در این اماکن بر خلاف کافی شاپ های معمولی، بدحجاب ها جایی ندارند و دختران و زنان با حجاب برتر که همان چادر است حضور پیدا می کنند، به جای سیگار و قلیان و هم صحبتی با جنس مخالف، با کتاب و مجلات و روزنامه ها انس می گیرند
علی البرزی- «اولین کافی شاپ ویژه زنان و دختران راه اندازی شد» خبر کوتاه بود، اما درهمان ثانیه های اول نقل محافل و رسانه های گوناگون شد. انتشار تصاویری ازحضور دختران جوان در این کافی شاپ ها باعث شد تا نظرات و دیدگاه های متفاوتی درباره راه اندازی این اماکن در فضای مجازی ارائه شود.
تصاویری که از حضور دختران و زنان جوان در این کافی شاپ در رسانه ها منتشر شد، با تصاویرهمیشگی کافی شاپ و آنچه که تا به امروز وجود داشته است، تفاوت قابل توجهی دارد، تقاوتی که به راحتی نمی توان از کنارآن گذشت.
دراین کافی شاپ ها نه از قهوه ترک خبری است و نه با کاپوچینو ازشما پذیرایی می شود! دراین کافی شاپ تجهیزات دود هم ارائه نمی شود، نه کسی سیگارمی کشد و نه قلیانی قل قل می کند. دراین اماکن برخلاف کافی شاپ های معمولی، بد حجاب ها جایی ندارند و زنان و دختران با حجاب برتر که همان چادراست، حضور پیدا می کنند، به جای سیگار و قلیان و هم صحبتی با جنس مخالف ، با کتاب و مجلات و روزنامه ها انس می گیرند و از سایت های مفید فضای مجازی استفاده می کنند.
جالب اینجاست که دراین اماکن دخترها درجمع دوستان خود و درساعاتی که گردهم می آیند، از غذاهای غربی استفاده نمی کنند و برای آنها غذاهای سنتی و نوشیدنی های اصیل ایرانی ارائه می شود. شربت بید مشک و شربت نعنا و سکنجبین جای کافی موکا و دلستر غربی را گرفته است. در حقیقت این اماکن پاتوقی دنج و خلوت برای آرامش، دوستی های پایدار و کسب اطلاعات مفید است.
این کافی شاپ ها در شرایطی فعالیت خود را آغاز کرده اند که چندی پیش خبر راه اندازی قهوه خانه های ویژه زنان واکنش های گوناگون و متفاوتی را در بین افکارعمومی جامعه و به ویژه اساتید دانشگاه و جامعه شناسان درپی داشت و برای مدتی موجی ازانتقادات نسبت به این موضوع متوجه مدیران و متولیان امرساماندهی به وضعیت اماکن عمومی شد.
اما این بارگویی متولیانِ فرهنگی جامعه و مدیران نظارت براماکن عمومی در شرایطی که به فصل اوقات فراغت جوانان هم نزدیک می شویم، صدای انتقاد و نارضایتی کارشناسان و جامعه شناسان اجتماعی را شنیده اند و کمرهمت را برای فعالیتی اثر گذار و اقدامی مبتکرانه بسته اند.
با رواج پدیده ای به نام«کافی شاپ گردی» دربین جوانان ومعضلات این کافی شاپ گردی ها و وجود نداشتن تعریفی روشن از جایگاه اماکنی به نام «کافی شاپ» درشهرها و قوانین و مقرراتی روشن و شفاف مربوط به چگونگی اداره این اماکن به نظر می رسد راه اندازی اماکنی ویژه زنان و دختران می تواند زمینه ساز ساماندهی به وضعیت کافی شاپ ها درکشور باشد.
البته باید به این نکته هم توجه داشت که راه اندازی کافی شاپ های ویژه زنان و دختران تنها یکی ازمکان‌هایی است که می‌تواند سالم سازی آن با اقدامات ابتکاری موثر و عاملی برای پیشگیری ازآسیب ها اجتماعی باشد. این روزها بسیاری ازمحیط‌های تفریحی و متأسفانه فضاهای آموزشی کشور به مکانی برای اختلاط و دوستی‌های میان دختر و پسر تبدیل شده‌اند وآنچه که در این میان به تاراج می‌رود حیا و عفت دختران و پسران ایرانی است.
فراموش نکنیم، اقدامات ابتکاری برای سالم سازی محیط های شهری، آموزشی و تفریحی نباید مقطعی وموردی باشد، بلکه باید فراگیر و همه جانبه با قدرت تاثیر گذاری بالایی انجام شود و پشتوانه ای از تبیین صحیح و فکری دقیق درآن خودنمایی کند.
امام در باب رضامندی و نگاهداشت حقوق عمومی و جلب رضایت آنان می‌فرمایند:
«خشم همگان، خشنودی عده‌ای معدود و خاص را از بین می‌برد؛ اما نارضایتی و خشم چند تن در برابر خشنودی همگان، اهمیت ندارد، امام(ع) رضایت و حقوق عمومی را شرط اصلی موفقیت حکومت می‌داند و ادامه ویژگی‌های شخصیتی و میزان تعهد و وفاداری خواص را نسبت به حکمرانان و نظام حکومتی این گونه برمی‌شمرد: «از مردم کسی گران بارتر به هنگام رفاه و آسایش، کم یاری کننده‌تر در ناگواریها و مشکلات، ناراضی‌تر از برابری حقوق و مساوات، پراصرارتر در خواهش، کم سپاس‌تر به هنگام بخشش، دیرپذیرتر به هنگام عذرخواهی و سست‌تر در ناملایمات و سختی‌های روزگار، از خواص نیست».
در نگاه جامعه شناختی امام(ع) گروه خواص، هیچ تعهد و دلسوزی نسبت به حقوق عمومی و منافع اکثریت ندارند؛ بلکه خود را از حکومت طلبکار می‌دانند در مقابل، گروه اکثریت و عامه مردم، از دید امام(ع) ستون دین و نماد انبوهی مسلمانان هستند. لذا ایشان به مالک اشتر سفارش می‌کند که: «باید همواره با عامه مردم همراه و برای آنها دلسوز و مهربان باشی.»
تصاویری که از حضور دختران و زنان جوان در این کافی شاپ در رسانه ها منتشر شد، با تصاویرهمیشگی کافی شاپ و آنچه که تا به امروز وجود داشته است، تفاوت قابل توجهی دارد، تقاوتی که به راحتی نمی توان از کنارآن گذشت.
دراین کافی شاپ ها نه از قهوه ترک خبری است و نه با کاپوچینو ازشما پذیرایی می شود! دراین کافی شاپ تجهیزات دود هم ارائه نمی شود، نه کسی سیگارمی کشد و نه قلیانی قل قل می کند. دراین اماکن برخلاف کافی شاپ های معمولی، بد حجاب ها جایی ندارند و زنان و دختران با حجاب برتر که همان چادراست، حضور پیدا می کنند، به جای سیگار و قلیان و هم صحبتی با جنس مخالف ، با کتاب و مجلات و روزنامه ها انس می گیرند و از سایت های مفید فضای مجازی استفاده می کنند.
جالب اینجاست که دراین اماکن دخترها درجمع دوستان خود و درساعاتی که گردهم می آیند، از غذاهای غربی استفاده نمی کنند و برای آنها غذاهای سنتی و نوشیدنی های اصیل ایرانی ارائه می شود. شربت بید مشک و شربت نعنا و سکنجبین جای کافی موکا و دلستر غربی را گرفته است. در حقیقت این اماکن پاتوقی دنج و خلوت برای آرامش، دوستی های پایدار و کسب اطلاعات مفید است.
