امیر زینلی - سکوت مرگبار مجامع جهانی در عصر مدرنیسم و در جاهلیت مدرن محض، موجب شده مسلمانان میانمار ضمن زندگی در بدترین وضعیت ممکن، قربانی نسل‌کشی و خشونت‌های قومی و مذهبی در این کشور شوند.
شاید حالا اوضاع مردم فلسطین از نظر شرایط زندگی بهتر از مسلمانان میانمار و البته شیعیان یمن باشد. در جریان دور جدید نسل‌کشی مسلمانان، ۲۰ پسر بچه مسلمان از مدرسه ربوده و پس از قطعه قطعه شدن، اجسادشان به آتش کشیده شده‌است.
کشور میانمار که قبلا برمه نامیده می شد در سال ۱۹۸۲ قانون حقوق شهروندی را به تصویب رساند که به واسطه این قانون از میان ۱۴۴ اقلیت موجود در این کشور ۱۳۵ اقلیت حق شهروندی دریافت کردند و ۹ دسته از اقوام اقلیت از حق شهروندی محروم شدند که بزرگ‌ترین این اقلیت‌ها، قوم روهینگیا است. روهینگیا ۴% جمعیت میانمار را تشکیل می‌دهند. آمار رسمی جمعیت روهینگیا ۶ میلیون نفر است اما طبق آمار غیر رسمی جمعیت این قوم که صد در صد آنها مسلمان هستند به ۸ میلیون نفر می‌رسد.
اکنون قریب به ۲۰۰ هزار مسلمان آواره در میانمار وجود دارند و آمار کشته‌ها به ۵۲ هزار نفر رسیده است و این در حالی که بیش از ۵۰ روستا و ۲۶ مسجد کاملا به آتش کشیده و ویران شده‌اند. حالا خواهران و برادران مسلمان منطقه آرکان عملا در محاصره قرار گرفته‌اند و هیچ راه زمینی یا دریایی‌ای برای ارتباط منطقه آرکان با بیرون وجود ندارد.
تقریباً تا سال ۱۷۷۴ میلادی مسلمانان در آنجا مشکل نداشتند، در آن مقطع یک بودایی به نام بوداپایا در آن منطقه به قدرت می‌رسد و با مسلمانان بنای ناسازگاری می‌گذارد و اجرای قوانین اسلامی را ملغی می‌کند. از آن زمان به بعد اختلافات مسلمانان میانمار با دولت شروع می‌شود. از آن زمان است که حقوق مسلمانان نادیده گرفته می‌شود، تبعیض‌ها تشدید می‌شود و مسئله مسلمانان به تدریج به عنوان یک معضل مطرح و کشورهای منطقه متوجه این موضوع می‌شوند و حتی به سطح بین المللی نیز می‌رود.
در میانمار نظامیان خود را ضامن وحدت ملی می‌دانند و طی دهه‌های اخیر از این طریق سلطه خود را بر مردم توجیه می‌کنند. آنها همسو با غربی‌ها، در چارچوب یک سیاست جهانی هدفمند، اسلام هراسی را در همه جا تبلیغ می‌کنند و کشتار میانمار در اصل، یکی از محصولات همین اسلام هراسی است.
دولت میانمار به مسلمانان روهینگیا اجازه سفرنمی دهد و اگر آنها بخواهند از یک روستا به روستای دیگر بروند باید مبلغی را به عنوان مالیات به دولت بپردازند. تحصیل در دانشگاه‌ها برای مسلمانان ممنوع است. مسلمانان نمی‌توانند در ادارات دولتی استخدام شوند. آن ها بدون کسب مجوز نمی‌توانند ازدواج کنند و برای گرفتن این مجوز هم باید مالیات بدهند و پس از ازدواج نیز نمی‌توانند بیش از دو فرزند داشته باشند. بالغ بر ۴۰ هزار نفر از کودکان روهینگیا در غرب میانمار به این خاطر از هرگونه تحصیل و سفر و… محروم هستند که والدین مسلمان آنها بدون اجازه دولت ازدواج کرده‌اند و خودشان جزو فرزندان سوم و یا چهارم هستند. این کودکان شناسنامه ندارند. خانواده‌های مسلمانان میانمار مجبور هستند تا در هر سال یک عکس خانوادگی را که شامل تمامی اعضای خانواده آنها باشد به دولت تحویل بدهند و در صورتی که نوزاد جدیدی در خانواده آنها متولد شده و یا یکی از اعضای خانواده آنها درگذشته باشد باید مبلغی را به عنوان مالیات به دولت بپردازند. آنها اغلب برای بیگاری (کار اجباری) برده می‌شوند و از آنها به زور اخاذی می‌شود. خدمات عمومی مثل خدمات بهداشتی و آموزش و پرورش از مسلمانان روهینگیا دریغ می‌شود و بی‌سوادی در میان آنها تا ۸۰ درصد است و در واقع، هیچ نهادی وجود ندارد که مشابه دولت آنها را سرپرستی نماید. اگر مسلمانی در میانمار قصد دایر کردن فروشگاهی را داشته باشد باید با یک بودائی شریک شود. فرد بودائی در این شرکات هیچ سهمی را نمی‌پردازد اما از سود حاصل از این فروشگاه بهره‌مند می‌شود.
«تین سین»، رئیس‌جمهور فعلی میانمار جمعیت مسلمان روهینگیا در این کشور را قومیتی خارجی دانسته و گفته است: مسلمانان شهروند میانمار نیستند یا باید در اردوگاه‌های آوارگان متمرکز یا اخراج شوند.
