روزنامه محترم رسالت در شماره پنج‌شنبه 13 آذر ماه سال 1399 سرمقاله‌ای به قلم مدیر مسئول آن تحت عنوان مرثیه‌ای بر مؤتلفه نوشت.
در آغاز این نوشته از خدمات و مبارزات مؤتلفه اسلامی و بزرگان و شهدای آن تجلیل شده است که از آن تشکر می‌کنیم. سپس نوشت: «مؤتلفه بعد از انقلاب، خصوصاً پس از دفاع مقدس نتوانست در عرصه سیاسی و اجتماعی خود را مطرح کند و به نوعی رکورددار شکست‌های انتخاباتی قلمداد می‌شود.»
جهت استحضار نویسنده محترم اینکه این اشتباه و بی‌اطلاعی خود را تصحیح کنند. مؤتلفه اسلامی با نظر مبارک امام خمینی(ره) در همان آغاز اعلام حزب جمهوری اسلامی که فرمودند «شما در حزب جمهوری اسلامی بروید، ولی شاکله مؤتلفه را حفظ نمایید» با حزب جمهوری اسلامی همراه شد و خدمات ارزشمندی کرد و همه توان و نیروهایی را ـ که نویسنده از آنها به‌حق یاد کرده است ـ در اختیار شهید بهشتی و شهید باهنر و سپس مقام معظم رهبری قرار داد و این بهترین انجام وظیفه بود. پس از تعطیلی حزب جمهوری اسلامی از امام(ره) کسب نظر شد. امام(ره) به صراحت فرمودند که با فعال شدن مؤتلفه اسلامی به صورت یک تشکل فراگیر موافقند و مؤتلفه اسلامی دوره جدیدی را آغاز کرد. نویسنده محترم هم باید بدانند که تنها حزبی در ایران که با دستور و نظر پربرکت امام خمینی(ره) شروع به کار کرده و با نظر مبارک ایشان استمرار یافته و موافقت ولی امر مسلمین امام خامنه‌ای پس از ولایت امر دارد مؤتلفه اسلامی است. مؤتلفه اسلامی در طول سال‌های گذشته تنها و جدا در انتخابات‌ها شرکت نداشته و همواره در جمع جبهه‌ها یا تشکل‌های ارزشگرا و اصولگرا فعالیت انتخاباتی کرده و موفقیت یا عدم موفقیت در هر انتخاباتی مربوط به همه است، نه اینکه شکست‌ها مرتبط به مؤتلفه اسلامی باشد. در انتخابات مجلس یازدهم نیز در شورای ائتلاف شرکت کرد و دو نفری که در آن شورا از مؤتلفه اسلامی در فهرست گذاشته شده بودند جناب آقای مهندس میرسلیم نفر دوم در تهران و سرکار خانم رهبر هم از اولین بانوان در تهران رأی آورده‌اند. آیا این شکست و رکوردشکنی در شکست است؟
نویسنده از مؤتلفه اسلامی به عنوان حزبی بدون بدنه یاد کرده است. اگر نویسنده محترم کمی دقت می‌کرد و عصبانیت موجب این مقاله آسیب‌آور برای روزنامه محترم رسالت نمی‌‌شد، متوجه می‌شد مؤتلفه اسلامی در 31 استان کشور دفتر استانی و تشکیلات گسترده سراسری دارد و بزرگ‌ترین حزب موجود در کشور است.
در این نوشته عبارت زشتی هم هست که: «این حزب که پسوند اسلامی هم به خود داده است» که انتظار هست نویسنده محترم حتماً آن را تصحیح کند و از روح بلند امام(ره)، شهدا، خوبان و مؤسسین حزب و آخرین شهید حزب حجت‌الاسلام و المسلمین خرسند عذرخواهی کند و حلالیت بطلبد.
ممکن است یک حزب اسلامی یا مسئولان و اعضایی از این حزب مرتکب اشتباه شوند، اما این امر موجب سلب اسلامیت از یک حزب نمی‌شود و نویسنده هم در جایگاهی نیست که سلب عنوان اسلامی از حزب مؤتلفه اسلامی بنماید. خود به هر نحوی که صلاح می‌داند عمل کند.
در باره تهمت و افترا اگر از هر یک از اعضای حزب که همه با هم برادر و خواهر ایمانی هستند موردی باشد به حزب بنویسند پیگیری می‌شود. کلی گفتن خود هم یک تهمت و افتراست، آن هم به همه اعضای ارشد یک حزب و ارگان مطبوعاتی آن.
حالا روزنامه رسالت که اکنون در اختیار دوستان آقای قالیباف قرار گرفته است، چگونه این خطای سردبیر خود را جبران می‌کند؟
هفته نامه شما