این کافی شاپ ها در شرایطی فعالیت خود را آغاز کرده اند که چندی پیش خبر راه اندازی قهوه خانه های ویژه زنان واکنش های گوناگون و متفاوتی را در بین افکارعمومی جامعه و به ویژه اساتید دانشگاه و جامعه شناسان درپی داشت و برای مدتی موجی ازانتقادات نسبت به این موضوع متوجه مدیران و متولیان امرساماندهی به وضعیت اماکن عمومی شد.
اما این بارگویی متولیانِ فرهنگی جامعه و مدیران نظارت براماکن عمومی در شرایطی که به فصل اوقات فراغت جوانان هم نزدیک می شویم، صدای انتقاد و نارضایتی کارشناسان و جامعه شناسان اجتماعی را شنیده اند و کمرهمت را برای فعالیتی اثر گذار و اقدامی مبتکرانه بسته اند.
با رواج پدیده ای به نام«کافی شاپ گردی» دربین جوانان ومعضلات این کافی شاپ گردی ها و وجود نداشتن تعریفی روشن از جایگاه اماکنی به نام «کافی شاپ» درشهرها و قوانین و مقرراتی روشن و شفاف مربوط به چگونگی اداره این اماکن به نظر می رسد راه اندازی اماکنی ویژه زنان و دختران می تواند زمینه ساز ساماندهی به وضعیت کافی شاپ ها درکشور باشد.
البته باید به این نکته هم توجه داشت که راه اندازی کافی شاپ های ویژه زنان و دختران تنها یکی ازمکان‌هایی است که می‌تواند سالم سازی آن با اقدامات ابتکاری موثر و عاملی برای پیشگیری ازآسیب ها اجتماعی باشد. این روزها بسیاری ازمحیط‌های تفریحی و متأسفانه فضاهای آموزشی کشور به مکانی برای اختلاط و دوستی‌های میان دختر و پسر تبدیل شده‌اند وآنچه که در این میان به تاراج می‌رود حیا و عفت دختران و پسران ایرانی است.
فراموش نکنیم، اقدامات ابتکاری برای سالم سازی محیط های شهری، آموزشی و تفریحی نباید مقطعی وموردی باشد، بلکه باید فراگیر و همه جانبه با قدرت تاثیر گذاری بالایی انجام شود و پشتوانه ای از تبیین صحیح و فکری دقیق درآن خودنمایی کند.
امام در باب رضامندی و نگاهداشت حقوق عمومی و جلب رضایت آنان می‌فرمایند:
«خشم همگان، خشنودی عده‌ای معدود و خاص را از بین می‌برد؛ اما نارضایتی و خشم چند تن در برابر خشنودی همگان، اهمیت ندارد، امام(ع) رضایت و حقوق عمومی را شرط اصلی موفقیت حکومت می‌داند و ادامه ویژگی‌های شخصیتی و میزان تعهد و وفاداری خواص را نسبت به حکمرانان و نظام حکومتی این گونه برمی‌شمرد: «از مردم کسی گران بارتر به هنگام رفاه و آسایش، کم یاری کننده‌تر در ناگواریها و مشکلات، ناراضی‌تر از برابری حقوق و مساوات، پراصرارتر در خواهش، کم سپاس‌تر به هنگام بخشش، دیرپذیرتر به هنگام عذرخواهی و سست‌تر در ناملایمات و سختی‌های روزگار، از خواص نیست».
در نگاه جامعه شناختی امام(ع) گروه خواص، هیچ تعهد و دلسوزی نسبت به حقوق عمومی و منافع اکثریت ندارند؛ بلکه خود را از حکومت طلبکار می‌دانند در مقابل، گروه اکثریت و عامه مردم، از دید امام(ع) ستون دین و نماد انبوهی مسلمانان هستند. لذا ایشان به مالک اشتر سفارش می‌کند که: «باید همواره با عامه مردم همراه و برای آنها دلسوز و مهربان باشی.»