میثم معافی- آقای دکتر روحانی ریاست محترم جمهور در سخنرانی رسمی خود در مجمع عمومی سازمان ملل مطالب مهمی خطاب به جهانیان ایراد نمودند، لیکن فارغ از نقاط قوت و اثرگذاری که در رسانه، به صورت مبسوط منتشرگردید، به برخی از نکات به عنوان نگارنده‌ای که ازنسل سوم انقلاب است می‌خواهم نقدی داشته باشم وآن اینست که:
-به کاربردن واژه «اشتباه» در حمایت غرب و آمریکایی‌ها از گروه‌های جلّاد تروریستی طالبان والقاعده و جنایت کاران پدیده شوم و نوین داعش، واین درحالی است که این «اشتباه» غرب نیست بلکه این تکرار «جنایات» غرب و آمریکایی‌ها است که دیروز از داعش حمایت کرد وتجهیز نمود و امروز به دلیل ناکامی در حال «سقط جنین» داعش در عراق و شامات است.
-فرمودید: در منطقه ما سیاست مدارانی هستند و نخبگان معتدلی هستند که مورد اعتماد ملت‌های خویشند، «نه غرب ستیزند ونه غرب گرا»، این تقسیم بندی درحوزه عمل و پراتیک تصویرواقعی ندارد چرا که اساسا تقسیم بندی غرب استعماری اینگونه است که: هرکس باما نیست بر ما است و عدم گرایش و ستایش غرب، معادل ستیز با غرب است.
بدون قصد تشبیه عرض می‌کنم که روزی «یاسرعرفات» هم می‌گفت که «من نه اسرائیلی هستم و نه حماس و جهادی! یعنی من نه طرفداراسرائیلم و نه ضد آن.... و بعد دیدیم که اسرائیل چه بر سر یاسرعرفاتی آورد که حداقل ضدآنان نبود.
-فرمودید: در منطقه ما سیاست مداران معتدلی هستند که غرب را از خطا‌هایش مبرّا نمی‌کند، اما به غفلت‌های خویش هم توجه دارد.
اولا: واقعا جنایت‌هایی همچون ترور مطهری‌ها تا احمدی روشن ها-منفجرکردن هواپیمای مسافربری بر روی آسمان، جنایت‌هایی که در بلاد‌های اسلامی چه خود و چه مزدوران سلفی آنان و... انجام داده‌اند و...، خطا است یا جنایت!
ثانیا: ما ازچه چیز«غفلت»کردیم؟ لابد منظورتان دوران هشت ساله دولت آقای احمدی نژاد بود که در لابلای فرمایشاتتان خطاب به مجمع، یک «پل روگذری» زدید از۲۰۰۳ خاتمی تا ۲۰۱۴روحانی و گفتید: ما آن موقعی که گفتگو را مطرح کردیم (منظور نظریه گفتگوی تمدن‌های خاتمی است)، هنوز۱۱سپتامبراتفاق نیفتاده بود وآن روزی که جهان عاری ازخشونت و افراط را مطرح نمودیم، هنوز این وقایع اخیر درمنطقه نبود...
-بدون نیت دفاع از آقای احمدی‌نژاد باید بگویم، اگر فرمول مقاومت و تفکر ایستادگی که شما آن را غفلت خواندید نبود، هنوز ما باید برای پرتاب ماهواره مصباح یا امید، درصف خواهش وتمنا از ایتالیا و یا روسیه بودیم که شما را به خدا ماهواره ما را هم با ماهواره برتان به مدارببرید و دیدید که در دوران اصلاحات، ماهواره ما با ماهواره بر روسی به آسمان پرتاب شد وهنوز هم معلوم نیست که کجا است! واگر نبود آن مقاومت دیروز، امروز هنوز ما می‌بایست برای چرخیدن ۳دستگاه سانتریفیوژ، که البته بدون تزریق اورانیوم وصرفا با برق و به صورت تحقیقاتی و دانشگاهی کارکند، با جک استراو والبرادعی واشتون واشمیت، لابی می‌زدیم و اگر نبود مقاومت دیروز و دستاورد‌های خیره کننده ایرانی‌ها در حوزه‌هایی همچون نانو و ساخت ابریارانه‌ها و پرش شگفتی ساز تکنولوژیک درحوزه هسته‌ای، پزشکی، لیزر، سایبر، ماهواره و... امروز ۱+۵با یک ایران دندان کشیده اساسا مذاکره نمی‌کرد بلکه «دستور» می‌داد.
-خط نورانی «مقاومت»، غفلت نیست بلکه درآن الطاف خفیه الهی است که نباید به آن به صورت خط جناحی نگریست.
