نور مهم‌ترین سیگنال محیطی برای تنظیم چرخه شبانه روزی محسوب می‌شود. لذا این سئوال مطرح می‌شود که آیا مواجهه شبانه با نور می‌تواند باعث تغییر چرخه شبانه روزی و خلق باشد؟ در یک مطالعه ثابت شده است، مواجهه با نور آبی یا سفید در مقایسه با تاریکی باعث افزایش رفتارهای بی‌لذتی (anhedonic) و افسردگی و کاهش تراکم سیگنال درنورون‌های هیپوکامپ شد. دریک آزمایش دیگر، مواجهه شبانه کوتاه مدت با نور آبی یا سفید در مقایسه با نور قرمز یا تاریکی، فعالیت بیشتر درهسته سوپراکیاسما را القا کرد. گفتنی است سلول‌های گانگلیونی ذاتا حساس به نور در شبکیه (ipRGC‌ها) که حاوی ملانوپسین هستند، پیام‌هایی را به هسته سوپراکیاسما برای تنظیم چرخه شبانه روزی می‌فرستند و همچنین پیام‌هایی را به نواحی لیمبیک از قبیل هیپوکامپ ارسال می‌کنند. ملانوپسین به نور آبی حساس است نه قرمز. به همین دلیل نور آبی تاثیر بیشتری به خلق می‌گذارد که مکانیسم آن کاهش پیام رسانیipRGC‌ها به هیپوکامپ و تغییر بیان ژنی است که فعالیت عامل نوروتروپیک مغزی را تعدیل می‌کند. منابع رایج نور آبی از قبیل صفحه تلویزیون و رایانه حتی با شدت کم مشابه این مطالعه (۱۵۰ لوکس)، می‌توانند به تغییر خلق و چرخه شبانه روزی (خصوصا در افراد مستعد از قبیل مبتلایان به افسردگی) منجر شوند. از این رو، به افراد مبتلا به افسردگی پایدار می‌توان توصیه کرد که شب‌ها زمان زیادی را پای تلویزیون یا رایانه صرف نکنند.