شعاری که خاتمی از آن به عنوان یک شعار زیبا یاد می کند و آن را حرکت جامعه به سوی آینده ای بهتر قلمداد می کند، در واقع شعار تجزیه طلب های ایران است و اینگونه است که خاتمی نقاب از چهره انداخته و پیوستگی خود را با جریان آشوب در کشور اعلام می‌کند.
وی در واقع ترویج فرهنگ برهنگی , حمله وحشیانه آشوبگران به خانم های محجبه و کشیدن چادر و روسری از سر آنها را اقدامی « زیبا » و بریدن گلوی مامور نیروی انتظامی، آتش زدن آمبولانس های حامل بیمار , حمله مسلحانه به مردم کوچه و بازار , شکنجه و به شهادت رساندن بسیجیان , ترور های خیابانی , سوزاندن قرآن , حمله به مساجد و انواع جنایات دیگر را « حرکت به سوی آینده ای بهتر » معرفی می کند.
خاتمی از یک سو به رهبر انقلاب نامه می نویسد و از سویی به حمایت از اغتشاشگران می پردازد. او می خواهد براندازان و نظام را با هم داشته باشد تا از هردوی آنها نردبانی برای به قدرت رسیدن اصلاح طلبان بسازد، اما همانطور که در طول تاریخ می بینیم افرادی که به خاطر محافظه کاری و ترس از روز مبادا زیر علم هر دو دسته سینه زده اند هیچ گاه پیروز نشده و عملا هر دو دسته را از دست داده اند.
در همین رابطه امید کاجیان، روزنامه‌نگار اصلاح طلب در مطلبی نوشته بود: " خاتمی هیچگاه صراحت و گاهی صداقت نداشت. می خواهد هم با مردم باشد و هم نه. هم قدرت را دوست دارد و هم نمایش ایستادگی در برابر آن را... همین محافظه کاری و دوگانگی دست آخر باعث می شود او نه جریان قدرت را در کنار خود داشته باشد و نه مردم را...خاتمی در اوج محبوبیت هم در واقعیت محبوب نبود."
