«ولایت» شاخص مرحوم عسکراولادی در تصمیم‌گیری، بیانات، جهت‌گیری و توصیه‌ها بود زیرا ایشان مسائل سیاسی را در چارچوب دین، خدا، انقلاب، رهبری و ولایت بیان می‌کردند، از خصوصیات سیاستمداران ما که در چارچوب نظام جمهوری اسلامی ایران در سیستم ولایت فقیه می‌خواهند هدایت کنند، ضرورتی است که او نشان داد که شدنی است؛ نشان داد انسان می‌شود یک سیاستمداری باشد که شاخص‌های سیاسی‌اش با شاخص‌های دینی و ولایتی‌‌اش همراه باشد.

مرحوم عسگر اولادی بزرگمردی جامع بود که درعین حالی‌که به کلان‌ها فکر می‌کرد، به خردها هم فکر می‌کرد، او درعین حالی‌که به وظیفه دینی، سیاسی و ملی‌اش عمل می‌کرد به وظایف اخلاقی‌اش کاملا توجه داشت و در هیچ برخوردی حتی با مخالفین، منتقدین و دشمنانش از انصاف خارج نمی‌شد.

در هیچ مرحله و جایی ندیدم که به کسی توهین کند و به کسی بد بگوید، مرحوم عسگر اولادی حتی کسانی که در جلسات رسمی، انتقادات تند، غیرمنصفانه، غیرواقعی و خشن می‌کردند، را مؤدبانه و با استدلال هدایت می‌کرد.

از خصوصیات دیگر مرحوم عسکر اولادی حضور در صحنه های اساسی و مسئله ساز نظام بود. مسائلی که ممکن بود عده زیادی را به انحراف بکشاند. در مقاطع مختلف زندگی، نحوه برخورد ایشان با مسائل مهم و مستحدثه انقلاب که رخ می داد، شاهد بودیم که با انصاف، اعتدال و حفظ اصول انقلابی و اسلامی و ولایی، برخورد صریح ،قاطع و شجاعانه ای می کرد که مورد تحسین همه منصفین و عقلا و دلسوزان نظام بود.

شجاعت ایشان در بیان مسائل اساسی که بعضی افراد جرأت ورود به آن مسائل را نداشتند، با احساس وظیفه دینی و شرعی و انقلابی؛ بدون توجه به قیمت تمام شده ( که چقدر برای او هزینه در بر داشت) زبانزد بود و با شجاعت خود وارد مسائل می شد و تأثیر بسیار فراوانی هم در این گونه امور می گذاشت. این نکته ای بود که رهبر انقلاب هم روی آن تأکید کردند و در مورد ایشان بیان فرمودند و تقدیر از این برخوردهای شجاعانه و انقلابی و اسلامی و ولایی ایشان کردند.

شاید همین اصول سبب شد که احترام و عزتی که مرحوم عسکر اولادی پس از ارتحالش در بین مردم و مسئولین و بزرگان داشت، کمتر از زمان حیات نبود. به گونه ای که به نظر نمی رسد در تاریخ ایران روزی برسد که آقای عسکر اولادی فراموش شود.