توسعه نامتوازن مترو، اتوبوس های تندرو، تاکسی ها و ... با رشد سفرهای درون شهری هم آنگونه عیان است که دیگر حاجت به بیان نیست. به عنوان نمونه کافی است یک باران کوچک در تهران ببارد تا همه خیابان ها قفل شود و رشته کار از دست ماموران راهور خارج شود.
میثاق بدیعی مقدم- باز هم فصل سرما پرونده آلودگی هوا را روی میز آورد ؛ کارخانه ها، خودروسازان، شهروندان خودرو سوار و سوخت غیر استاندارد، همگی متهمان ردیف اول این پرونده هستند. اما اگر بخواهیم تقصیر هریک از این متهمان را بررسی کنیم، می شود مثنوی هفتاد من.
در این خصوص اما باید نگاهی مجمل به شرایط صاحب خودرو بودن در کشور و بویژه شهر تهران داشته باشیم. خودروهای ایرانی در حالی به نظر مردم قیمت بالایی دارند که به اذعان کارشناسان صنعت خودرو و برخی نهادها و سازمان های داخل کشور کیفیت بالایی ندارند و این امر در مقایسه با اقتصاد و صنعت خودرو در کشورهای توسعه یافته امری غیر قابل انکار می نماید.
در حال حاضر آنچه که در ذهن غالب ایرانی‌ها در این مورد وجود دارد، گران‌فروشی خودروسازان داخلی است، به نحوی که آنها معتقدند پولی که بابت خرید خودروهای ساخت داخل می‌پردازند، بسیار بالاتر از هزینه تولید این خودروها است. آمار تصادفات در ایران هم نشان می دهد که نقایص فنی خودروها در بیشتر از ۲۰ هزار تصادف در سال نقش تعیین کننده دارند و بیش از ۱۰ درصد تصادفات را شامل می شوند.
بنزین؛ قیمت بالا و استاندارد پایین
علاوه بر آنچه در خصوص قیمت و کیفیت خودروهای ایرانی گفته شد، اجرای هدفمندسازی یارانه ها نیز با افزایش قیمت بنزین محدودیت های بیشتری را برای صاحبان خودرو در کشور ایجاد می کند. خریداران در حالی بنزین لیتری ۷۰۰ تومان استفاده می کنند که خودروهایشان مصرف بالایی دارند و به همین دلیل باید هزینه اضافی برای مصرف بنزین بپردازند. با این نگاه کشورهای توسعه یافته اگر چه بنزین با قیمت واقعی به مصرف کنندگان عرضه می کنند، اما با به کارگیری فناوری هایی مختلف به خودروهایی دست یافته اند که در حد ۳ لیتر در هر صد کیلومتر بنزین مصرف می کنند و این موضوع حتی از نظر سردار رویانیان رئیس ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت کشور نیز مغفول نماند.
چندی قبل هم مدیر عامل یک شرکت خودروسازی درباره کیفیت سوخت خودورهای داخلی گفته بود: بر اساس قانون باید از ابتدای سال، خودرو تولید شده دارای استاندارد یورو ۴ باشد اما به دلیل تولید نشدن این نوع سوخت در کشور خودرو سازان کماکان خودروهای خود را استاندارد یورو ۲ تولید می کنند، زیرا سوخت خودروهای داخلی با این استاندارد مطابقت دارد.
او گفت: در صورتی که سوخت یورو ۴ در کشور تولید نشود تولید خودرو با این نوع استاندارد علاوه بر آسیب زدن به موتور موجب تشدید آلودگی هوا نیز می شود.
آلودگی دیزلی ها 100 برابر استاندارد
این خودروساز درباره تولید خودرو های دیزلی هم گفت ما آمادگی تولید این نوع خودرو داریم اما باید گازوئیل تولید شده در کشور بر اساس استاندارد ها دارای ۵۰ پی پی ام گوگرد باشد در حالیکه گازوئیل کنونی ۵ هزار پی پی ام گوگرد دارد. این در حالی است که چندی پیش علیرغم آنکه رئیس سازمان استاندارد از فاصله استاندارد بنزین کشور با استاندارد یورو ۴ خبر داده بود، رسانه های دولتی در اقدامی متناقض از قول برزگری ، رئیس این سازمان مدعی شدند اخبار منتشر شده کذب است و بنزین داخل هم از استاندارد های لازم برخوردار است.
