ویژه

هدف از استخدام گروه‌های تکفیری چپاول منابع سرشار عراق است

پایان این سناریوهای دردناک و شکست دشمنان جز با وحدت همگانی و توسعه سیاسی پایدار با مشارکت همه جریانات سیاسی و مردمی عراق محقق نخواهد شد
گفتگو: فؤاد عبادی- نام آیت الله شیخ محمد یعقوبی در رسانههای ایران کمتر شناخته شده است. وی از شاگردان شهید سید محمد صدر است که اینک از مراجع نجف محسوب میشود و رسائل و مقالات زیادی در باب تشکیل حکومت اسلامی دارد و صاحب نظران معتقدند نظراتشان به نظرات امام خمینی و امام خامنهای نزدیک است. وی رهبر جریان «الفضیله الاسلامیه» در عراق است و به واسطه ایفای نقش در معادلات عراق دارای موافقان و مخالفانی است که شاید پررنگترین این اختلافات با مقتدی صدر باشد؛ چه آنکه «جریان جیش المهدی» را برداشتی ناروا از مکتب صدر میداند و معتقد است حوزه ناطقهای که سید محمد صدر از آن سخن میگفت، لزوماً با اسلحه و خونریزی پیش نمیرود. فارغ از جریانات سیاسی عراق با او درباره نا امنی این روزهای عراق بر اثر فعالیتهای تکفیریها گفتگو کردهایم.

وضع عراق و مردم عراق را در شرایط فعلی چگونه ارزیابی میکنید؟

مردم مظلوم عراق از بحرانی به بحرانی دیگر منتقل میشوند و تلاش جدی برای حل موفق مشکلات وجود ندارد بلکه با خلاصی از یک مشکل، مشکلات جدید ایجاد می شودکه فاحشتر از مشکلات سابق میباشد و ذهن مردم در مطالبات خویش همواره به مسائل جدیدتری مشغول میشود که از کاهش در خدمات و تعطیلی برنامههای توسعهای نشات میگیرد. این خود منجر به فرسایش نیروی انسانی و منابع اقتصادی در منازعات سیاسی و درگیریهای جناحی و هدر رفتن اموال عمومی و بد شدن شرایط امنیتی می شود.نتیجه این مسائل تسلط گروهی گمراه و وحشی بر بخشی از وطن عزیز ما در استانهای کرکوک و صلاح الدین شد و در پی آن اشغال مراکز دولتی و ایجاد رعب و وحشت در ساکنین آن مناطق به وجود آمدکه منجر به هجرت شبانه و دست جمعی ساکنان آن مناطق شد که حتی نمیدانستند به کجا پناه ببرند و این امر به ابتلا و فلاکت آنان افزوده است.

آیا دلیلی موجه برای این فروپاشی که در بخش شمالی ارتش عراق حاصل شد، وجود دارد؟

این فروپاشی در آن هنگام متولد نشد و نه به دلیل قدرت دشمنان یا برتری امکانات آنان نبوده است چرا که نیروهای مسلح ما به شجاعت و فداکاری و فدا شدن برای دین و وطن خود معروف هستند و منکر تحزب و گروه گرایی و شخصیت پرستی هستند و مواضع آنان در این زمینه مشهود است و در مواضع زیادی در محک قرار گرفتهاند و از خود شایستگی نشان دادند. همینان کسانی بودند که نیروهای متعفن انتحاری را هنگام منفجر کردن خود در آغوش میگرفتند و با منفجر شدن آنها جسدهای خود را متلاشی میکردند تا سپربلای دیگران بشوند و آنهارا با نثار جان خود از حملات ناجوانمردانه آن وحشیها در امان نگه دارند. بیشک نیروهای غیور ارتش ما در حوادث تقصیری ندارند و آنچه که اتفاق افتاده نتیجه آن اشتباهات پی در پی جریانات سیاسی و دور شدن اغلب آنها چه جریانات حاکم و چه جریانات رقیب از احساس مسئولیت در قبال امانتی که مردم عراق به آنها سپرده، است. از طرفی خلایی که فرماندههای نظامی در بعد تخصص و تعهد داشتهاند، مزید بر علت شده است چنانچه ممکن نیست این مشکلات بدون یافتن راه حلهای ریشهای و راهبردی که مورد اعتماد و اطمینان مردم عراق -با همه جریانات سیاسی- حاصل شود که امانت خود را به دست افرادی شایسته امین و با کفایت و کرامت و قادر به ادای مسئولیتهایی که به آنها سپردهاند میباشند.

آیا در شرایط کنونی میتوان به فکر راه حلهای راهبردی بود؟

اکنون ورود به این راه حلهای راهبردی میسر نیست و ما در حال مقابله با این حمله وحشیانه هستیم چراکه اوضاع فعلی احتیاج به یک موضع قاطع و حکیمانه دارد و میبایست با اتحاد و همپیوستگی همگانی بین علمای دینی و رهبران سیاسی و رؤسای عشایر و همه مردم کشور برای نابود کردن این موجودات خبیث و حمایت از مردم و شهرهایمان از تهاجم وحشیانه دشمنان تلاش کنیم. با این وحدت و همبستگی زمینه ورود به مرحله جدید که اخوت و مودت برای حل مشکلات است، فراهم میشود.

آیا در آینده ارتش به تنهایی قادر است امنیت را برای مردم و کشور فراهم کند؟

ما به ارتش و نیروهای مسلحمان اعتماد داریم و آنان را قادر بر ایجادگسترش امنیت در میهنمان میدانیم، اما عملکرد دشمنان و تدابیر آنان نشان میدهد که روز به روز مجهزتر و مصممتر بر به زانو در آوردن نظام نو پایه ما میشوند، لذا مقتضی است که نیروی مردمی هم ردیف نیروهای مسلح و پشتیبان آنها برای عملیات دفاعی تشکیل شود و میبایست با انتخاب فرماندهان متعهد و با کفایت که دارای تجهیزاتی پیشرفته و آموزشهای عالی باشند، جوانان معتقد و سلحشور را که تشنه دفاع از مردم و وطن و مقدسات خود میباشند را در آغوش گرفته و جایگزین ایجاد گروههای مسلح شبه نظامی متعدد کنیم چرا که شبه نظامیهایی که میخواهند از کشور و مقدسات خود خارج از چار چوب نظام سازمان دهی شوند و فرماندهان ناشناخته دارند، خطر بزرگی برای کشور ایجاد خواهند کرد. بنابر این ارتش مردمی میتواند از مراکز حیاتی کشور دفاع نموده ودر عملیات نظامی در مناطق درگیری از نیروهای مسلح حمایت کند و این ارتش به دلیل مردمی بودن، مورد حمایت همه اقشار مردم خواهد بود و چنان چه اهداف تشکیل ارتش محقق شد قابل انحلال میباشد.

اشاره داشتهاید به اینکه راه حلهای راهبردی را فعلا نمیتوانیم دنبال کنیم، آیا تشکیل دولت جدید هم میبایست تا رفع این فتنه به تعویق بیفتد؟

خیر. باید از این فرصت استفاده کنیم و تحولی در مسائل سیاسی ایجاد کنیم تا بحران فاحش جناح بندیهای سیاسی و اختلافات موجود که ما را به این وضع نامناسب رساند،ه با انسجام مردم حافظ حقوق و مشارکت واقعی بر سر نوشت خود با پیروی از قاعده عدالت و انصاف همه شهروندان با کلمه شهروندی به تمام معنای آن نائل شوند. بدون در نظر گرفتن هیچگونه ملاحظهای در این تحول سیاسی اقدام به تشکیل دولت فراگیر در خصوص اهداف یاد شده باید در اولویت قرار گیرد.

عراقی ها با چه تدبیری می توانند به اهدافی که به آن اشاره کردید برسند؟

تحقق این امر با گفتگوی شفاف همه جناحهای سیاسی متعلق به قشرهای مختلف مردم عراق براساس طرح جدیدی که مورد تأیید آنها قرار گرفته صورت می گیرد و میبایست همه نسبت به منعطف بودن در مسائل اختلاقی که نجات کشور عراق و مردم آن از این گرفتاریها را میطلبد کوشش کنند، هر چند که این انعطاف به مصالح فردی و گروهی بینجامد، باید مورد پذیرش همگان باشد و تحقق عدالت اجتماعی و انصاف در گفتگوی رهبران سیاسی منوط به حل اختلافات خود از طریق مرجعیت باشد.پارلمان قادر بر تصدیگری بر این گفتگوی شفاف بین جریانات سیاسی با حکمت و برخورد پدرانه و احساس مسئولیت و اطمینان همه مردم به آن است و همچنین با همکاری سازمان ملل و ورود بیطرفانه آن بر اساس تجربهای که در حل اختلافات بین المللی دارد، همگان مبادرت به یافتن راه حلهای صحیح به منظور جلوگیری از آثار مخرب این شرایط و خون ریزیهای بیمورد اقدام نمایند.

شما به عنوان یک عالم دینی چه توصیه ای برای رهبران سیاسی عراق اعم از کرد و عرب و شیعی و سنی دارید؟

جنگ و خون ریزی به نفع هیچ کدام از فرزندان این کشور نیست بلکه هدف دشمنان عراق است که با تجزیه و تضعیف این کشور و با به کارگیری گروههای تکفیری -که مخالف انسانیت و حیات طیبه میباشند- بر منابع سرشار عراق مسلط شوند. بنابراین پایان این سناریوهای دردناک و شکست طرحهای دشمنان جز با وحدت همگانی و توسعه سیاسی پایدار با مشارکت همه جریانات سیاسی و مردمی عراق محقق نخواهد شد. مسئولین باید تلاش کنند تا آزادی مشروع و زندگی مسالمت آمیز و حفظ حقوق انسانی و ملی برای همه شهروندان را تأمین نمایند و همه را در جهت تحقق این اهداف مقدس به جدیت و اخلاص و عشق به کشور و مردم دعوت نموده و تلاش صاقانه داشته باشند.

با توجه به حمایت حضرتعالی از فتوای مرجع عالیقدر حضرت آیت الله سیستانی در خصوص شرایط اخیر در عراق، به نظر شما راه حل نهایی بحران عراق چیست؟

ما اکنون درگیر جنگ دفاعی هستیم و باید همه توان ما متوجه حفظ وحدت عراق و احقاق حقوق همه اقشار و قومیتها و طوایف مردم عراق باشد. اما حل ریشهای این بحران که دشمنان آرزوی دیرینه دارند که شعله جنگ مذهبی را در بین شیعیان و سنیهای جهان اسلام به ویژه در عراقبر افروخته نماید، این است که با حکمت و درایت با مراکز  تصمیمگیری و علمای اهل سنت عراق و خارج از عراق راه گفتگو را باز نگهداریم تا دستاوردهای وحدت که سال ها است در بین علمای دینی در جریان است در این شرایط حساس ادامه داشته باشد و ابتکار عمل را از دشمنان مسلمین سلب کنیم. امروز بسیاری از علمای اهل سنت و شیعه در جهت حفظ خون مسلمین، آمادگی خودشان را اعلام کردهاند که مشکل عراق راه حل نظامی ندارد، بلکه با مذاکره و گفتگو و انعطاف نشان دادن و تعدیل عادلانه مواضع هر دو طایفه مذهبی، شرایط زندگی مسالمت آمیز فراهم شده و توطئههای دشمنان اسلام و مسلمین را نقش بر آب نماییم.


https://shoma-weekly.ir/cljb6n