وی با بیان اینکه یکی دیگر از ابعاد نفوذ اقتصادی، انحصار در انرژی است، اظهار داشت: مثلا شرکت‌های خارجی می‌آیند در پارس جنوبی یا جاهای دیگر که ما ایستگاه‌های نفت داریم می‌روند و تحت عنوان کمک در فروش انرژی، به دنبال انحصارطلبی هستند. هر نوع انحصار اقتصادی غرب در اقتصاد ما، به ضرر ما است و نباید اجازه هیچ نوع انحصاری را در مسائل اقتصادی به آنها بدهیم.

عسکراولادی ادامه داد: درباره شبکه‌های برق و شبکه‌های تلفن و آب نیز چنین است یا مثلا در بخش هواپیما، برخی شرکت‌های خارجی می‌آیند و می‌گویند که ما می‌خواهیم همکاری فرودگاهی انجام بدهیم؛ همکاری فرودگاهی اگر با همکاری خودمان باشد خوب است، اما اگر بخواهند آن را انحصاری کنند و فرودگاه‌های کشور ما را در ید خودشان قرار بدهد، این به ضرر ما است و این نفوذ اقتصادی است. در هر جایی که بوی انحصار بیاید یا اینکه ما را به خودشان بدهکار کنند، آنجا مصداق نفوذ اقتصادی است. یا هر کاری که باعث بشود ما نیازمند به آنها بشویم و در نتیجه به ناچار اهداف سیاسی شان را هم بپذیریم. چون آنها در کنار اهداف اقتصادی اهداف سیاسی شان را جلو می‌برند. مثلا یک هیئت اقتصادی می‌رود به سفارتخانه خارجی می‌گوید من ویزای همه شما را می‌دهم. در کنار دادن این ویزا، به دنبال نفوذ سیاسی است.

وی در بیان مصادیقی از نفوذ سیاسی از کانال اقتصادی گفت: انگلیسی‌ها وقتی می‌خواستند هندوستان را تصرف کنند، یک شرکت به عنوان شرکت کمپانی هند شرقی تأسیس کردند و از طریق آن شرکت و از طریق نفوذ اقتصادی، توانستند هند به آن عظمت را تصرف کنند. الان ببینید درباره سوریه چه حرف‌هایی می زنند؛ می‌گویند باید سوریه را تقسیم کنیم. چرا چنین حرفی می‌زنند؟ چون سوریه را بیچاره کرده‌اند و این کشور را از لحاظ اقتصادی نیازمند کرده‌اند و حالا که می‌خواهد بازسازی بشود، با اهرم اقتصادی به دنبال اهداف سیاسی خودشان در آنجا هستند. بنابراین ما باید در این زمینه کاملا مراقب باشیم. خدا رو شکر می‌کنیم که درایت مقام معظم رهبری، امینت را برای کشور ما به ارمغان آورده و از این بابت با کشورهای اطراف خیلی فاصله داریم.

کارشناس مسائل اقتصادی با تأکید بر سیاست‌های کلّی اقتصاد مقاومتی اظهار داشت: بدنه دولت اقتصاد مقاومتی را قبول ندارد و عمل نمی‌کند. اقتصاد مقاومتی که این همه رهبر انقلاب بر آن اصرار دارند، متأسفانه عملی نمی‌شود. البته دولت شعارش را می‌دهد، اما بدنه دولت، اقتصاد مقاومتی را نمی‌پذیرد.

عسکراولادی لزوم عدم واگذاری امتیازات انحصاری به کشورهای خارجی را مورد تأکید قرار داد و خاطرنشان کرد: مثلا در رابطه با خودرو، ما خودمان در این زمینه داریم کارهایی را انجام می‌دهیم. اینکه حتما بخواهیم پژو را از فرانسوی‌ها بگیریم و قرارداد انحصاری با آنها ببندیم، نه این درست نیست. فرانسه می‌تواند ماشین آلات پژوسازی را به ما بدهد، نه اینکه بخواهد انحصارا به ما پژو بفروشد.

وی در خصوص همکاری‌های اقتصادی با کشورهای عدم تعهد گفت: ابتدا باید به نیازمندی‌های خودمان و توانایی‌های آنها نگاه کنیم. کاری که وزارت صنعت، معدن و تجارت باید انجام بدهد این است که آمار این کشورها را بگیرد و ببیند که واردت و صادراتشان چه چیزهایی است. از واردات آنها، کدام اقلام را می‌توانیم صادر کنیم و از مواردی که نیاز داریم وارد کنیم، کدام یک را آنها می‌توانند به ما بدهند. نیازهای خودمان را هم ابتدا باید از کشورهای همسایه تأمین کنیم، بعد کشورهای عدم تعهد و سپس سایر کشورها. علاوه بر وزارت صنعت، معدن و تجارت، این وظیفه سازمان توسعه و تجارت و مقداری هم وظیفه وزارت جهاد کشاورزی است که این نیازسنجی و اولویتبندی را انجام دهند. البته ما باید نیازهایمان برای واردات را خیلی محدود کنیم و با سرمایه‌گذاری باید سعی کنیم که نیازهایمان را خودمان تولید کنیم.

عسکراولادی به موضوع قاچاق کالا اشاره کرد و گفت: الان قاچاق کارخانه‌های ما را فلج کرده است. طبق آماری که گفته می‌شود و معلوم نیست چقدر صحت دارد، گفته می‌شود که رقم قاچاق نزدیک به 15 میلیارد دلار در سال است؛ خب این پدرِ کارخانه‌‌های ما را درآورده است. پنجره بازِ گمرک تبدیل به پنجره شَر شده است؛ به گمرک توصیه می‌کنم که فکری بکنید و سخت‌گیری‌ها را کم کنید. الان برای ترخیص یک کالا از گمرک، باید 25 الی 30 روز منتظر بمانی. اینجاست که قاچاقچی وارد می‌شود و به واردکننده می‌گوید که خودت را زحمت نده و من این کار را برای تو انجام می‌دهم. گمرک دروازه کشور است؛ وقتی سختگیری کند، درواقع قاچاق را تشویق کرده است. یکی از گرفتاری‌هایی که ما در رابطه با اقتصادمان داریم، بحث فساد است که خب از همین جاها بر می‌خیزد. وقتی طرف می‌خواهد کالایی را به طور رسمی وارد کند و اذیت می‌شود، به طور غیر رسمی وارد می‌کند و این یعنی فساد.