در شرایطی که آمریکا با همکاری سایر کشورها ایران را از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل کنار گذاشته بود ، دولت سیزدهم اقدام به برگزاری اولین کنگره بینالمللی بانوان تاثیرگذار در تهران کرد،
این کنگره با حضور 70 نفر از مقامات زن و نمایندگانی از بیش از 90 کشور جهان برگزار شد که مهمترین آنها همسران روسایجمهور بورکینافاسو، قرقیزستان، صربستان و نخستوزیر ارمنستان بودهاند. همسر رئیسجمهور اسبق گینه، همسر رئیسجمهور اسبق نیجر، فرستاده ویژه بانوی اول جمهوری فدرال نیجریه، همسر رئیس حزب حاکم سریلانکا، فرستاده ویژه رئیسجمهور سوریه، رئیس شورای مرکزی اتحادیه زنان ترکمنستان و دانشمندانی از کشورهای سوئد، اتریش،بوسنیوهرزگوین، صربستان، قزاقستان، استرالیا و کانادا از دیگر میهمانان این مراسم بودند.
این کنگره با هدف شنیدن صدای زنان ایرانی از دریچهای بهجز رسانههای غرب بوده که می تواند تاثیر بسزایی در جهت شکست سیاهنمایی رسانههای معاند علیه وضعیت زنان در کشورمان داشته باشد.
اما جریان اصلاح طلب در اقدامی مشترک سیاه نمایی و توهین به این اجلاس را در دستور کار خود قرار دادند.
سیاه نمایی و حتی اهانتهای رسانه های اصلاح طلب درباره این کنگره بین المللی در حالی است که زن فعال اجتماعی اگر اروپایی و امریکایی باشد، اصلاح طلبان برای سلفی گرفتن با او سر از پا نمی شناسند، اما همین که این زن مربوط به کشورهای دیگر باشد شروع به تمسخر آنان صرفا به خاطر رنگ و نژاد و کشور محل زندگیشان می کنند و یا برای گرفتن عکس سلفی با این زنان، در سالن اجلاس سران صف میبستند؛ اتفاقی که در جریان حضور فدریکا موگرینی، مسئول ایتالیاییتبار سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مجلس دهم افتاد.
البته موضوع دیگری که وجود دارد این است که اصلاح طلبان در چند ماه گذشته هم راستا با رسانه های غربی به سیاه نمایی در مورد وضعیت زنان در ایران پرداختند و حالا با برگزاری این اجلاس نگران شده اند که مبادا آنچه از وضعیت ایران با کمک رسانههای فارسی زبان غربی سیاهنمایی کردهاند ، با چنین تجمعاتی تضعیف شود.