ابتدا قرار بود مناظره میان حبیبی با رسایی برگزار شود؛ اما رسایی رویارویی با حبیبی را نپذیرفت و روانبخش به جای وی به دانشگاه شریف آمد. مناظره رسایی به عنوان چهره داغ پایداری با بادامچیان نیز قرار بود هفته گذشته در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شود که به دلیل مشغله رسایی میسر نشد. اما رسایی در دانشگاه تهران مقابل بادامچیان قرار گرفت. تا یک مناظره جنجالی اما نیمه تمام برگزار شود. در این مناظره بود که بادامچیان در پاسخ تخریبها در باب ساکتین فتنه گفت: در جبهه متحد اصولگرایی هیچ کسی وجود ندارد که در مقابل فتنه سکوت اختیار کرده باشد. مثل محمد رضا باهنر که از همان ابتدا مخالف با موسوی بود.  اشاره بادامچیان به مخالفت خود و باهنر با موسوی و به نمایش گذاشتن چهره وی در دوره ای بود که برخی چهره های داغ امروز، مخالفان موسوی را به اسلام آمریکایی متهم می کردند.  بادامچیان ادامه داد: با توجه به شخصیت‌هایی که آیت‌الله مهدوی‌کنی و آیت‌الله یزدی دارند مگر می‌توان ساکتین و مردودین فتنه را در فهرست گذاشت. این‌ها همه تخریب است. به جای این‌که تخریب کنید و خودتان را مصلح‌گرا بدانید، به اصلاح خود بپردازید و بگویید برنامه‌هایتان برای مجلس آینده چیست. اما رسایی اصرار داشت که ما این جریان از اصولگرایی را قدرت طلب می دانیم! این مناظره در پایان زمان اعلام شده به دلیل تلاقی با مراسم های دیگر نیمه تمام ماند. اما دو نامزد وعده مناظره دوم را برای فردای آن روز اینبار در دانشگاه شهید بهشتی گذاشتند. دانشگاه شهید بهشتی اما باز رسایی را ندید؛ اینکه او برغم هماهنگی قبلی برایش مشکلی پدید آمده یا ترجیح به عدم حضور در صحنه داشته است بی پاسخ ماند اما بر خلاف وعده جایگزینی هم به میدان این مناظره نیامد. این در حالی بود که دانشجویان جویای حقیقت در میان این مناظره ها؛ بی صبرانه منتظر سرانجام این مباحثه بودند و بدین ترتیب تابلوی جلسه به پرسش و پاسخ با قائم مقام دبیرکل حزب موتلفه اسلامی تغییر کرد.
 اگرچه محدودیت زمان و فضای نشر امکان انعکاس همه مناظره ها را نداد؛ اما بی شک بیشترین سود این مناظرات در جیب گرم شدن فضای انتخاباتی قرار گرفت؛ فضایی که گویی برخی نهادهای مسئول دغدغه ای برای آن ندارند...