ویژه

کلید خروج از رکود مذاکرات نیست

بدون معطلی باید به فعالیت های اقتصادی پرداخت. ممکن است با پایان مذاکرات رکود هم بلافاصله برطرف شود. البته حتی اگر مذاکرات با موفقیت روبرو نشود، هم به‌تدریج از رکود خارج خواهیم شد. ما خودمان را با شرایط تطبیق می‌دهیم. به نظرم ادامه مذاکرات به این صورت خیلی شایسته نیست و خوب است مذاکره‌کنندگان قبل از این‌که جلسه مذاکره را قبول کنند، شرایطشان را برای مذاکره اعلام سازند و اگر طرف مقابل شرایط را قبول کرد مذاکره را شروع کنند، والا هر چند وقت یک دفعه اعلام مذاکره می‌کنند و جلسه می‌گذارند و بدون نتیجه برمی‌گردند و این شایسته نیست
امیر زینلی - «مذاکرات 1+5 به بنبست رسیده» این نظر بسیاری از کارشناسان سیاسی کشورمان است، اما همچنان خوشبینی بین مسئولین دولتی ما جریان دارد. ظریف در اظهار نظری راجع به مذاکرات گفته:«من محتاطانه به مذاکرات خوشبین هستم» و شاید این کلمه محتاطانه کمی هم محتاطانه بیان شده تا خوش بینی تیم دولت به مذاکرات، به صورت قطعی بیان نشود. صحبت های دیگری هم شنیده شد از جمله:«با اینکه پیشرفت قابل ملاحظهای مشاهده نشده، اما مذاکرات مفید و سازنده بوده است.» این دیدگاه در بدنه دولت باعث شده مردم و جامعه ما هم به مذاکرات خوشبین باشند. این همان چیزی است که دولت می خواهد، اما آسیب هایی هم دارد. از جماه آن که بسیاری از کارها معطل مذاکرات است. در امور اقتصادی موارد متعددی است که منتظر نتیجه مذاکرات است. این که چرا مباحث اقتصادی ما باید معطل نتیجه مذاکرات بماند و اصلا این انتظار برای اقتصاد ما مفید است یا نه آن چیزی است که در گفتگو با علاء میر محمد صادقی عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی به آن پرداخته ایم.

***

آیا شما مثل دولت به نتیجه مذاکرات خوشبین هستید؟

مقام معظم رهبری فرمودند خودم خیلی خوشبین نیستم. مردم هم اغلب با تردید به این مذاکرات نگاه میکنند، بهخصوص حرکاتی که در مذاکرات اخیر صورت گرفت و بهخصوص موضعگیری نخستوزیر انگلیس مردم را نسبت به نتایج مذاکرات مأیوس و آنها را مصم کرد خودشان مشکلاتشان را حل کنند، کما اینکه در گذشته همین طور بوده و ملت ما زمینههایی را برای دور زدن تحریم و فعالیتهای روزمرهشان طراحی کردهاند. به نظر من اکنون هم باید همینطور باشد و ما به هیچوجه نباید به غربیها اعتماد کنیم، چون اینها امتحان پس داده اند و اگر مذاکرات روی کاغذ بیاید و با در خواست های ما هم موافقت شود بعید است اقدام اساسی از طرف آن ها صورت بگیرد. بنابراین مردم ایران باید حساب کار خودشان را بکنند و تدبیری بیندیشند که بر مشکلات که احیاناً تحریم یا دشمنیهای غربیها بر ایشان ایجاد کرده است،غلبه کنند. امروزه دیگر مردم به خباثت غربیها بهخصوص امریکا بیشتر پی بردهاند و این عدم موفقیت در مذاکرات نفرت مردم را از امریکا بیشتر کرد.

یکی از مشکلات ما این است که بخش مهمی از اقتصاد ما هم معطل مذاکرات مانده و بسیاری از فعالان اقتصادی میگویند تا پایان مذاکرات صبر میکنیم ببینیم نتیجه چه میشود. آیا این نگاه مشکل زا نیست؟

خود غربیها هم که این مذاکرات را ادامه میدهند به خاطر همین است که امیدی ایجاد کنند و بعد هم امید را به یأس تبدیل کنند، ولی اگر این مذاکرات یکی دو بار به بنبست بخورد، مردم دیگر از مذاکرات و تفاهم با خارجیها مأیوس خواهند شد و به رفع مشکلات کشور میپردازند. بنابراین بعضیها امید کاذبی پیدا میکنند که بعداً تبدیل به یأس میشود. این نقشه خارجیهاست که میخواهند ما را در حال امید و تردید نگه دارند. همانطور که مقام معظم رهبری میفرمایند نباید به این مذاکرات خوشبین باشیم، بلکه باید زندگیمان را بدون امید به خارجیها سامان بدهیم و تلاش کنیم و یقیناً هم موفق خواهیم شد. کاری که مردم باید بکنند صرفهجویی است. مصرفکنندگان صرفهجویی و تولیدکنندگان تلاش کنند تا برای کشورهای دیگر مخصوصاً کشورهای همسایه کالاهایی را تولید و صادر کنند. کما اینکه در این دو سه سال تحریم الحمدلله توانستهایم صادراتمان را افزایش بدهیم، بنابراین اگر کوشش کنیم در این جهت هم موفق خواهیم بود.

به فرض محال که نتیجه مذاکرات مثبت و به نفع ما باشد، آیا اقتصاد ما از رکود خارج و پویا خواهد شد؟

به نتایج این مذاکرات خیلی خوشبین نیستم، ولی در عین حال بدون معطلی باید به فعالیت های اقتصادی پرداخت. ممکن است با پایان مذاکرات رکود هم بلافاصله برطرف شود. البته حتی اگر مذاکرات با موفقیت روبرو نشود، هم بهتدریج از رکود خارج خواهیم شد. ما خودمان را با شرایط تطبیق میدهیم. به نظرم ادامه مذاکرات به این صورت خیلی شایسته نیست و خوب است مذاکرهکنندگان قبل از اینکه جلسه مذاکره را قبول کنند، شرایطشان را برای مذاکره اعلام سازند و اگر طرف مقابل شرایط را قبول کرد مذاکره را شروع کنند، والا هر چند وقت یک دفعه اعلام مذاکره میکنند و جلسه میگذارند و بدون نتیجه برمیگردند و این شایسته نیست و در افکار و همت مردم اثر سوء میگذارد و این همان نتیجهای است که خارجیها میخواهند بگیرند و امید را به یأس تبدیل کنند.

این وابستگی به مذاکرات چه بلایی بر سر تولید داخلی خواهد آورد؟

البته الان رکودی در کشورمان هست. به نظر من دولت بدون وابستگی به نتیجه مذاکرات هم می تواند مؤثر باشد و این رکود را برطرف کند. اگر دولت به بخش خصوصی و صادرات کمک کند، ما از رکود خارج میشویم.


https://shoma-weekly.ir/iwV3yW