گویا آقای عراقچی در کمیسیون مجددا مخالف تصویب برجام در مجلس بوده اند. به نظر حضرتعالی تصمیم مجلس چه خواهد شد؟
آقای عراقچی فرد متدین و ولایت‌مداری هستند و مطلبی که فرمودند طبیعتا از دید خودشان صحیح است، منتهی فصل‌الخطاب ما فرمایش‌های رهبری است و وظایفی که مجلس و صاحب‌نظران طبق قانون اساسی به عهده دارند و باید بر همان اساس عمل شود. آقا فرمودند مجلس باید در این باره نقش خودش را ایفا کند که ان‌شاءالله همین است. بحث دیگر این است که کمیسیون مشترکی که در مجلس تشکیل شده است، باید بررسی کند و طبق مستندات قانونی به جمع‌بندی و تصمیم‌گیری برسند که آیا مجلس باید حتماً مصوبه داشته باشد یا باید اظهار نظر کند و امثالهم.
مقام معظم رهبری فرمودند هدف اصلی ما از مذاکره مسائل علمی و مسائل دیگر نبوده است، چون الحمدلله توان خوبی داشتیم و با دست پر به میدان آمدیم. علت اصلی که پای میز مذاکره رفتیم رفع تحریم‌ها بود. اگر بنا باشد تحریم‌هایی که صورت گرفته‌اند و خط قرمز آقا هم همین بود که اگر توافقی به انجام برسد، تحریم‌ها باید یک جا برداشته شوند، اگر قرار باشد آنها بگویند تحریم‌ها فقط تعلیق می‌شود و رفع کامل صورت نمی‌گیرد، ما هم در مقابل مجبوریم اقدام متناسب با کار آنها کنیم، چون مذاکرات این نیست که کسی بنشیند و بگوید دیگران بیایند و با من همسو شوند، بلکه مذاکره این است که هر ظرفی آورده خودش را بیاورد و با توجه به آورده طرف مقابل با هم به نتیجه برسند. بنابراین اگر آنها تحریم‌ها را بردارند، از این طرف اجرا را انجام می‌دهیم، ولی اگر آنها تحریم‌ها را معلق کنند مجبوریم به اجرا دست نزنیم و این را در حالت بینابینی قرار بدهیم و منتظر بمانیم و ببینیم آنها می‌خواهند چه کار کنند. این‌طور نیست که ما همه اقداماتی را که هم شفاف‌‌سازی است و هم حسن ‌نیت و هم بعضی از آنها داوطلبانه انجام بدهیم و آنها هم فقط به تعلیق اکتفا کنند، دوباره رفع این تعلیق و اجرا کردن آن خیلی راحت است، ولی اگر تحریم رفع شود و بخواهند دو باره مصوب کنند، یک مقدار زمانبر است و پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد.

مقام معظم رهبری فرمودند مسئله بعد از برجام از خود برجام مهم‌تر است. لطفا در این خصوص توضیح بفرمایید.
شاید بشود گفت شبیه انقلاب است. روزی که انقلاب ما به پیروزی رسید شاید عده‌ای از مردم فکر می‌کردند دیگر همه تلاش‌ها، زحمت‌ها و سختی‌ها به پایان رسیده و همه جا ایمن است، ولی لانه جاسوسی که تسخیر و برنامه‌های بعدی که در کشور ما از سوی دشمن اجرا شد، عمق نگرش حضرت امام به اسلام و انقلاب و توطئه‌های دشمنان را نشان داد.
نمی‌خواهیم بگوییم پیروزی در این مذاکرات برای ما همسنگ پیروزی انقلاب است، ولی باید بگوییم اگر به توافقات و مشترکاتی رسیده‌ایم، از این به بعد باید بیشتر توجه کنیم. در مجلس به همه اینها اشاره کردم. یکی این است که ورود سرمایه‌گذاران به اقتصاد ما نباید باعث شود دچار ذوق‌زدگی و دستپاچگی سیاسی ـ امنیتی شویم و به این مسائل بی‌توجهی کنیم: ورود سرمایه‌گذاران و اهداف سرمایه‌گذاری باید از قبل مشخص باشد. زمینه‌ها، نحوه سرمایه‌گذاری بهره‌ای که می‌خواهند ببرند، همه اینها باید همراه با انتقال تکنولوژی، دانش، رعایت حقوق مردم و تمام جوانب امنیتی، سیاسی، اقتصادی و اخلاقی اجتماعی مردم ما شود. گاهی اوقات ممکن است ورود سرمایه‌گذار به کشور ما باعث رونق کار او شود، بی‌آنکه مشکل بیکاری مرد ما کاهش یابد و یا به تعطیلی کارخانجات داخلی بینجامد که قطعاً قابل قبول نیست و یا ممکن است به صورتِ نمی‌گوییم لانه جاسوسی، اما به صورت مراکز ضد امنیت جامعه ما در آینده و یا مسائل اجتماعی و فرهنگی در جامعه ایجاد کنند که مردم ما به هیچ وجه آن را نخواهند پذیرفت.
بنابراین باید به نحوه سرمایه‌گذاری، حوزه‌هایی که سرمایه‌گذارها در آنها صورت می گیرند و نیز انتقال تکنولوژی دقت شود. از این طرف هم نباید کشور ما جایی شود که خارجی‌ها بخواهند در آن به اهداف خاص خودشان برسند. در حقیقت این سرمایه‌گذاری‌ها باید دستاوردهای طرفینی داشته باشند. باید به این موضوع توجه کرد که خام‌فروشی صورت نگیرد و بهره نیروی انسانی ما را خارجی‌ها نبرند.
در حقیقت فرآوری و بار مهندسی آن در داخل انجام شود و ما را از یک سری معاملات و معادلاتی که به خاطر این مسئله باید با دیگران صورت بگیرد، بی‌نیاز کند.

به نظر شما مصداق هشدار عدم فریب با لبخند دشمن چیست؟
بعضی‌ها آب را هم به مذاکرات بستند و برخی آن‌قدر به دشمن احساس خوش‌بینی و اعتماد کردند که فراموش کردند این دشمن قسم‌خورده است که دشمنی‌اش فقط بعد از انقلاب نبود، بلکه از 28 مرداد 32 با این ملت دشمنی می‌کرد. آوردن خاندان پهلوی، کشف حجاب و مسائلی که شاه تحت عنوان انقلاب سفید به دنبال آن بود که در حقیقت جز سیاهی چیزی نداشت. همه اینها بود و این دشمن همانی است که از قبل از انقلاب برنامه‌های خصمانه‌اش را داشت و انقلاب آن را پررنگ‌تر و یا آشکار شده است. امروز هم همان است و ماهیت او عوض نشده است. افراد نباید به او اعتماد کنند یا دچار شتاب‌زدگی شوند و نباید ملاحظات و حساسیت‌ها را فراموش کنند و خود اینها نباید بستری برای نفوذ دشمنان شود.