گاهی به عنوان شخص حقیقی. او در گزارشش مثال های مختلفی هم درباره این میزان بالای حضور در سیما آورده است. ولی به نظر می رسد نام محسن رضایی را فراموش کرده است که از برنامه های دفاع مقدس تا سیاسی و ... این روزها پررنگ تر در جعبه جادویی حاضر می شود.
در چند روز اخیر اظهار نظر جنجالی دیگری از اسفندیار رحیم مشایی و البته به صورت محدود منتشر شد. این مطلب را یک فعال رسانه ای به نقل از روزنامه "جوان" در صفحه اش نوشت: مشایی در بخشی از سخنرانی خود که یکی از حاضران در جلسه آن را نقل می کند، با اشاره به حدیثی که به ثواب گریه کردن برای امام حسین (ع)، گریاندن دیگران و یا حتی خود را به حالت گریه زدن برای امام حسین (ع) دارد، می گوید: وقتی این احادیث را می بینیم که اگر کسی برای امام حسین (ع) گریه کند، دیگری را بگریاند یا اگر نتوانست خود را به گریه بزند، بهشت بر او واجب می شود، این خیلی شاید قابل باور نباشد!
یک روزنامه نگار هم با "تگ" نان به نرخ روز خوری، این عکس را با تیتر "روزنامه سلام- همین 16 سال پیش!" منتشر کرد:
هربار به جهت جانبازی اش زمین خورد صدا زد "یاحسین".. حسین(ع) دست بابام رو گرفت .. .بابام آروم خوابیده؛ این جیگر منه که آروم نمیشه. عروسی اونه و عزای من.. بابام جوونه؛ 48 سالش هنوز تموم نشده . دیشب سری جدید قرصاش رو خریدم. بابام جانباز مغز و اعصاب بود. 30 سال رنج کشید. از شب سوم خرداد 61 تا امشب .. تا امشب که آروم شد .. دیگه روزی 42 تا قرص نمیخوره که تشنج نکنه. دیگه سرش تو در و دیوار نمیخوره. من میدونم سر بابام امشب روی دامن ملائک است. من میدونم که بابام دیگه راحت آب میخوره و لیوان آب از دستش پرت نمیشه. دیگه دست و پاش نمیپره. اما این من بدبختم که دیگه بابا ندارم که براش آب بریزم تا وضو بگیره. این من بدبختم که دیگه بابام بهم بگه نماز شب بخون و منم نخونم. بابام اینقدر گفت "یا الله برحمتک اثتغیث" خدا با رحمتش بردش پیش دوستاش.. همیشه میگفت ما از کاروان جا موندیم؛ دعا کن بریم. دعا کن بریم .. گریه میکردم و باهاش دعوا میکردم که زوده بابا زوده یتیمی .. حالا بیام خونه و ببینم بابام خوابیده تو اتاقی که نمازخونه و حسینیه و خواب و خوراکش همونجا بود ...
یک نفر هم این سخنان رهبر معظم انقلاب را در صفحه اش منتشر کرد: بارها عرض کردیم؛ شهادت مرگ تاجرانه است، مرگ پرسود است، این روغنِ ریخته را نذر امامزاده کردن است. بالاخره این روغن که خواهد ریخت؛ «کلّ نفس ذائقه الموت». پروردگارا ! ما هم مشتاق این سعادتیم «انّ اللَّه اشترى من المؤمنین انفسهم»؛ خدا جان را میخرد، خدا مشترى است. (20/7/1390)
گزارشمان را با مقایسه یک روزنامه نگار از حوادث غیر مترقبه در ایران و آمریکا ادامه می دهیم: تا به حال دقت کردید که ما هیچ تصویری از اجساد قربانیان حوادث جنایت بار با عامل انسانی و تلفات حوادث غیر مترقبه نظیر طوفان و سیل و .. رخ داده در آمریکا نداریم ؟!
اما در حوادث مشابه در ایران بلافاصله شاهد انتشار گسترده و لحظه به لحظه تصاویر مصدومان و اجساد قربانیان حادثه در بدترین و تهییج کننده ترین وضعیت هستیم ؟! چرا ؟!
برای مثال :طوفان سندی در آمریکا و زلزله ورزقان در ایران و تصاویری که از این دو حادثه منتشر شدند. یا در مدرسه ای در آمریکا جوانی 20 ساله 26 نفر از جمله 20 کودک را سلاخی می کند . اما ما هیچ تصویری از صحنه جنایت و حادثه دیدگان مجروهان و کشته شدگان نداریم . فقط تصاویری از اشک های اوباما , پلیس و نیروهای امدادی در کادر آن موجود هستند ! و البته معدود عکس های پرسنلی از کودکان که توسط والدینشان منتشر شده . ..اما در آتش سوزی غیر عمد در مدرسه پیرانشهر ایران . بلافاصله تصاویر صورت های سوخته دختران مظلوم در رسانه های ایران توسط جریانی خاص منتشر می شود . سوال این است که :چه می شود که در ایران هیچ مدیریتی بر تصاویر بحران ها وجود ندارد ؟
یک روزنامه نگار هم گزارشی با عنوان کدام نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری بیشتر در تلویزیون دیده می شوند؟ را در صفحه خود منتشر کرد.او نوشت: میان همه کاندیداهای ریاست جمهوری، کدام یک را بیشتر در قاب تلویزیون ایران میبینید؟ این سوال ممکن است کمی غریب باشد. پاییز 91 کجا و بهار 92 کجا؟ و صدا و سیما کجا و تبلیغات برای یک فرد کجا؟ اما آنان که به فضای سیاسی ایران آشناترند برای هر سه این سوالات جواب دارند.
در میان کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، حضور حداد عادل، علی اکبر ولایتی و محمد باقر قالیباف؛ در صدا و سیما کمی آشکارتر بوده است. هر یک به مناسبتی و دلیلی. گاهی به شخصیت حقوقی و گاهی به عنوان شخص حقیقی. او در گزارشش مثال های مختلفی هم درباره این میزان بالای حضور در سیما آورده است. ولی به نظر می رسد نام محسن رضایی را فراموش کرده است که از برنامه های دفاع مقدس تا سیاسی و ... این روزها پررنگ تر در جعبه جادویی حاضر می شود.
در چند روز اخیر اظهار نظر جنجالی دیگری از اسفندیار رحیم مشایی و البته به صورت محدود منتشر شد. این مطلب را یک فعال رسانه ای به نقل از روزنامه "جوان" در صفحه اش نوشت: مشایی در بخشی از سخنرانی خود که یکی از حاضران در جلسه آن را نقل می کند، با اشاره به حدیثی که به ثواب گریه کردن برای امام حسین (ع)، گریاندن دیگران و یا حتی خود را به حالت گریه زدن برای امام حسین (ع) دارد، می گوید: وقتی این احادیث را می بینیم که اگر کسی برای امام حسین (ع) گریه کند، دیگری را بگریاند یا اگر نتوانست خود را به گریه بزند، بهشت بر او واجب می شود، این خیلی شاید قابل باور نباشد!
یک روزنامه نگار هم با "تگ" نان به نرخ روز خوری، این عکس را با تیتر "روزنامه سلام- همین 16 سال پیش!" منتشر کرد: