ن دوست دارم ببینم مردى را که براى پیدا کردن روزیش مایل است (یا طبق ترجمه دیگر داراى حرفه و شغلى است) و براى یافتن روزى سحرخیز باشد، زیرا رسول خدا(ص) در حقّشان دعا کرده و از خداوند درخواست کرده که امّت او را که صبح زود بدنبال کسب روزى برمىخیزند برکت دهد.
حامد نجفی- چند روز پیش از منزل به سمت محل کار حرکت کرده بودم. صبح زود نبود. حوالی هفت، هفت و نیم صبح بود. البته برای مردم امروزی و خصوصاً جوان ترها این ساعت خیلی زود است ولی قدیمی‌ها صبح زودشان پنج، پنج و نیم بود!
میانه های کوچه رسیدم. آقایی از نانوایی بر می گشت. پرسید: آقا، آن خواروبار فروشی پایین‌تر باز بود؟ آخه این ور همه بسته اند. گفتم: نه، در مسیر من که همه بسته بودند. گفت: همه تنبل شده اند، صد رحمت به قدیم که همه صبح زود کرکره هایشان را بالا می‌کشیدند.
همان شب میهمان بودیم. آخر شب هنگام برگشت در حالی که عقربه های ساعت از ۱۲ نیمه شب هم گذشته بود یادمان افتاد برای منزل خرید داریم. در مسیر دروغ نگفته باشم نصف بقالی‌ها باز بودند.
با خود فکر کردم ما ریشه مشکلاتمان را در جاهای دیگری دنبال می‌کنیم حال آنکه ایراد کار از جای دیگری است. ما راه را گم کرده ایم. سبک زندگی‌هایمان برگرفته از زندگی‌های غربی است. نگاهمان به زندگی غربی است ولی ادعای اسلامی بودن داریم! از اسلام و مسلمانی تنها ظاهر و پوسته ای را نگاه داشته ایم و باقی را...
این تنها یک نمونه از رفتارهای کاملاً غلط ما در زندگی است. شما حساب کنید چقدر از این دست امور در زندگی روزمره ما هست و به آن بی توجهیم و نتیجه اش هم همین است که می‌بینیم! زندگی‌هایمان اسلامی نیست، مالمان برکت ندارد، حرفمان اثر ندارد، نمازمان بالا نمی‌رود، دعایمان مستجاب نمی‌شود و خیلی امور مشابه دیگر. حال این رفتارها را مقایسه کنید با آموزه‌های اهل بیت علیهم السلام. امیر المؤمنین(ع) در غررالحکم می‌فرماید: بَاکِرُوا فَالْبَرَکَهُ فِی الْمُبَاکَرَه؛ مرحوم آیت الله آقا جمال الدین خوانسارى در شرح مختصر آن می‌نویسند: «مباکرت کنید یعنى بامداد متوجه کارها گردید، زیرا که برکت در مباکره است. یعنى حق تعالى سعى در بامداد را برکتى دهد که سعی‌هاى در اوقات دیگر را ندهد.»
معلّى بن خنیس گوید: امام صادق(ع) مرا دید که دیر به بازار آمدهام. فرمود: «اغْدُ إِلَى عِزِّک»؛ اوّل صبح در پى عزّت خود (کار و کسب) برو. (من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۱۹۲)
همچنین امام صادق(ع) فرمود: «من دوست دارم ببینم مردى را که براى پیدا کردن روزیش مایل است (یا طبق ترجمه دیگر داراى حرفه و شغلى است) و براى یافتن روزى سحرخیز باشد، زیرا رسول خدا(ص) در حقّشان دعا کرده و از خداوند درخواست کرده که امّت او را که صبح زود بدنبال کسب روزى برمىخیزند برکت دهد.» (همان، ص۱۵۷)
میانه های کوچه رسیدم. آقایی از نانوایی بر می گشت. پرسید: آقا، آن خواروبار فروشی پایین‌تر باز بود؟ آخه این ور همه بسته اند. گفتم: نه، در مسیر من که همه بسته بودند. گفت: همه تنبل شده اند، صد رحمت به قدیم که همه صبح زود کرکره هایشان را بالا می‌کشیدند.
همان شب میهمان بودیم. آخر شب هنگام برگشت در حالی که عقربه های ساعت از ۱۲ نیمه شب هم گذشته بود یادمان افتاد برای منزل خرید داریم. در مسیر دروغ نگفته باشم نصف بقالی‌ها باز بودند.
با خود فکر کردم ما ریشه مشکلاتمان را در جاهای دیگری دنبال می‌کنیم حال آنکه ایراد کار از جای دیگری است. ما راه را گم کرده ایم. سبک زندگی‌هایمان برگرفته از زندگی‌های غربی است. نگاهمان به زندگی غربی است ولی ادعای اسلامی بودن داریم! از اسلام و مسلمانی تنها ظاهر و پوسته ای را نگاه داشته ایم و باقی را...
این تنها یک نمونه از رفتارهای کاملاً غلط ما در زندگی است. شما حساب کنید چقدر از این دست امور در زندگی روزمره ما هست و به آن بی توجهیم و نتیجه اش هم همین است که می‌بینیم! زندگی‌هایمان اسلامی نیست، مالمان برکت ندارد، حرفمان اثر ندارد، نمازمان بالا نمی‌رود، دعایمان مستجاب نمی‌شود و خیلی امور مشابه دیگر. حال این رفتارها را مقایسه کنید با آموزه‌های اهل بیت علیهم السلام. امیر المؤمنین(ع) در غررالحکم می‌فرماید: بَاکِرُوا فَالْبَرَکَهُ فِی الْمُبَاکَرَه؛ مرحوم آیت الله آقا جمال الدین خوانسارى در شرح مختصر آن می‌نویسند: «مباکرت کنید یعنى بامداد متوجه کارها گردید، زیرا که برکت در مباکره است. یعنى حق تعالى سعى در بامداد را برکتى دهد که سعی‌هاى در اوقات دیگر را ندهد.»
معلّى بن خنیس گوید: امام صادق(ع) مرا دید که دیر به بازار آمدهام. فرمود: «اغْدُ إِلَى عِزِّک»؛ اوّل صبح در پى عزّت خود (کار و کسب) برو. (من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۱۹۲)
همچنین امام صادق(ع) فرمود: «من دوست دارم ببینم مردى را که براى پیدا کردن روزیش مایل است (یا طبق ترجمه دیگر داراى حرفه و شغلى است) و براى یافتن روزى سحرخیز باشد، زیرا رسول خدا(ص) در حقّشان دعا کرده و از خداوند درخواست کرده که امّت او را که صبح زود بدنبال کسب روزى برمىخیزند برکت دهد.» (همان، ص۱۵۷)