طیف تندروی اصلاح طلب با مهندسی ترس در افکار عمومی و اعتبارزدایی از سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، همه ی تلاش خود را به کار گرفته است تا ضرورت کوتاه آمدن نظام در برابر غرب را به افکار عمومی القا کنند. در همین رابطه روزنامه اعتماد طی مطلبی خواهان مذاکره و کوتاه آمدن ایران از حقوق اصلی خود در قبال تشدید تحریم ها از سوی آمریکا شده است این روزنامه می نویسد: "این روندی که آنها تحریم کنند و ما در واکنش و اقدام متقابل دست به تحریم مقام‌های غربی بزنیم، در این شرایطی که ما چند سال است تحت تحریم‌های گسترده قرار داریم، ممکن است کار را به جایی برساند که تحریم‌های سیاسی به تحریم‌های اقتصادی گسترده‌تر هم منجر شود. ضروری است که به جای چرخه اقدام و اقدام متقابل، باب گفت‌وگوی مستقیم بین ایران و اروپا باز شود، دیپلماسی ما فعال‌تر شود. اینکه ما پیام بدهیم، آنها پیام بدهند، آنها تحریم کنند و ما تحریم کنیم، در نهایت می‌تواند بر ادامه مذاکرات احیای برجام هم تاثیر منفی بگذارد.. تصور عمومی این است که بعد از انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره آمریکا قرار است مذاکرات احیای برجام از سر گرفته شود. آمریکایی‌ها هم تمایل‌شان را در رابطه با ادامه مذاکرات احیای برجام نشان داده‌اند. اما تحریم‌های متقابل می‌تواند باعث زمینه‌ساز تخاصم و روابط منفی شود که مذاکرات هسته‌ای را هم که همه طرف‌ها از آن استقبال کرده‌اند به خطر بیندازد."
نگاهی گذرا به رویکرد آمریکا و اروپا و همچنین مواضع رسانه ها و سران اصلاح طلب ، به وضوح حکایت از آن دارد که آمریکا و متحدانش با هماهنگی جریان غربگرا در داخل کشور تلاش مشترکی را برای وادار کردن ایران به پذیرش پیشنهاد غرب و تن دادن به توافقی خسارت‌بار، سازماندهی کرده و دنبال می‌کنند.
در هفته ی گذشته بود که مقامات آمریکا به بهانه‌های حقوق بشری و حمایت از اغتشاشگران و همچنین به بهانه ادعاهای جعلی پهپادی علیه ایران صراحتا اعلام کردند مذاکرات احیای برجام در دستورکار آنها نیست و واشنگتن به توافق فکر نمی‌کند، هدف آمریکا از این مواضع اعمال فشار سیاسی و روانی بر مسئولان بود تا از این طریق بتواند در مذاکرات امتیاز بگیرد. هم راستا با این مواضع آمریکا اصلاح طلبان نیز علاوه بر حمایت از اغتشاشگران، با بحرانی جلوه دادن شرایط اقتصادی ضمن تخطئه تیم مذاکره دولت سیزدهم بر ضرورت مذاکرات به هر قیمت تاکید کردند و راه حل تمامی مشکلات را امضای برجام دانستند.
اصرار اصلاح طلبان برای مذاکره به هر قیمت در حالی صورت می گیرد که آنان عهد‌شکنی آمریکا را در 8 سال مذاکره دولت تدبیر و امید دیده‌اند و می دانند که آمریکا از ارائه تضمین برای عمل به تعهداتش خودداری می کند و از باقی ماندن تحریم‌های اصلی نیز خبر دارند ولی در همان حال دولت و تیم هسته‌ای را به باد انتقاد می گیرند و اینگونه القا می کنند که راه حل همه ی مشکلات امضای برجام است . این حرکت اصلاح طلبان، غیر از همسویی با دشمن چه مفهوم دیگری می‌تواند داشته باشد؟!
اصرار جریان اصلاح طلب به مذاکره با آمریکا در حالی است که این جریان در 8 سال دولت تدبیر و امید به مذاکره با آمریکا مشغول بود و بنا بر وعده های اصلاح طلبان در مذاکرات برجام قرار بود تمام تحریم‌ها لغو شود؛ چرخ سانتریفیوژها بچرخد و رونق اقتصادی به حدی برسد که هیچ فردی به یارانه نیاز نداشته باشد، قرار بود مشکلات مسکن و اشتغال و ازدواج حل شود و... اما حاصل این توافق افزایش تحریم ها از 800 تحریم به 1700 تحریم و تعطیل شدن صنعت هسته ای و بسیاری از کارخانه ها و افزایش چندصد برابری قیمت مسکن و... بود؛ توافقی که به اعتراف خود مقامات دولت قبل (ظریف، عراقچی، سیف و...)، نتیجه‌ای جز «تقریباً هیچ»، «سندی توخالی» و «نزدیک به صفر» در‌بر نداشت
این جریان در حالی مردم را از افزایش تحریم ها می ترساند که آمریکا در زمینه تحریم علیه کشورمان هر آنچه را که می توانسته انجام داده و چیز جدیدی برای تحریم ندارد. ضمن آنکه جمهوری اسلامی ایران هم راه مقابله با تحریم ها را فرا گرفته است. اما با این حال طیف تندروی اصلاح‌طلب همچنان در تلاشند وضعیت کنونی ایران را بحرانی جلوه دهند و اینگونه القا کنند که تنها راه نجات کشور توافق با آمریکا است. رویکردی که هدف اصلی جریان غرب از فشار بر ایران است.