این موضوع در شرایطی است که کشورهای توسعه یافته، وضعیتی متفاوت از ما داشته و در کنار سوخت گران، خودروهایی ارزان یا به عبارت بهتر، با قیمت مناسب تحویل مشتریان می‌دهند. هرچند شرایط فنی و اقتصادی خودروسازان معتبر دنیا با شرکت‌های خودروساز داخلی یکسان نبوده و مسائل حاشیه ای آنها نیز بسیار کمتر است، ولی به هر حال اوضاع در کشورهای صاحب صنعت خودرو به شکلی است که غالب مردم دارای خودرو شخصی هستند.
آنها البته به دلیل گران بودن سوخت و البته گسترده بودن سیستم حمل‌ونقل عمومی، معمولا در موارد ضروری و تعطیلات آخر هفته از خودرو خود استفاده می‌کنند. در کشور ما اما اوضاع به شکلی دیگر است. هزینه تولید بالاست و خودروها در مقایسه با خارج از کشور، گران به دست مشتری می‌رسند و در حال حاضر نیز که سوخت گران شده، مشتریان باید برای استفاده از این خودروهای گران، هزینه زیادی نیز بابت تامین سوخت صرف کنند.
30 درصد یا 70 درصد؛ مساله این است!
مبحث مهم دیگر را شاید باید توسعه سیستم های حمل و نقلی دانست، در حالی که مصوب شده بود تا پایان سال گذشته 70 درصد از سفرهای درون شهری پایتخت توسط ناوگان حمل و نقل عمومی انجام شودف بنا بر اعتراف مسئولین شهری، این رقم تقریبا عکس این موضوع است.
توسعه نامتوازن مترو، اتوبوس های تندرو، تاکسی ها و ... با رشد سفرهای درون شهری هم آنگونه عیان است که دیگر حاجت به بیان نیست. به عنوان نمونه کافی است یک باران کوچک در تهران ببارد تا همه خیابان ها قفل شود و رشته کار از دست ماموران راهور خارج شود.
در این خصوص اما باید نگاهی مجمل به شرایط صاحب خودرو بودن در کشور و بویژه شهر تهران داشته باشیم. خودروهای ایرانی در حالی به نظر مردم قیمت بالایی دارند که به اذعان کارشناسان صنعت خودرو و برخی نهادها و سازمان های داخل کشور کیفیت بالایی ندارند و این امر در مقایسه با اقتصاد و صنعت خودرو در کشورهای توسعه یافته امری غیر قابل انکار می نماید.
در حال حاضر آنچه که در ذهن غالب ایرانی‌ها در این مورد وجود دارد، گران‌فروشی خودروسازان داخلی است، به نحوی که آنها معتقدند پولی که بابت خرید خودروهای ساخت داخل می‌پردازند، بسیار بالاتر از هزینه تولید این خودروها است. آمار تصادفات در ایران هم نشان می دهد که نقایص فنی خودروها در بیشتر از ۲۰ هزار تصادف در سال نقش تعیین کننده دارند و بیش از ۱۰ درصد تصادفات را شامل می شوند.
بنزین؛ قیمت بالا و استاندارد پایین
علاوه بر آنچه در خصوص قیمت و کیفیت خودروهای ایرانی گفته شد، اجرای هدفمندسازی یارانه ها نیز با افزایش قیمت بنزین محدودیت های بیشتری را برای صاحبان خودرو در کشور ایجاد می کند. خریداران در حالی بنزین لیتری ۷۰۰ تومان استفاده می کنند که خودروهایشان مصرف بالایی دارند و به همین دلیل باید هزینه اضافی برای مصرف بنزین بپردازند. با این نگاه کشورهای توسعه یافته اگر چه بنزین با قیمت واقعی به مصرف کنندگان عرضه می کنند، اما با به کارگیری فناوری هایی مختلف به خودروهایی دست یافته اند که در حد ۳ لیتر در هر صد کیلومتر بنزین مصرف می کنند و این موضوع حتی از نظر سردار رویانیان رئیس ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت کشور نیز مغفول نماند.
