از این رو خبرنگار فرهنگی صراط به سراغ لاله افتخاری عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی مجلس شورای اسلامی رفت تا نظر وی را پیرامون سیاست های فرهنگی دولت آینده بپرسد که این چهره فعال قرآنی هم از گفتگوی ما استقبال کرد.
در زیر مشروح این مصاحبه را ملاحظه می کنید:
بصورت صریح به ما بگوئید با شناختی که از حجت الاسلام روحانی دارید و با توجه به جریانات حامی ایشان، رویکرد فرهنگی دولت یازدهم باید چگونه باشد؟
لازم است من تاکید کنم به اذعان خود آقای روحانی ایشان متعلق به حزب یا جناح خاصی نیستند فلذا ما با شناختی که از سابقه ایشان در جامعه روحانیت مبارز داریم توقع می رود ایشان که خود در کسوت روحانیون هم هستند توجه ویژه ای را به حوزه فرهنگ داشته باشند و چهار وزیر مرتیط با این حوزه (ارشاد، آموز و پرورش، علوم و تحقیقات، بهداشت و درمان) را معطوف بر مسائلی قرانی ببینند که در برنامه پنجم بخوبی دیده شده است .
دولت باید در بحث عفاف و حجاب منویات مقام معظم رهبری را مدنظر داشته باشد و از معرفی یک بانوی اسلامی در سطح دنیا شرمنده نباشد چرا که طبق فرمایش معظم له ما در بحث توجه به حقوق زن در جامعه بین الملل طلبکار هستیم.
می توانید بصورت روشن مشخص کنید چه کاری بهتر بود برای جامعه زنان صورت می گرفت که مغفول مانده و در دولت آتی باید بدان توجه شود؟
می توان یک مرکزی بعنوان قرارگاه مسائل زنان و خانواده تشکیل شود که سه قوه و همه نهادهای مسئول در آن دخیل باشند و مسائل این حوزه را به صورت تخصصی پایش و نظارت کنند.
اگر بخواهید ویژگیها و شرایطی را برای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی کابینه آقای روحانی ذکر کنید به چه نکاتی اشاره می کنید؟
فردی باشد که علاوه بر مدیر و مدبر بودن آشنای به فرهنگ دینی باشد چرا که اگر تنها مدیریت ملاک قرار بگید و فرد تعلق دینی نداشته باشد شاهد آسیب هایی در این حوزه خواهیم بود که در سالها و دهه های قبل بارها موجبات رنجش ملت ما را فراهم کرده است.
از صحبت های شما می توان اینگونه نتیجه گرفت که با توجه به شعار فراجناحی بودن آقای روحانی، لازم است ایشان وزارت ارشاد را به اصولگرایان بسپارد؟
مهم نیست وزیر ارشاد اصولگرا یا اصلاح طلب باشد، مهم این است که دغدغه دین داشته باشد و در کنار مدیریت قوی با فرهنگی اسلامی بیگانه نباشد.
تساهل و تسامح را در حوزه فرهنگ تا کجا برای وزیر ارشاد جایز می دانید؟
اینکه یکی مدیر فرهنگی نگاه باز داشته باشد بدین معنی نیست که خطوط قرمز را زیرپا بگذارد بلکه مفهومش این است که باید به هنرمند با نگاهی هنری نگریسته شود و با مدنظر قرار دادن اعتقادات دینی بستری فراهم شود تا هنرمندان معتقد و متعهد فرصت رشد پیدا کنند.
اگر دایره خطوط قرمز توسیع شود و به نوعی فرهنگ کشور به سمت لیبرال شدن گرایش پیدا کند چه آسیب هایی برای مادارد؟
من نمی خواهم به دولت خاصی اشاره کنم و همانطور که رهبر انقلاب فرمودند دولتها نقاط قوت و ضعف را در کنار هم دارند، اما ما بطور مثال در دولت اصلاحات شاهد بی توجهی به فرهنگ قرآنی و اسلامی بودیم و براحتی آقایان فرهنگ دین را زیر سوال می بردند و در بحث زنان خودباختگی در برابر غرب را شاهد بودیم و این انفعال فرهنگی در سطح بین الملل برای ما هزینه داشت و ملت های مسلمان انتظار چنین وضعیتی را از دولت اسلامی ایران نداشتند ولی باید اشاره کنم در دولت و مجلس اصولگرا توجه بیشتری به فرهنگ دینی شد اگر چه تا مدینه فاضله راه بسیار است.
به نقاط ضعف فرهنگی در دولت اصلاحات اشاره داشتید، نکته ای از دولت اصولگرا برای گفتن نیست؟
همانطور که می دانید ما در قبال ضعف های فرهنگی دولت اصولگرا هم ساکت نبودیم، مثلا در بحث فیلم لاله اولین کسی که در مجلس از وزیرمربوطه سوال کرد بنده بودم، بالاخره فیلم لاله هم اسم بنده است(با مزاح) و من در مورد آن حق داشتم ولی در مجموع ما در دولت آینده باید به سمت اصلاح ساختارها باشیم تا شاهد خروجی های اینگونه نباشیم.
از این مسائل که بگذریم شخص یا اشخاصی را برای تصدی وزارت ارشاد به دولت آقای روحانی پیشنهاد نمی دهید؟
ما بنا نداریم برای دولت تعیین تکلیف بکنیم ولی اگر مجالی باشد در جلسات خصوصی مشورت هایی می دهیم چرا که فردا ما در مجلس باید پاسخگوی ملت باشیم و اگر نیاز باشد از وزیر دولت اینده سوال می کنیم یا اگر پاسخگو نباشد کار به استیضاح هم خواهد رسید.