عبدالرضا مصری در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی ایسنا گفت: تا وقتی که کسی در صحن علنی قرار نگیرد متوجه این نیست که آیا نماینده متوجه اتفاقاتی که در صحن می‌گذرد است یا نه و این تجربه به هیچ عنوان قابل انتقال نیست. اگر کسی به تصویر نگاه کند فکر می‌کند که نماینده حواسش به صحن نیست. ولی در همان لحظه اگر از هر نماینده‌ای حتی کسی که فکر می‌کنید اصلاً حواسش نیست سوال کنید، جزء به جزء بحثی را که دارد اتفاق می‌افتد برای شما توضیح می‌دهد؛ یعنی نماینده یاد گرفته که حواسش به دستور باشد ولو اینکه به نظر می‌آید کار دیگری هم دارد انجام می‌دهد البته چند اشکال در جلسات علنی وجود دارد که اگر آن را اصلاح نکنیم حداقل این تصور می‌رود که دقت نیست.
عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی ادامه داد: اشکال اول وجود موبایل است، یعنی نماینده وقتی برای امر مهمی به نام قانون‌گذاری وارد صحن علنی مجلس می‌شود اینکه هر لحظه هر کس تلفن زد مشغول گفت‌وگو با او شود و حواسش هم به صحن باشد که چه دارد می‌گذرد طبیعتاً به نظر می‌آید در این دو کار با هم موفق نیست چون هر دو شنیداری است؛ یعنی هم حرف‌هایی که در صحن گفته می‌شود و هم تلفن را باید بشنود، به نظر من اگر مجلس بخواهد تمام توجه به قانون‌گذاری باشد که شرعاً، قانوناً، عرفاً و اخلاقاً موظفیم آن ساعتی را که در صحن هستیم به وظیفه قانون‌گذاری‌مان به خوبی عمل کنیم.
این نماینده مجلس اضافه کرد: نکته دوم این است که هرگونه وسیله نوشتاری ممنوع شود؛ آنچه که به اطلاعات نیاز داریم روی مانیتورها موجود است و نماینده مشغول کار دیگری نشود. سومین اشکالی که در مجلس ما وجود دارد گستردگی صحن مجلس به نسبت جمعیت است. همین جمعیت وقتی در ساختمان مشروطه می‌نشینیم نمایندگان خیلی منظم‌تر از این مجلس می‌شوند چون خود کنار هم بودن صندلی‌ها نظم می‌دهد و محدودیت ایجاد می‌کند.
مصری خاطرنشان کرد: مشکل چهارم این است که صندلی‌ها علیرغم زیبایی به هیچ وجه استاندارد نشستن را ندارند. باید کسی روی آنها بنشیند تا متوجه شود آنها چقدر برای نشستن نامناسب هستند. اگر نماینده بخواهد مطلبی هم روی میز یادداشت کند باید خودش را به لبه صندلی بکشاند چون این صندلی‌ها ثابت هستند، متحرک نیستند. خودِ این صندلی‌ها، استاندارد چهار ساعت نشستن را ندارد.
این عضو هیات‌رئیسه مجلس همچنین گفت: در مجلس قدیم و در همین مجلس در دوره‌های قبل، هر دو ساعت صحن علنی 15 دقیقه تنفس داشت. این 15 دقیقه به نماینده فرصت می‌دهد که بیرون بیاید و استراحتی بکند؛ الان چهار ساعت یکسره شده، نکته دیگر این است که الزاماً همه مباحث مورد علاقه همه نیست. مثلاً وقتی موضوعی درباره انرژی هسته‌ای مطرح می‌شود، ممکن است یک نفر که متخصص امور اقتصادی است علاقه چندانی به ورود به این بحث نداشته باشد. الزامی هم نیست که 290 نفر نماینده متخصص انرژی هسته‌ای باشند. طبیعتاً این مسأله بین فرد و مباحثی که دارد مطرح می‌شود فاصله ایجاد می‌کند.
مصری تاکید کرد: من فکر می‌کنم در این چند عامل باید اصلاحاتی صورت بگیرد تا بتوانیم حواس نمایندگان را به صورت کاملاً جمع داشته باشیم. بعضی از این عوامل ساده است؛ مثلاً تصمیم بگیریم دیگر در صحن موبایل نداشته باشیم. اگر این مسأله اعلام عمومی شود که همه مخاطبین و موکلان نمایندگان بدانند نماینده‌ای که در صحن علنی مجلس وارد می‌شود موبایل در اختیارش نیست، انتظار جوابگو بودن هم ندارند. در همین مجلس چند کیوسک تلفن بود که نمایندگان بعد از اینکه صحن تمام می‌شد از آنها استفاده می‌کردند. زمانی موبایل نبود؛ ما می‌گوییم خوش به حال نمایندگانی که در آن زمان نماینده بودند. اگر موبایل را حذف کنیم فکر می‌کنم 60،70 درصد مشکلات حل می‌شود.