آقای یکی یدونه- آقای عزیز! به دیگران چه مربوط که شما مشکل خانوادگی یا هرچیز دیگه داری؟ (البته مربوط است ها! ولی این مطلب را باید از دیدگاه شخص مربوطه بخوانید نه کسی که روبه‌رویش قرار گرفته) یعنی اگر قرار باشد هر کسی که مشکلی برایش پیش می‌آید، بدون اینکه بگوید، همه را با اشاره و زبان بدن که زبان سر و کلی چش و پوف و آه مطلع کند که انرژی منفی سر به فلک می‌کشد. حالا شما قرار داشتی، یادت رفته، با همسرت دعوایت شده، پسرت آبرویت را برده یا درست و واضح، مشکل را به مخاطبت بگو یا اینکه حق نداری با کلی چشم و ابرو و آه و پایین و بالا نگاه‌کردن، به او عذاب وجدان بدهی که حضورش را مزاحم بداند! او آمده کار کوچکی دارد و تا دو دقیقه دیگر هم می‌رود. از آن بدتر اینکه رفتارت ثابت نیست. ارباب رجوع فلک زده نمی‌داند، تو خوش اخلاقی یا نه! اگر مشکلی نداشته باشی، وای به روزگار اطرافیانت، از بس که شوخی می‌کنی، که حالا نمی‌گویم تحقیر! حالت بد باشد هم که همه باید بنشینند و

10 دقیقه آه کشیدن‌ها و سر و صداهای پر از انرژی منفی تو را بشنوند. حالا هر چقدر هم که رئیس هستی، خوب باش! این همه راحت نباش، کمی هم به دیگران فکر کن، آقای اعتماد به نفس!