میانمار منابع طبیعی مهمی دارد در نتیجه سیاست‌های آمریکا و چین در میانمار درگیر هستند. و هر دو یعنی پکن و واشنگتن به دولت میانمار چشم دوخته‌اند. «هیلاری کلینتون» وقتی به میانمار رفت، در دیدار با «تین سین» رئیس جمهور این کشور، وعده داد که سرمایه گذاران آمریکایی را روانه میانمار کند. سیاست آمریکا در مورد میانمار (و دیگر کشورهای جنوب شرق آسیا) این است که خود کنترل اقتصادی و سیاسی این کشور را در دست بگیرد و میانمار را در مقابل چین قرار دهد؛ سیاستی که دولت به شدت غربگرای آتی تحت رهبری سوچی و حزبش، آن را محقق خواهد کرد. این سرمایه گذاری‌ها قطعاً نوعی گشایش در اقتصاد درحال رکود آمریکا محسوب می‌شود و البته اعتراض به کشتار مسلمانان، ممکن است این فرصت تازه را از آمریکایی‌ها بگیرد. ضمن اینکه پاکسازی و سرکوب مسلمانان به نفع آمریکا هم هست و کاخ سفید در نبود آنها می‌تواند موقعیت خود را در میانمار بهتر تثبیت کند.
ایران در قانون اساسی خود اصلی مثل «حمایت بیدریغ از مستضعفان و مسلمانان جهان» دارد. اصلی که در قانون اساسی آمده است اصل سوم بند۱۶ «تنظیم سیاست خارجی کشور بر اساس معیارهای اسلام، تعهد برادرانه نسبت به همه مسلمانان و حمایت بیدریغ از مستضعفان جهان.» است. اصل ۱۵۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هم در عین خودداری کامل از هرگونه دخالت در امور داخلی ملتهای دیگر از مبارزه حقطلبانه مستضعفین در برابر مستکبرین در هر نقطه از جهان حمایت می‌کند. ضمن آن که این اصل به وفور در بیانات امام راحل دیده می‌شود.
اما واقعا سیاست خارجی ایران در قبال میانمار و خصوصا در درگیری اخیر که تشدید شده چه بوده است؟ آن چه در خبرها داشتیم این ها بوده است. ظریف خواستار توجه جدی به وضعیت بحرانی مسلمانان روهینگیا در میانمار شد. رئیس مجلس شورای اسلامی در بیانیه ای کشتار مسلمانان میانمار را محکوم کرد و خواستار ورود هیأت حقیقت یاب سازمان ملل، برای بررسی اوضاع و ارسال کمک‌های انسان دوستانه و رسیدگی فوری به وضعیت موجود شد. حتی مازنی نماینده مجلس در نامه ای خطاب به ظریف گفت: در سال‌های گذشته مسلمانان میانمار،کجای سیاست خارجی ما قرارداشتند؟ عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت: انتشار تصاویر نسل‌کشی در میانمار بسیار دردناک بوده و بسی جای تأسف دارد که مدعیان حقوق بشر در دنیا در برابر این وحشی‌گری‌ها خفقان مرگ گرفته‌اند.
اما در مقابل نوذر شفیعی عضو سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی هم گفته که ایران باید پیش قراول حمایت از مسلمانان میانمار باشد. کشورهای اسلامی می توانند از ظرفیت سازمان همکاری های اسلامی، سازمان ملل و دیگر نهادها و گروه های غیر دولتی جهت فشار به دولت میانمار بهره ببرند. حرف آخر را هم آیت‌الله موحدی‌کرمانی در خطبه‌های نمازجمعه مطرح کرد که پشت پرده جنایات میانمار، رژیم صهیونیستی است.
اما حسن بیگی یکی دیگر از اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس از تلاش های دستگاه دیپلماسی ایران در قبال میانمار گفته که: وزارت امور خارجه در این راستا هر نوع اقدامات دیپلماتیک را بکار گرفته تا از آرمان های ما که دفاع از مستضعفین و مسلمانان جهان است در این زمینه عملیاتی شود. اما متاسفانه هر گونه حرکتی از طریق سازمان ملل ضد نسل کشی و آزار مسلمان با سوء استفاده آمریکا از حق «وتو» خود در این نهاد بین المللی مواجه می شود و عملا اقدامات مجامع بین المللی به نتیجه نمی رسد. جمهوری اسلامی ایران همچون قبل از ارتکاب دولت میانمار به نسل کشی مسلمین را از طریق دستگاه دیپلماسی قویا محکوم نموده و تاکنون در این ارتباط با کشورهای اسلامی و منطقه آسیای شرقی و همسایگان وارد رایزنی دیپلماتیک شده است.
حسن بیگی با بیان اینکه واکنش ایران علیه رفتار خشونت آمیز میانماری ها نسبت به مسلمانان در مقاطعی باعث کاهش فشار روی آنها شده است، هم گفته: اما بعد از مدت کوتاهی مجددا بخاطر نفوذ خط فکری ایالات متحده در حاکمیت میانمار التیام زخم مسلمانان جای خود را به افزایش فشار و سرکوب می دهد.
اما نظر رهبر معظم انقلاب در این زمینه این است که قوه‌ی قضائیه باید در موضوعاتی همچون تحریم‌ها، مصادره‌های آمریکایی‌ها، تروریسم و یا حمایت از شخصیت‌های مظلوم دنیا همچون شیخ زکزاکی و یا حمایت از مسلمانان میانمار و کشمیر، از جایگاه حقوقی وارد شود و نظر حمایتی و یا مخالفت خود را قاطعانه اعلام کند تا در دنیا منعکس شود.
حرف آخر هم آن که هرچقدر هم که مسئولان حکومتی تلاش کنند اما برای من و شما همان طور که در بیانیه راهپیمایان تهرانی آمد:
من اصبح و لم یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم
