داستان تلخ آنفلوآنزا

آنفلوآنزایک بیماری ویروسی است که در هر سنی می‌تواند افراد را مبتلا سازد. از علائم آن تب ناگهانی، لرز، سردرد و درد عضلانی می‌باشد و تقریبا در تمام افراد مبتلا با سرفه خشک و گلودرد همراه است و علایمی بسیار شدید‌تر از سرماخوردگی دارد. این بیماری به سرعت شیوع پیدا می‌کند و توسط سویه‌های مختلفی که هر ساله تغییر می‌کنند، ایجاد می‌شود؛ به همین دلیل است که هر سال نیاز به تزریق واکسن جدید است. تقریبا دو هفته پس از زدن واکسن، بدن شما پادتن‌‌هایی تولید می‌ کند که برای محافظت در برابر آن گونه خاصویروس آنفلوآنزا مورد نیاز هستند. اگرچه برخی علائم بیماری سرماخوردگی و آنفلوانزا مشابه هم است، ولی این واکسن در مقابل سرماخوردگی از ما محافظت نمی‌کند. همچنین شما با زدن واکسن تزریقی، آنفلوآنزا نمی‌‌گیرید، اما عوارضی جزئی مانند تورم، تب خفیف و درد بدن ممکن است رخ دهد. هر سال، واکسن آنفلوانزا حاوی چند نوع متفاوت از ویروس است؛ ویروس‌هایی که به نظر محققان، ممکن است در آن سال تاثیر بیشتری داشته باشند. اگر انتخاب این ویروس‌ها صحیح باشد می‌توان گفت که واکسن ۷۰درصد تا ۹۰درصد در پیشگیری از آنفلوآنزا برای افراد زیر۶۵ سال مفید است. بیشترین زمان احتمال ابتلا به آنفلوآنزا ماه‌های مهر تا اسفند است. واکسن آنفلوانزا دو تا سه هفته پس از تزریق بر علیه سه سویه از ویروس‌ها، بدن ما را محافظت می‌کند؛ بنابراین دقیقا قبل یا بعد از واکسیناسیون، احتمال درگیری با سویه‌های بیماری زا وجود دارد. بهترین ماه‌ها برای واکسیناسیون آنفلوانزا مهر و آبان است، اما بعد از این زمان هم می‌‌توان واکسن زد؛ اگر چه اقدام سریع‌تر می‌تواند برای پیشگیری موثر‌تر باشد.

چه کسانی باید واکسن بزنند؟

بسیاری از افراد جامعه، نیازی به مصرف واکسن آنفلولانزا ندارند. مصرف این واکسن در اطفال و افرادی است که نقص ایمنی داشته و یا افراد مسنی که بیماری‌های زمینه‌ای مانند آسم دارند؛ همچنین بیماران سرطانی نیز می‌توانند جهت افزایش ایمنی بدن در برابر سرماخوردگی، از این واکسن استفاده کنند.

بر اساس دستور سازمان بهداشت جهانی، اولویت تزریق واکسن به این ترتیب است:

بیماران دیالیزی و پیوند کلیه، بیماران تالاسمی ماژور، بیماران کبدی شامل: سیروز و پیوند کبد، بیماران سرطانی که تحت شیمی درمانی یا رادیوتراپی قرار دارند و در آخر پرسنل بهداشتی درمانی.

در کشور ما براساس سیاست‌های ایمن سازی ملی، تزریق واکسن آنفلوانزا برای افراد زیر توصیه می‌شود:

– افراد با سن ۶۵ سال و بالا‌تر، بدون در نظر گرفتن شرایط جسمانی آن‌ها؛

– بزرگسالان و کودکان مبتلا به بیماری‌های مزمن ریوی یا قلبی شامل آسم؛

– بزرگسالان و کودکان مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت؛

– بزرگسالان و کودکان مبتلا به اختلالات مزمن عملکرد کلیه؛

– بزرگسالان و کودکان مبتلا به نقص سیستم ایمنی ناشی از بیماری‌هایا مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی (مانند کورتیکو استروئید‌ها) یا رادیوتراپی؛

– کودکان و نوجوانان شش ماهه تا ۱۸ ساله که ترکیبات محتوی استیل سالیسیلیک اسید (آسپیرین) را برای مدت طولانی مصرف می‌کنند و به دنبال ابتلا به بیماری آنفلوآنزا، در معرض خطر ابتلا به سندرم Reye (این سندرم موجب ورم مغز و کبد می‌گردد) قرار دارند.

به طور کلی افراد بالای۶۵ سال و کودکان ۳ تا ۱۲ سال بهتر است واکسن آنفلوآنزا را تزریق کنند. همچنین افرادی که بیماری‎هایی نظیر پرفشاری خون، دیابت، مشکلات ریوی و کبدی، نارسایی کلیوی و کم‎خونی دارند و همه کسانی که به نوعی با داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی، سروکار دارند بهتر است این واکسن را تزریق کنند.

واکسن آنفلوانزا برای چه کسانی ممنوع است؟

– کسانی که سابقه واکنش آلرژیک به مواد موجود در واکسن آنفلوآنزا (مانند تخم مرغ، پروتئین مرغی، فرمالدئید، جنتامایسین…) رادارند؛

– کسانی که در زمان مراجعه برای تزریق واکسن، تب یا عفونت حاد داشته باشند باید تزریق واکسن را به تعویق بیندازند؛

– کسانی که سابقه ابتلا به سندرم گیلن باره را داشته باشند

– شیرخواران زیر۶ ماه.

عوارض جانبی واکسن

مانند تمام فرآورده‌های دارویی، این واکسن هم ممکن است در برخی از افراد موجب عوارض جانبی نظیر سردرد، تعریق، درد عضلات، درد مفاصل، تب، ضعف، خستگی، سرخی و ورم و سختی محل تزریق شود که این عوارض معمولا طییک تا دو روز، بدون درمان برطرف می‌شود.

عوارضی مانند تب بالا، تغییر در رفتار و هوشیاری، کهیر و ضایعات پوستی منتشره، گرفتگی و خشونت صدا و مشکلات تنفسی مانند سختی تنفس، ضربان قلب بالا و ضعف شدید بدنی با رنگ پریدگی، حساسیت شدید و فوری در افرادی که به تخم مرغ حساسیت دارند، احساس گیجی وخستگی، تورم اطراف چشم‌ها و لب‌ها، سندرم گیلن باره با علائم فلج بالا رونده ناشی از گرفتاری اعصاب محیطی، شوک انافیلاکتیک، عوارضی بسیار جدی هستند و بلافاصله باید به پزشک مراجعه کرد.