چندی قبل هم مدیر عامل یک شرکت خودروسازی درباره کیفیت سوخت خودورهای داخلی گفته بود: بر اساس قانون باید از ابتدای سال، خودرو تولید شده دارای استاندارد یورو ۴ باشد اما به دلیل تولید نشدن این نوع سوخت در کشور خودرو سازان کماکان خودروهای خود را استاندارد یورو ۲ تولید می کنند، زیرا سوخت خودروهای داخلی با این استاندارد مطابقت دارد.
او گفت: در صورتی که سوخت یورو ۴ در کشور تولید نشود تولید خودرو با این نوع استاندارد علاوه بر آسیب زدن به موتور موجب تشدید آلودگی هوا نیز می شود.
آلودگی دیزلی ها 100 برابر استاندارد
این خودروساز درباره تولید خودرو های دیزلی هم گفت ما آمادگی تولید این نوع خودرو داریم اما باید گازوئیل تولید شده در کشور بر اساس استاندارد ها دارای ۵۰ پی پی ام گوگرد باشد در حالیکه گازوئیل کنونی ۵ هزار پی پی ام گوگرد دارد. این در حالی است که چندی پیش علیرغم آنکه رئیس سازمان استاندارد از فاصله استاندارد بنزین کشور با استاندارد یورو ۴ خبر داده بود، رسانه های دولتی در اقدامی متناقض از قول برزگری ، رئیس این سازمان مدعی شدند اخبار منتشر شده کذب است و بنزین داخل هم از استاندارد های لازم برخوردار است.
این موضوع در شرایطی است که کشورهای توسعه یافته، وضعیتی متفاوت از ما داشته و در کنار سوخت گران، خودروهایی ارزان یا به عبارت بهتر، با قیمت مناسب تحویل مشتریان می‌دهند. هرچند شرایط فنی و اقتصادی خودروسازان معتبر دنیا با شرکت‌های خودروساز داخلی یکسان نبوده و مسائل حاشیه ای آنها نیز بسیار کمتر است، ولی به هر حال اوضاع در کشورهای صاحب صنعت خودرو به شکلی است که غالب مردم دارای خودرو شخصی هستند.
آنها البته به دلیل گران بودن سوخت و البته گسترده بودن سیستم حمل‌ونقل عمومی، معمولا در موارد ضروری و تعطیلات آخر هفته از خودرو خود استفاده می‌کنند. در کشور ما اما اوضاع به شکلی دیگر است. هزینه تولید بالاست و خودروها در مقایسه با خارج از کشور، گران به دست مشتری می‌رسند و در حال حاضر نیز که سوخت گران شده، مشتریان باید برای استفاده از این خودروهای گران، هزینه زیادی نیز بابت تامین سوخت صرف کنند.
30 درصد یا 70 درصد؛ مساله این است!
مبحث مهم دیگر را شاید باید توسعه سیستم های حمل و نقلی دانست، در حالی که مصوب شده بود تا پایان سال گذشته 70 درصد از سفرهای درون شهری پایتخت توسط ناوگان حمل و نقل عمومی انجام شودف بنا بر اعتراف مسئولین شهری، این رقم تقریبا عکس این موضوع است.
توسعه نامتوازن مترو، اتوبوس های تندرو، تاکسی ها و ... با رشد سفرهای درون شهری هم آنگونه عیان است که دیگر حاجت به بیان نیست. به عنوان نمونه کافی است یک باران کوچک در تهران ببارد تا همه خیابان ها قفل شود و رشته کار از دست ماموران راهور خارج شود.